Interpretacja indywidualna z dnia 10.10.2012, sygn. ITPP2/443-923/12/RS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług budowlanych związanych z wykonawstwem zastępczym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2012 r., złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług budowlanych związanych z wykonawstwem zastępczym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest m. in. wykonawcą różnych projektów budowlanych. Jednym z takich projektów była realizacja części robót na zadaniu inwestycyjnym (), w oparciu o zawartą z zamawiającym umowę z dnia 17 listopada 2009 r. wraz z późniejszymi aneksami. Zgodnie z § 4 ust. 10 ww. umowy w przypadku, gdy Wykonawca wykonuje swoje roboty w sposób, który zdaniem Zamawiającego stwarza zagrożenie dotrzymania terminów wykonania robót Wykonawcy lub innych związanych z nimi robót, szczególnie w przypadku zatrudnienia niewystarczającej ilości pracowników, czy użycia niedostatecznych materiałów czy urządzeń przez Wykonawcę, Zamawiający może wymagać od Wykonawcy opracowania planu robót i terminów częściowych wykonania robót w celu zachowania terminów. Jeśli Wykonawca mimo wyznaczenia dodatkowego jednorazowego terminu nie dotrzyma ustalonego przez Zamawiającego harmonogramu robót, lub jest oczywiste, że nie jest w stanie go dotrzymać, Zamawiający w uzasadnionych przypadkach ma prawo do wykonania zastępczego na koszt i ryzyko Wykonawcy w celu dotrzymania harmonogramu budowy. W szczególności Zamawiający jest uprawniony do zatrudnienia dodatkowego personelu i innych podwykonawców do wsparcia robót Wykonawcy na jego koszt i ryzyko.

Po bardzo srogiej zimie w okresie grudzień 2009 marzec 2010 w realizacji harmonogramu robót objętych ww. umową powstały opóźnienia, w następstwie których zamawiający skorzystał z uprawnień, które daje § 4 ust. 10 umowy i zatrudnił dodatkowy personel i innych podwykonawców do wsparcia robót Spółki w miesiącach kwiecień - czerwiec 2010 r., obciążając Spółkę fakturami VAT dokumentującymi koszty wykonawstwa zastępczego, w których wykazał kwotę podatku należnego. Równowartość ww. faktur (koszt zastępczego wykonawstwa plus podatek od towarów i usług) zamawiający potrącił z wierzytelności Spółki za wykonanie robót. Inwestor stoi na stanowisku, iż zastępcze wykonanie jest świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność podlega zakresowi przedmiotowemu podatku od towarów i usług a Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ujętą w fakturach VAT inwestora za wykonawstwo zastępcze...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta jest świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Dodatkowo wskazała, że wszystkie nabycia wykorzystuje do wykonywania czynności opodatkowanych, a inwestor naliczył podatek i odprowadził go do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych tj. odnoszących się do zakupów, które muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl postanowień art. 88 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Do uznania danej czynności za odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów konieczne jest istnienie odbiorcy świadczenia, i występowanie bezpośredniego związku między czynnością i otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Takie odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby uznać świadczenie usług za odpłatne ich świadczenie z danego stosunku prawnego musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę, a świadczonej usłudze musi odpowiadać świadczenie wzajemne ze strony nabywcy- beneficjenta świadczenia w postaci wynagrodzenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest m. in. wykonawcą różnych projektów budowlanych. Jednym z takich projektów była realizacja części robót w zakresie budowy zespołu budynków mieszkaniowych wielorodzinnych z częścią usługową i garażem podziemnym, w oparciu o zawartą z zamawiającym umowę. Zgodnie z § 4 ust. 10 ww. umowy () Jeśli Wykonawca mimo wyznaczenia dodatkowego jednorazowego terminu nie dotrzyma ustalonego przez Zamawiającego harmonogramu robót, lub jest oczywiste, że nie jest w stanie go dotrzymać, Zamawiający w uzasadnionych przypadkach ma prawo do wykonania zastępczego na koszt i ryzyko Wykonawcy w celu dotrzymania harmonogramu budowy. W szczególności Zamawiający jest uprawniony do zatrudnienia dodatkowego personelu i innych podwykonawców do wsparcia robót Wykonawcy na jego koszt i ryzyko. W okresie grudzień 2009 marzec 2010 w realizacji harmonogramu robót powstały opóźnienia, w następstwie których zamawiający skorzystał z uprawnień, które daje ww. § 4 ust. 10 umowy zatrudniając dodatkowy personel i innych podwykonawców do wsparcia robót Spółki w miesiącach kwiecień - czerwiec 2010 r., obciążając Ją kosztami wykonawstwa zastępczego dokumentując fakturami VAT. Równowartość ww. faktur zamawiający potrącił z wierzytelności Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie występuje bezpośredni związek pomiędzy uzyskaną przez Spółkę korzyścią w postaci wykonanych robót budowlanych a dokonaną zapłatą w formie potrącenia z wierzytelności. Zatem powyższa czynność stanowiła odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 powołanej ustawy, które podlegało na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto należy stwierdzić, że skoro zachodził związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonane roboty budowlane, ze sprzedażą opodatkowaną Spółki (realizacją przedmiotowej inwestycji), przysługuje Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o ile nie zaszły inne ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 799 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy