Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.11.2005, sygn. PP-443/181/2005, Pierwszy Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku - Białej uznaje stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2005 r. (uzupełnionym dnia 5 października 2005 r. oraz 18 października 2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej fakturowania usług za sprzedaż powierzchni reklamowej, za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 22 września 2005 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek Pana ... o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Oświadczenie, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przez sądem administracyjnym zostało uzupełnione pismem z dnia 5 października 2005 r. Pismami z dnia 5 października oraz 18 października 2005 r. zostały wniesione dodatkowe wyjaśnienia w związku z wezwaniem tut. organu nr PP-443/154/2005 z dnia 28 września 2005 r. Jak stanowi art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą. W ramach tej działalności świadczy usługi w zakresie reklamy dla firm w kraju oraz w państwach Unii Europejskiej. Jako kierowca bolidów ścigających się tylko po torach wyścigowych całego świata za usługi reklamy Podatnik wystawia faktury np. do Niemiec i czech, stosując zgodnie z art. 27 pkt 4 ustawy o VAT stawkę 0%. Jeśli Podatnik wynajmuje tylko bolid - bez kierowcy - jest zobowiązany fakturować "usługę dzierżawy pojazdu" dla państw Wspólnoty ze stawką 0%. Obowiązek rozliczenia podatku VAT spoczywa wówczas na wynajmującym.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Podatnik prosi o wyjaśnienie czy właściwie interpretuje przepisy podatku VAT w zakresie fakturowania usług za reklamę na bolidzie, tj. "sprzedaż powierzchni reklamowej". Usługi reklamowe są wykonywane na rzecz różnych podatników, mających siedzibę (odpowiednio) na terenie Niemiec, Czech, Belgii a także Chin. Zdaniem Podatnika usługi te spełniają wymogi stosowania stawki 0%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy informuje co następuje:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Rozdział 3 cyt. ustawy (art. 27 oraz art. 28) dokonuje określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, co wskazuje wprost na miejsce opodatkowania tych usług. Zasady te mają zastosowanie zarówno do usług świadczonych na terenie Wspólnoty, jak i na terenie państw trzecich, niewchodzących w skład Wspólnoty. Zasada ogólna wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Od tej ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług jako miejsce prowadzenia działalności istnieje szereg wyjątków zawartych w przepisach art. 27 ust. 2- 6 i art. 28 cyt. ustawy. Chcąc zatem ustalić miejsce świadczenia danej usługi, a co za tym idzie miejsce jej opodatkowania podatkiem VAT należy wpierw sprawdzić, czy nie ma zastosowania któryś z przepisów szczególnych. Jeśli nie mają zastosowania przepisy szczególne to dopiero wtedy będzie miała zastosowanie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.

Zasada rozliczania tzw. usług niematerialnych została uregulowana w art. 27 ust. 3 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku gdy usługi te są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zatem w przypadku świadczenia w/w usług niematerialnych podmiotem obowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest zawsze ich usługobiorca - wynika to także z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, jak również z art. 21(1)(b) VI Dyrektywy UE. Jednak należy tutaj zaznaczyć, że w sytuacji gdy usługi niematerialne są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale nie posiadających statusu podatnika (podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej), zastosowanie znajdzie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy. W przypadku osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - czyli poza Wspólnotą - usługobiorca nie musi posiadać statusu podatnika.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 cyt. ustawy do usług niematerialnych zaliczamy następujące usługi:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
2. reklamy;
3. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
4. bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
5. dostarczania (oddelegowania) personelu;
6. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7. telekomunikacyjne;
8. nadawcze radiowe i telewizyjne;
9. elektroniczne;
10. polegające na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11. agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

Ponieważ Podatnik świadczy usługi reklamowe, mieszczące się w w/w katalogu usług niematerialnych, a w przedmiotowych sytuacjach unijny kontrahent (odpowiednio z Niemiec, Czech, Belgii itp.) posiada status podatnika, w tych przypadkach będzie miał zastosowanie powoływany już art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy. Również w przypadku kontrahenta z Chin zasada ta będzie miała zastosowanie. Zatem obowiązek rozliczenia podatku od świadczonych przez Podatnika usług reklamowych spoczywa na nabywcy w/w usług niematerialnych - w miejscu jego siedziby lub zamieszkania, tj. odpowiednio w Niemczech, Czechach, Belgii, Chinach.

Potwierdzenie dokonanej transakcji winno być udokumentowane fakturą, zgodnie z art. 106 ust. 2 cyt. ustawy. W takiej sytuacji na świadczone usługi reklamowe Podatnik wystawia fakturę zgodnie z § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z tym przepisem do faktur stwierdzających świadczenie usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze, mają zastosowanie przepisy dotyczące faktur, tj. § 9, 11 - 23 i 26 cyt rozporządzenia. Faktura taka powinna zawierać wszystkie elementy wymagane przez § 9 tego rozporządzenia, z tym, że nie zawiera ona stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 (przedmiotowa sytuacja - nabywcy usług mający status podatnika w którymś z krajów Wspólnoty) oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

W związku z powyższym nie jest prawidłowe w tym zakresie stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2005 r. (uzupełnionym dnia 5 października oraz 18 października 2005 r.). Zatem należało orzec jak w sentencji.

P O U C Z E N I A

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia (art. 14a §2 cyt. Ordynacji podatkowej).
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 cyt. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia wyłącznie w trybie art. 14b § 5 Ordynacji.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14 § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 cyt. Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.