Temat interpretacji

Urząd Miasta dokonuje sprzedaży majątku po zlikwidowanych samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej, dla których organem założycielskim jest Gmina. Majątek, który zostaje objęty sprzedażą, w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług stanowić będzie "pozostałe towary", ponieważ okres używania towarów przez samodzielne zakłady opieki zdrowotnej był dłuższy niż pół roku.

Według stanowiska Wnioskodawcy - sprzedaż przez Urząd Miasta pozostałych towarów przejętych od zlikwidowanych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawek właściwych dla poszczególnych towarów. W opisanej sytuacji nie można stosować zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ majątek podlegający sprzedaży nie był używany przez Gminę, lecz przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, tj. odrębnych podatników.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego: zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli i ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Natomiast ust. 2 cyt. przepisu stanowi, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku , w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że "towary pozostałe" przejęte od zlikwidowanych samodzielnych publicznych ZOZ-ów nie były użytkowane przez Wnioskodawcę przez okres co najmniej pół roku, zatem nie spełniają warunków uznania ich za towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy. Tym samym sprzedaż tych towarów nie podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług, lecz winna być opodatkowana tym podatkiem zgodnie z art. 41 ustawy o VAT. Wobec powyższego stanowisko Strony jest słuszne.