zakresie opodatkowania wpłat wnoszonych przez Inwestora w ramach budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej oraz momentu powstania obowiązku po... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 24.08.2017, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.279.2017.2.JO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

zakresie opodatkowania wpłat wnoszonych przez Inwestora w ramach budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego od tych wpłat

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2017 r. (data wpływu27 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 lipca 2017 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 13 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania wpłat wnoszonych przez Inwestora w ramach budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej jest nieprawidłowe,

momentu powstania obowiązku podatkowego od wpłat Inwestora, w sytuacji, gdy zapłata dokonywana jest przed wykonaniem usługi jest prawidłowe,

momentu powstania obowiązku podatkowego od wpłat Inwestora, w sytuacji, gdy zapłata dokonywana jest po wykonaniu usługi jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat wnoszonych przez Inwestora w ramach budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego od tych wpłat. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 lipca 2017 r. znak nr 0114-KDIP1-1.4012.279.2017.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do zadań obowiązkowych Gminy należą między innymi sprawy gminnych dróg, ulic, wodociągów i zaopatrzenie w wodę, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych. W ramach zadań Gmina wykonuje przebudowę ulicy. W zakresie przebudowy drogi będą wykonywane roboty związane z budową sieci kanalizacji deszczowej. Gmina zamierza zawrzeć z Inwestorem inwestycji niedrogowej polegającej na budowie obiektu handlowego przy ulicy, umowę w ramach której Inwestor zobowiązuje się partycypować w kosztach budowy sieci kanalizacji deszczowej (koszty wykonania sieci i przyłącza na co przeznacza określoną kwotę).

Gmina zobowiązuje się w ramach budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej zapewnić możliwość przyłączenia się Inwestora do tej sieci. Inwestor dokona wpłaty określonej kwoty w trzech ratach:

I rata płatna w terminie 30 dni od podpisania umowy,

II rata płatna w terminie 14 dni od dnia uzyskania przez Inwestora ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na budowę, nie wcześniej jednak niż w terminie 14 dni od dnia oddania sieci i przyłączy do użytku.

III rata w terminie 14 dni od dnia uzyskania przez Inwestora ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na użytkowanie obiektu Inwestora, nie wcześniej jednak niż w terminie 14 dni od dnia oddania powyższej sieci i przyłącza do użytku.

Gmina nie ma podjętej uchwały na przyłączenie kanalizacji deszczowej i pobieranie opłat za korzystanie z urządzeń odprowadzających wodę deszczową oraz nie ma zawartych umów cywilnoprawnych w tym zakresie z mieszkańcami Gminy. W związku z powyższym nie pobiera opłat w tym zakresie.

W piśmie z dnia 18 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że Gmina po zakończeniu przebudowy drogi polegającej na budowie kanalizacji deszczowej będzie wykorzystywała ww. sieć do czynności statutowych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższego Gmina będzie zobowiązana od wpłat dokonywanych przez Inwestora odprowadzić podatek od towarów i usług ze stawką 23%? Jeśli tak, to kiedy powstanie obowiązek podatkowy w świetle VAT od dokonywanych wpłat?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina stoi na stanowisku, że udział Inwestora w kosztach budowy sieci kanalizacji deszczowej nie podlega podatkowi od towarów i usług, ponieważ jest to zadanie własne Gminy wynikające z ustawy z dnia 8 marca 199 r. o samorządzie gminnym oraz z ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

W przypadku, gdy organ podatkowy uzna, wpłatę Inwestora jako opodatkowaną, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wpłaty każdej kolejnej raty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania wpłat wnoszonych przez Inwestoraw ramach budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej,

jest prawidłowe w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego od wpłat Inwestora, w sytuacji, gdy zapłata dokonywana jest przed wykonaniem usługi,

jest nieprawidłowe w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego od wpłat Inwestora, w sytuacji, gdy zapłata dokonywana jest po wykonaniu usługi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w świetle art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę,w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z analizy przywołanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym, do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Usługa jest czynnością opodatkowaną, co do zasady, w sytuacji, kiedy jest odpłatna. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia28 listopada 2006 późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związkuz działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te organy czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawyo samorządzie gminnym).

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy,
w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
- czynności co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT muszą być wykonane przez te ścisłe określone podmioty,
- ponadto, czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym, należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach zadań własnych Gmina wykonuje przebudowę ulicy , w ramach której będą wykonywane roboty związane z budową sieci kanalizacji deszczowej. Gmina zamierza zawrzeć z Inwestorem inwestycji niedrogowej polegającej na budowie obiektu handlowego przy ulicy , umowę w ramach której Inwestor zobowiązuje się partycypować w kosztach budowy sieci kanalizacji deszczowej (koszty wykonania sieci i przyłącza na co przeznacza określoną kwotę).

Kanalizacja deszczowa, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych art. 20 pkt 4 jest elementem drogi. Jej zasadniczym zadaniem jest odprowadzanie wód deszczowych i roztopowych z drogi. Budowa kanalizacji deszczowej realizuje się ze środków przeznaczonych na budowę dróg. Zarządca drogi, czyli Gmina w ramach swoich obowiązków eksploatuje kanalizację deszczową. Gmina nie ma podjętej uchwały na przyłączenie kanalizacji deszczowej i pobieranie opłat za korzystanie z urządzeń odprowadzających wodę deszczową oraz nie ma zawartych umów cywilnoprawnych w tym zakresie z mieszkańcami Gminy. W związku z powyższym nie pobiera opłat w tym zakresie.

Gmina po zakończeniu przebudowy drogi polegającej na budowie kanalizacji deszczowej będzie wykorzystywała ww. sieć do czynności statutowych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy od wpłat dokonywanych przez Inwestora Gmina jest zobowiązana odprowadzić podatek od towarów i usług ze stawką 23%.

W tym miejscu należy podkreślić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

W omawianej sprawie wpłaty Inwestora na budowę sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej będą pozostawały w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług, które będą realizowane na rzecz tego Inwestora. Wpłaty wniesione przez Inwestora nie będą pozostawały w oderwaniu od czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę zachodzi więc związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami, a zobowiązaniem się Strony do wykonania określonych czynności,tj. budowę sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej. We wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy wpłatami, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz Inwestora. Czynnością jakiej Gmina dokona na rzecz Inwestora, będzie budowa sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej na rzecz Inwestora oraz zapewnienie przyłączenia się Inwestora do tej sieci.

Wpłaty uiszczone przez Inwestora z tytułu partycypowania w kosztach części budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej pozostaną w bezpośrednim związku ze świadczeniem Gminy, która zobowiązała się do realizacji inwestycji w postaci budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej oraz zapewnienie Inwestorowi możliwości przyłączenia się do sieci. Zatem, świadczenia wykonane przez Wnioskodawcę stanowią odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r.,z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnień z tytułu usług budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej.

Tym samym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że udział Inwestora w kosztach budowy sieci kanalizacji deszczowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należy uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia określenia momentu powstania obowiązku podatkowego od dokonywanych wpłat Inwestora.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu z chwilą upływu terminu płatności.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy dana usługa jest przyjmowana częściowo obowiązek podatkowy powstaje w chwili wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Jeżeli przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Jednocześnie, powstanie obowiązku podatkowego zgodnie z zasadą ogólną nie jest uzależnione od wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. l06i ust. 3 pkt 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 30 dnia od dnia wykonania usług - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a).

Stosownie do art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usług;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zawrzeć z Inwestorem inwestycji niedrogowej polegającej na budowie obiektu handlowego przy ulicy , umowę w ramach której Inwestor zobowiązuje się partycypować w kosztach budowy sieci kanalizacji deszczowej (koszty wykonania sieci i przyłącza na co przeznacza określoną kwotę). Inwestor dokona na rzecz Gminy wpłaty określonej kwoty w trzech ratach:

I rata płatna w terminie 30 dni od podpisania umowy,

II rata płatna w terminie 14 dni od dnia uzyskania przez Inwestora ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na budowę, nie wcześniej jednak niż w terminie 14 dni od dnia oddania sieci i przyłączy do użytku.

III rata w terminie 14 dni od dnia uzyskania przez Inwestora ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na użytkowanie obiektu Inwestora, nie wcześniej jednak niż w terminie 14 dni od dnia oddania powyższej sieci i przyłącza do użytku.

Zatem, w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do wpłat Inwestora, w sytuacji, gdy zapłata dokonywana jest przed wykonaniem usługi budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej przez Gminę - zastosowanie znajdzie art. 19a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w sytuacji, gdy zapłata dokonywana jest przed wykonaniem usługi, tj. przed zakończeniem danego okresu rozliczeniowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania zapłaty.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy części odnoszącej się do powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłat Inwestora dokonywanych przed wykonaniem przedmiotowej usługi, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w sytuacji, gdy wpłaty Inwestora dokonywane są po wykonaniu usługi budowy sieci i przyłącza kanalizacji deszczowej przez Gminę, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, tj. moment wystawienia faktury VAT przez Gminę na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy dokumentującej wykonanie sieci kanalizacji deszczowej. W przypadku, gdy faktura nie zostanie wystawiona, momentem powstania obowiązku podatkowego będzie upływ terminu wystawienia faktury, określony w art. 106i ust. 3 pkt 1ustawy (upływ 30 dni od dnia wykonania robót budowlanych lub budowlano-montażowych).

Zaznaczyć należy jednocześnie, że dniem wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych będzie dzień faktycznego wykonania tych usług. Bez wpływu natomiast na moment powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych i budowlano-montażowych pozostają uregulowania (procedury) łączące strony umowy, określające daty i terminy sporządzania odpowiedniej dokumentacji podwykonawczej, na podstawie której następują wzajemne rozliczenia.

Z tego też względu nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w tej części, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wpłaty raty przez Inwestora, tj. w terminie14 dni od dnia uzyskania przez Inwestora ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na użytkowanie obiektu Inwestora, nie wcześniej jednak niż w terminie 14 dni od dnia oddania powyższej sieci i przyłącza do użytku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie