Interpretacja indywidualna z dnia 08.07.2016, sygn. IPPP1/4512-418/16-4/IGo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Opodatkowanie transakcji sprzedaży udziału w gruncie należącym do majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 czerwca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży udziału w gruncie należącym do majątku prywatnego Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży udziału w gruncie należącym do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 29 czerwca 2016 r., złożonym w dniu 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 20 czerwca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Dnia 25 stycznia 2002 roku Wnioskodawca otrzymał darowiznę od ojca W .... Otrzymał &¼ udziałów w nieogrodzonej nieruchomości rolnej położonej we wsi ... w gminie ... o powierzchni 2 ha 21 arów, stanowiącej gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą niezabudowane działki oznaczone nr ewidencyjnym 431 o pow. 1 ha 99 arów i nr ewidencyjnym 367 o pow. 22 ary. Są to działki nieogrodzone, bez przyłączy.

Dnia 6 maja 2016 r. Wnioskodawca podpisał, prywatnie jako X akt notarialny będący umową przedwstępną sprzedaży z Panem Y, działającym na rzecz spółki pod firmą C... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w ... (adres: ..., Regon: ..., NIP: ...). Przedwstępna umowa sprzedaży dotyczyła zakupu przez spółkę C... za pośrednictwem Y części działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 807 o obszarze 1,99 ha. Wyliczona do zakupu przez spółkę C... wielkość działki 807 to obszar 1,1046 ha.

Wnioskodawca jest osobą, która prowadzi działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej K... s.c. Z, X , NIP: ..., Regon: .... Przeważającą wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Tak wynika z wydruku CEIDG. Prywatny NIP Wnioskodawcy to .... Sprzedażą, handlem działkami Wnioskodawca się nie zajmuje ani prywatnie ani poprzez spółkę K... s.c.

Wnioskodawca nie był wcześniej zainteresowany sprzedażą nieruchomości w ..., nigdy nie ogłaszał chęci sprzedaży w internecie ani w prasie, nie szukał kupców prywatnie ani poprzez spółkę K... s.c. To Pan Y odszukał kontakt do Wnioskodawcy i zaproponował zakup jego udziałów w nieruchomości w ... na rzecz spółki C... Sp. z o.o.

Wnioskodawca, po przemyśleniu sprawy, oferty zgodził się na zaproponowane warunki i podpisał akt notarialny z przedwstępną umową sprzedaży. Wnioskodawca nie wykorzystywał też nieruchomości w ... do prowadzenia działalności gospodarczej, nie wynajmował jej, ani nie podpisywał żadnych umów związanych z chęcią zarobkowania, uzyskania dochodu. Plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony przez gminę a Wnioskodawca nigdy nie dzielił dużej działki na mniejsze działki z powodu odsprzedaży.

W piśmie uzupełniającym Strona wyjaśnia, że w opisie który widnieje w punkcie 80 we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ORD-IN, który złożono do Izby Skarbowej w Warszawie widnieją dwie działki, które Strona otrzymała od ojca w wysokości 1/4 udziałów drogą darowizny. Zainteresowany podaje, że wszystkie informacje o działkach ich numerach wielkościach zawarte są w aktach notarialnych, których kopie Wnioskodawca załączył razem z wnioskiem ORD-IN.

Działka nr 367 jest to mniejsza, oddzielna działka położona we Wsi ... o powierzchni 22a. Tej działki Strona nie zamierza sprzedawać. Jedyny związek jaki ta działka numer 367 ma z działką 807 to ten że została otrzymana od ojca w tym samym akcie darowizny co działka 807. Działka 807 (aktualna numeracja) jest działką, której część Wnioskodawca zamierza sprzedać. Jest to działka o wielkości 1 ha 99a i położona jest we Wsi ... - dawny numer ewidencyjny działki (przed zmianą numeracji) to numer 431. Obecny numer po zmianie numeracji to 807, wielkość działki po zmianie numeru nie uległa zmianie i dalej wynosi l ha 99a. Czyli ostatecznie działka 431 i 807 to ta sama działka tylko 431 to dawny nie obowiązujący już numer a numer 807 to obecny aktualny numer widniejący w rejestrze gruntów.

