Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.11.2005, sygn. 1435/PP1/443-206/05/AW, Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 17.08.2005r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 25.08.2005r.) znak GK/SP/GSP-I/722/17/91/PW o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
postanawia
uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 17.08.2005r. za nieprawidłowe.
Uzasadnienie
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż nieruchomość stanowi własność Miasta. W obszarze położenia przedmiotowej nieruchomości obowiązywał Plan Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość znajdowała się w strefie UA2 - zespół funkcji specjalnych i placówek dyplomatycznych. W rejonie tym znajdują się siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych. Nabyciem przedmiotowej nieruchomości zainteresowane jest przedstawicielstwo dyplomatyczne Republiki X. Aby mogło dojść do przeniesienia prawa własności nieruchomości na rzecz Republiki X niezbędne jest, aby Misato przeniosło własność nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. Zgodnie z art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana wskazać i przenieść własność nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli jest ona niezbędna na cele placówek i przedstawicielstw dyplomatycznych. Po pozyskaniu nieruchomości do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa minister właściwy do spraw administracji publicznej dokona zbycia prawa własności nieruchomości na rzecz Republiki X , zgodniez dyspozycją art. 61 ust.1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zastosowanie konstrukcji dwukrotnego przenoszenia prawa własności jest niezbędne, ponieważ przepisy nie przewidują, aby jednostka samorządu terytorialnego mogła samodzielnie zbyć nieruchomość w drodze bezprzetargowej na rzecz przedstawicielstwa dyplomatycznego obcego państwa. Ten skomplikowany proces powoduje zawarcie dwóch aktów notarialnych zbycia opisywanej nieruchomości. Pierwsza umowa zostanie zawarta pomiędzy Miastema Skarbem Państwa, reprezentowanymi przez ten sam organ - Prezydenta Miasta. Druga umowa zostanie podpisana w imieniu Skarbu Państwa przez Ministra Spraw Wewnętrznychi Administracji a Republiką X. Zapłata ceny nieruchomości, zgodnie z ustaleniami ze stroną irańską, zostanie dokonana przez Republikę X bezpośrednio na rzecz Miasta.
W opinii Wnioskodawcy przeniesienie prawa własności przedmiotowej nieruchomości przez Miasto na rzecz Skarbu Państwa nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opisana transakcja nie ma bowiem charakteru komercyjnego, Miasto nie występuje przy sprzedaży jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tylko jako organ władzy publicznej wykonujący zobowiązanie nałożone powołanym wcześniej art. 61 ust. 3 ustawyo gospodarce nieruchomościami. Obie transakcje zostaną dokonane - zgodnie z przepisami -w trybie bezprzetargowym, w wykonaniu obowiązków nałożonych przepisami prawa, co powoduje, że w opisywanej sytuacji nie zostaną naruszone ani pogorszone warunki konkurencji.
Zgodnie z zapisami art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami przedstawicielstwom dyplomatycznym lub urzędom konsularnym państw obcych oraz innym przedstawicielstwom i instytucjom zrównanym z nimi w zakresie przywilejówi immunitetów na podstawie ustaw, umów międzynarodowych lub powszechnie obowiązujących zwyczajów międzynarodowych nieruchomości Skarbu Państwa mogą być, na zasadzie wzajemności, sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, dzierżawę lub najem. W związku z powyższym na podstawie art 61 ust. 3 w/w ustawy jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana wskazać i przenieść własność nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli jest ona niezbędna na cele, o których mowa w ust. 1. Umowę przeniesienia własności nieruchomości do zasobu Skarbu Państwa zawiera z tą jednostką starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organyw zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, są podatnikami podatku VAT jedynie w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zapis o podobnym brzmieniu znalazł sięw § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97poz. 970 z późn. zm.), na mocy którego zwolniono od podatku czynności związanez wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Pomimo faktu, iż dyspozycja art. 61 ust. 3 wyraźnie nakłada na Stronę obowiązek wobec Skarbu Państwa, to jednak należy zauważyć, że stosunek wynikający z zawartej umowy pomiędzy Stroną a Skarbem Państwa jest stosunkiem cywilnoprawnym, który został zawiązany na podstawie zgodnych oświadczeń woli obu stron umowy spisanej w formie aktu notarialnego. Mając na względzie powyższe tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, że przeniesienie własności nieruchomości jest objęte zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usługi stanowi dostawę towarów w świetle w/w ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.
Pouczenie
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia(art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.