Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26.07.2005, sygn. NP/443-28-1/05, Urząd Skarbowy w Pruszczu Gdańskim

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 roku nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.06.2005 roku Urzędu Miasta o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca dokonuje na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz.U. z 2004 roku Nr 261, poz. 2603) sprzedaży budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego na własność a grunt oddaje w użytkowanie wieczyste. Za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę oraz ustala opłaty roczne w wysokości 1% płatne do 31 marca każdego roku z góry. W związku z powyższym powstała wątpliwość czy przy sprzedaży budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego od pierwszej opłaty oraz opłat rocznych nalicza się podatek VAT? Zdaniem Podatnika przy sprzedaży budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zarówno pierwsza opłata, jak i opłaty roczne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z poźn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl at. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów , o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się jednak w zakresie powyższej definicji, gdyż nie daje nabywcy praw do rozporządzania gruntem jak właściciel. Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 roku Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek administracyjnych lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Prawo użytkowania wieczystego jest prawem na rzeczy cudzej, nie zawiera w sobie wszystkich praw należnych właścicielowi. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest zatem świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie stanowi dostawy towarów, uznać więc należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. W myśl art. 29 ust. 5 ustawy w przypadku budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jednakże przepis ten dotyczy sytuacji, w której następuje dostawa budynku wraz z dostawą gruntu, natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje dostawy budynku lub lokalu mieszkalnego, a nieruchomość gruntową oddaje w użytkowanie wieczyste. W przypadku dostawy budynku lub lokalu mieszkalnego wraz z oddaniem w wieczyste użytkowanie nieruchomości gruntowej dochodzi w rzeczywistości do dostawy towaru tj. budynku lub lokalu mieszkalnego oraz odpłatnego świadczenia usług, czyli oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, a nie można zatem zastosować jednej stawki podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż oddawanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, a zatem podmiot przekazujący nieruchomość w użytkowanie wieczyste występuje jako strona umowy cywilnoprawnej. Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca ma obowiązek zastosować właściwą stawkę podatku do dostawy budynku lub lokalu mieszkalnego, a pobierając przy sprzedaży budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego pierwszą opłatę oraz opłaty roczne z tytułu oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste zobowiązany jest do ich opodatkowania na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, tj. stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.