Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17.08.2005, sygn. PP/443-49/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Toruniu

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz.60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23 maja 2005 roku (wpływ do tut. Urzędu 25 maja 2005 roku) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej opodatkowania kiosku handlowego nie związanego trwale z gruntem

- uznaje stanowisko Strony wyrażone w przedmiotowym wniosku jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 23 sierpnia 2004 roku zakupiła Pani od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej na podstawie umowy kupna-sprzedaży kiosk handlowy o powierzchni 4 m posadowiony na obcym gruncie i wstąpiła Pani we wszelkie prawa i obowiązki umowy dzierżawy gruntu pod kiosk z właścicielem gruntu. Przedmiotowy kiosk został uznany za środek trwały i wpisany do ewidencji środków trwałych zaliczony do grupy 8 KŚT "Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie" do rodzaju 806 "kioski, budki, baraki, domki kempingowe - nie związane trwale z gruntem. Poprzedni właściciel posadowił kiosk handlowy na obcym, dzierżawionym gruncie, na podstawie decyzji o warunkach zabudowy z dnia 14.11.2003 roku dla inwestycji "tymczasowy kiosk typu "Ruch"". Działalność gospodarczą prowadziła Pani w powyższym kiosku w okresie od 2 września 2004 roku do 2 maja 2005 roku.

W dniu 4 maja 2005 roku zawarła Pani umowę sprzedaży w/w kiosku z osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Zapłata za przedmiotowy kiosk została dokonana w formie gotówki.

W związku z powyższym w złożonym wniosku zawarto m. in. pytanie: jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy sprzedaży w/w kiosku handlowego jako obiektu nie związanego trwale z gruntem?

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Pani zdaniem sprzedaż kiosku handlowego niezwiązanego trwale z gruntem będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT jako dostawa towarów używanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami ) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Definicja towarów używanych zawarta została w art. 43 ust. 2, który stanowi, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Skro zatem, wg przedstawionego przez Panią stanu faktycznego, przedmiotowy kiosk handlowy nie jest związany w sposób trwały z gruntem, będzie on towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy, bowiem nie jest budynkiem ani budowlą oraz okres używania tego kiosku przez Panią wyniósł ponad pół roku, a przy zakupie nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niniejsze postanowienie wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w piśmie z dnia 23 maja 2005 roku (wpływ do tut. Urzędu 25 maja 2005 roku) uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2005 roku (wpływ do tut. Urzędu 20 czerwca 2005 roku) i przepisy prawa obowiązujące w dniu jego datowania.

Stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta.

Zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia Stronie.