Strona zamierza sprzedać część tej działki 807 (poprzedni numer 431) co zaznaczono na żółto na ilustracji graficznej, a całą działkę 807 na ilustracji graficznej Strona zaznaczyła na różowo. Żółta działka zostanie wydzielona z działki 807 przez firmę C... Sp. z o.o. Podział jest teraz dokonywany na koszt i staraniem spółki C... Sp. z o.o. Wnioskodawca jeszcze raz zaznacza, że wszystkie informacje opisane przez niego są zawarte w załączonych do wniosku ORD-IN aktach notarialnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ostateczna transakcja zbycia przez Wnioskodawcę udziałów w opisanej nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem wnioskodawcy, prowadzi on działalność jako wspólnik spółki cywilnej K... s.c., ale działalność ta nie jest w jakikolwiek sposób związana z handlem nieruchomościami. Oprócz tego Wnioskodawca nie szukał kupców, ani nie ogłaszał chęci sprzedaży posiadanej nieruchomości.

W związku z tym, według Wnioskodawcy ostateczna transakcja zbycia opisanej nieruchomości nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tak też brzmiał werdykt Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie indywidualnej interpretacji do sprawy nr ITPP3/4512-726/15/JK (Gazeta Prawna artykuł, analiza z 8 lutego 2016 r., autor Ewa Ciechanowska).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto, prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016, poz. 380, z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swojej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów niezabudowanych, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec tego, towarem jest także udział w gruncie niezabudowanym (w prawie własności nieruchomości lub w prawie użytkowania wieczystego). Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za towary udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności, czy też posiadania nieruchomości art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.). Jak już wskazano powyżej, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. W związku z powyższym, sprzedaż lub przekazanie udziału w prawie własności budynków oraz gruntu należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 tego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Opodatkowaniu VAT podlega na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa towarów (np. gruntów), co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter, jak również wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

• po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem jak już wskazano w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz powyższych orzeczeń stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanej we wniosku działki nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od ojca &¼ udziałów w nieogrodzonej nieruchomości rolnej, stanowiącej gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą niezabudowane działki oznaczone nr ewidencyjnym 431 o pow. 1 ha 99 arów i nr ewidencyjnym 367 o pow. 22 ary. Są to działki nieogrodzone, bez przyłączy. Obecny numer działki 431 po zmianie numeracji to 807.

Dnia 6 maja 2016 r. Wnioskodawca podpisał, prywatnie akt notarialny będący umową przedwstępną sprzedaży na rzecz spółki pod firmą C... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedwstępna umowa sprzedaży dotyczyła zakupu przez spółkę C... części działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 807 o obszarze 1,99 ha. Wyliczona do zakupu przez spółkę C... wielkość działki 807 to obszar 1,1046 ha.

Wnioskodawca jest osobą, która prowadzi działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej. Przeważającą wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Sprzedażą, handlem działkami Wnioskodawca się nie zajmuje ani prywatnie ani poprzez spółkę K... s.c.

Wnioskodawca nie był wcześniej zainteresowany sprzedażą nieruchomości - działki 807, nigdy nie ogłaszał chęci sprzedaży w internecie ani w prasie, nie szukał kupców prywatnie ani poprzez spółkę K... s.c. To nabywca odszukał kontakt do Wnioskodawcy i zaproponował zakup jego udziałów w nieruchomości.

Wnioskodawca nie wykorzystywał też sprzedawanej nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej, nie wynajmował jej, ani nie podpisywał żadnych umów związanych z chęcią zarobkowania, uzyskania dochodu. Plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony przez gminę a Wnioskodawca nigdy nie dzielił dużej działki na mniejsze działki z powodu odsprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy ostateczna transakcja zbycia przez Wnioskodawcę udziałów w opisanej nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziału w działce nr 807 nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność dostawy nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wynika to z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości gruntowej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności.

Tym samym, w opisanej sytuacji Wnioskodawca, zbywając nieruchomość udział w niezabudowanej działce nr 807 - stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego stosownie do obowiązujących przepisów oraz orzecznictwa transakcja zbycia nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec tego załączone dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie