Interpretacja indywidualna z dnia 12.04.2017, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.77.2017.1.BS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Czy Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z poniesionymi kosztami związanymi z realizacją inwestycji?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją inwestycji pn. P. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją inwestycji.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W styczniu 2016 r. w związku z ogłoszonym konkursem na budowę i modernizację dróg ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. P..
Wniosek został zaakceptowany, a VAT uznany jako koszt kwalifikowany, czyli taki, który podlega refundacji, gdyż zostanie on faktycznie poniesiony przez beneficjenta. Inwestycja została zrealizowana rzeczowo w 2016 r. Faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione na Gminę.
Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Gmina nie ma możliwości odzyskania VAT, gdyż inwestycja stanowi zadanie własne i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie pobiera i nie będzie pobierać opłat za korzystanie z obiektu i nie będzie osiągała z tego tytułu dochodów.
W marcu 2017 r. Gmina planuje ubiegać się o refundację poniesionych kosztów, w związku z tym niezbędne jest dołączenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z poniesionymi kosztami związanymi z realizacją inwestycji pn. P.?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania VAT, gdyż inwestycja stanowi zadanie własne i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie pobiera i nie będzie pobierać opłat za korzystanie z obiektu i nie będzie osiągała z tego tytułu dochodów.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114 art. 119 ust. 4 , art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Gmina działając w zakresie opisanym we wniosku tj. wykonując przebudowę drogi gminnej, stosownie do zapisu art. 15 ust. 6 ustawy działa jako organ władzy publicznej. Realizując to zadanie Gmina nie może zostać uznana za podatnika podatku od towarów i usług VAT, gdyż opisany stan faktyczny nie dotyczy czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656 z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro - jak wynika z wniosku - zakupy dokonane w związku z realizacją inwestycji przebudowy drogi gminnej nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących przedmiotowe wydatki. Z wniosku wynika również, że środki, które Gmina otrzymała na dofinansowanie zakupów, nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu. Zatem Gminie nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego.
Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej