Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji. Wniosek uzupełniono dnia 27 lutego 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Gmina złożyła wnioski o przyznanie pomocy z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich dla poniższych operacji:

1. Budowa kanalizacji sanitarnej z przykanalikami () etap II. Budowa sieci wodociągowej ().;
2. Doprojektowanie do istniejącego projektu budowlanego i wybudowanie brakujących przykanalików oraz brakującego odcinka sieci kanalizacyjnej. Zaprojektowanie i wybudowanie sieci wodociągowej. Zaprojektowanie i przebudowa istniejącej sieci wodociągowej;
3. Zaprojektowanie i wybudowanie dodatkowego SBR-u na terenie oczyszczalni ścieków.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.) zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych. Przystępując do realizacji inwestycji polegającej na budowie infrastruktury wodociągowej i sanitarnej, Gmina przyjmuje za cel umożliwienie powszechnego dostępu do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej dla wszystkich mieszkańców, instytucji i podmiotów położonych na terenie gminy. Wytworzona zatem w trakcie inwestycji infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna będzie wykorzystywana wyłącznie odpłatnie w sposób dostępny dla każdego potencjalnego odbiorcy, generując tym samym podatek należny VAT. Gmina jest właścicielem oczyszczalni ścieków, stacji uzdatniania wody, istniejącego systemu kanalizacji i wodociągów do których dołączone zostaną ww. operacje.

W chwili obecnej, jak i po zakończeniu projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej w Gminie, wszystkie zasoby komunalne są wyłącznie majątkiem Gminy. Gmina nie ma i nie zamierza wyodrębniać żadnych zakładów budżetowych lub innych podmiotów, którym powierzy majątek i zarządzanie nim. Obroty z ww. zasobów Gminy są i będą ewidencjonowane na urządzeniach księgowych w Urzędzie.

Centralizacja rozliczeń podatku od towarów i usług w Gminie zgodnie z ustawą wprowadzona została z dniem 1 stycznia 2017 roku. Ważnym aspektem w tym miejscu jest to, że wszystkie inwestycje i nakłady na majątek prowadzone są wyłącznie przez Gminę a nie podległe Gminie jednostki.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 27 lutego 2017 r. Zainteresowany wskazał, że:

Powstałe w wyniku realizacji operacje polegające na:

1. Budowa kanalizacji sanitarnej z przykanalikami () etap II. Budowa sieci wodociągowej ()
2. doprojektowaniu do istniejącego projektu budowlanego i wybudowaniu brakujących przykanalików oraz brakującego odcinka sieci kanalizacyjnej. Zaprojektowaniu i wybudowaniu sieci wodociągowej (). Zaprojektowaniu i przebudowie istniejącej sieci wodociągowej;
3. Zaprojektowanie i wybudowanie dodatkowego SBR-u na terenie oczyszczalni ścieków;

będą służyć Gminie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina na mocy prawodawstwa krajowego będzie miała możliwość odliczenia podatku od towarów i usług (obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego) wynikających z otrzymanych faktur od wykonawców w związku z realizacją operacji pn.:

1. Budowa kanalizacji sanitarnej z przykanalikami () etap II. Budowa sieci wodociągowej ();
2. Doprojektowanie do istniejącego projektu budowlanego i wybudowanie brakujących przykanalików oraz brakującego odcinka sieci kanalizacyjnej. Zaprojektowanie i wybudowanie sieci wodociągowej (). Zaprojektowanie i przebudowa istniejącej sieci wodociągowej.
3. Zaprojektowanie i wybudowanie dodatkowego SBR-u na terenie oczyszczalni ścieków.

Realizację ww. operacji przewidziano na lata 2017-2018.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie miał on możliwość odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących ponoszone wydatki, w związku z budową sieci kanalizacyjnej, wodociągowej i zbiornika SBR.

Powyższe stanowisko wynika z norm prawnych zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z powyższych unormowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Gmina złożyła wnioski o przyznanie pomocy z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich dla poniższych operacji;

1. Budowa kanalizacji sanitarnej z przykanalikami () etap II. Budowa sieci wodociągowej ();
2. Doprojektowanie do istniejącego projektu budowlanego i wybudowanie brakujących przykanalików oraz brakującego odcinka sieci kanalizacyjnej. Zaprojektowanie i wybudowanie sieci wodociągowej (). Zaprojektowanie i przebudowa istniejącej sieci wodociągowej;
3. Zaprojektowanie i wybudowanie dodatkowego SBR-u na terenie oczyszczalni ścieków().

Przystępując do realizacji inwestycji polegającej na budowie infrastruktury wodociągowej i sanitarnej, Gmina przyjmuje za cel umożliwienie powszechnego dostępu do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej dla wszystkich mieszkańców, instytucji i podmiotów położonych na terenie gminy. Wytworzona zatem w trakcie inwestycji infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna będzie wykorzystywana wyłącznie odpłatnie w sposób dostępny dla każdego potencjalnego odbiorcy, generując tym samym podatek należny VAT. Gmina jest właścicielem oczyszczalni ścieków, stacji uzdatniania wody, istniejącego systemu kanalizacji i wodociągów do których dołączone zostaną ww. operacje.

W chwili obecnej, jak i po zakończeniu projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej w Gminie, wszystkie zasoby komunalne są wyłącznie majątkiem Gminy. Gmina nie ma i nie zamierza wyodrębniać żadnych zakładów budżetowych lub innych podmiotów, którym powierzy majątek i zarządzanie nim. Obroty z ww. zasobów Gminy są i będą ewidencjonowane na urządzeniach księgowych w Urzędzie.

Centralizacja rozliczeń podatku od towarów i usług w Gminie zgodnie z ustawą wprowadzona została z dniem 1 stycznia 2017 roku. Ważnym aspektem w tym miejscu jest to, że wszystkie inwestycje i nakłady na majątek prowadzone są wyłącznie przez Gminę a nie podległe Gminie jednostki. W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że projekty te będą służyć Gminie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on możliwość odliczenia podatku od towarów i usług wynikających z otrzymanych faktur od wykonawców w związku z realizacją ww. operacji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca przyjmuje za cel umożliwienie powszechnego dostępu do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej dla wszystkich mieszkańców, instytucji i podmiotów położonych na terenie gminy czyli tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Ponadto wytworzona w trakcie inwestycji infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna jak wskazał Wnioskodawca będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur od wykonawców w związku z realizacją operacji pn.:

• Budowa kanalizacji sanitarnej z przykanalikami () etap II. Budowa sieci wodociągowej ();
• Doprojektowanie do istniejącego projektu budowlanego i wybudowanie brakujących przykanalików oraz brakującego odcinka sieci kanalizacyjnej. Zaprojektowanie i wybudowanie sieci wodociągowej (). Zaprojektowanie i przebudowa istniejącej sieci wodociągowej;
• Zaprojektowanie i wybudowanie dodatkowego SBR-u na terenie oczyszczalni ścieków.

Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT, a realizowane zadanie służy do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Ponadto tut. Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że całość wytworzonej infrastruktury będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej