Interpretacja indywidualna z dnia 06.03.2012, sygn. ILPP4/443-795/11-2/BA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy Zainteresowanemu wolno odliczyć zapłacony serwisowi VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 6 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od serwisu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych od serwisu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 4 maja 2011 r. powstała szkoda na samochodzie firmowym Wnioskodawcy w X. Samochód był własnością firmy leasingującej i był ubezpieczony przez Zainteresowanego w X od jego wartości netto. Naprawa samochodu po uszkodzeniu trwała 2 miesiące ze względu na brak części zamiennych. W dniu 23 maja 2011 r., po zakończeniu leasingu Wnioskodawca wykupił samochód na siebie jako osobę prywatną, samochód w tym czasie pozostał w naprawie. Po naprawie dnia 31 maja 2011 r. i dnia 20 lipca 2011 r. serwis wystawił faktury VAT na jego firmę, których wartość netto zapłaciło X. Kwotę VAT faktur Zainteresowany zapłacił serwisowi. Faktury dotyczą naprawy pojazdu za szkodę powstałą w okresie, w którym samochód był użytkowany przez firmę. Naprawa jednak przeciągnęła się ze względu na brak części i zakończyła się w lipcu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowanemu wolno odliczyć zapłacony serwisowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo odliczyć podatek VAT naliczony, ponieważ naprawa dotyczy szkody powstałej w okresie, w którym samochód wykorzystywany był do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy określa, że podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem z przepisów ustawy wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Przy czym związek dokonywanych zakupów z opodatkowaną działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z opodatkowaną działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży towary handlowe, lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z opodatkowaną działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi obrotami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W związku z powyższym, podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jedynie w sytuacji, gdy występuje rzeczywisty związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że dnia 4 maja 2011 r. powstała szkoda na samochodzie firmowym Wnioskodawcy w X. Samochód był własnością firmy leasingującej i był ubezpieczony przez Zainteresowanego w X od jego wartości netto. Naprawa samochodu po uszkodzeniu trwała 2 miesiące ze względu na brak części zamiennych. W dniu 23 maja 2011 r., po zakończeniu leasingu Wnioskodawca wykupił samochód na siebie jako osobę prywatną, samochód w tym czasie pozostał w naprawie. Po naprawie dnia 31 maja 2011 r. i dnia 20 lipca 2011 r. serwis wystawił faktury VAT na jego firmę, których wartość netto zapłaciło X. Kwotę VAT z faktur Zainteresowany zapłacił serwisowi. Faktury dotyczą naprawy pojazdu za szkodę powstałą w okresie, w którym samochód był użytkowany przez firmę. Naprawa jednak przeciągnęła się ze względu na brak części i zakończyła w lipcu.

Zatem jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca w dniu 23 maja 2011 r. po zakończeniu leasingu wykupił samochód na siebie jako osobę prywatną, samochód w tym czasie pozostał w naprawie. Po naprawie dnia 31 maja 2011 r. i dnia 20 lipca 2011 r. serwis wystawił Zainteresowanemu faktury VAT. Zatem przedmiotowe faktury VAT otrzymane z serwisu za naprawę samochodu zostały wystawione po zmianie przeznaczenia tego samochodu.

W konsekwencji, nie zostało spełnione podstawowe kryterium dające prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur, a mianowicie istnienie racjonalnego związku pomiędzy wydatkiem a opodatkowaną działalnością gospodarczą. Ponieważ tylko do momentu, gdy dany zakup przyporządkowany jest prowadzeniu działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT otrzymanych za naprawę samochodu z serwisu, ponieważ wydatki te nie zostały wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 533 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu