Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535), w przypadku usługobiorców użytkujących s... - Interpretacja - DUS-PP/443/159/2004

ShutterStock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 25.08.2004, sygn. DUS-PP/443/159/2004, Drugi Urząd Skarbowy w Częstochowie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535), w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000,00 zł.

W myśl art. 86 ust. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ- oznacza dopuszczalna ładowność

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

-kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000,00 zł.

Powyższe przepisy wskazują, iż w przypadku użytkowania na podstawie ww. umów samochodów osobowych oraz innych pojazdów o ładowności mniejszej niż określona według wzoru w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu lub innej płatności wynikającej z zawartej umowy, udokumentowanej fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa powyżej, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.

Stosownie do art. 86 ust. 5 ww. ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Oznacza to, iż powyższe unormowanie wyłącza możliwość odliczenia podatku naliczonego od paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów, które nie spełniają warunku dopuszczalnej ładowności wynikającego ze wzoru określonego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Z przedstawionych wyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem posiadanego samochodu za samochód osobowy, co w konsekwencji pozbawiałoby prawa odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa silnikowego, oleju napędowego, bądź gazu wykorzystywanego do napędu takiego pojazdów. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.

Obowiązek uzyskania wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku ich uzyskania został wprowadzony dnia 1 stycznia 1984 r. przez art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Świadectwa homologacji wydawane są przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających , że dany typ pojazdu odpowiada określonym warunkom technicznym. Świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot dla którego te świadectwa zostały wydane (producenta lub importera). W przypadku samochodów wyprodukowanych przed 1984 r. dane samochodu niezbędne do określenia dopuszczalnej ładowności należy określić na podstawie wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu, będącym odpowiednikiem świadectw homologacyjnych.

Zatem podatnik ma możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany przez niego pojazd ma dopuszczalną ładowności niższą bądź wyższą niż obliczona wg wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy, a w związku z tym możliwość określenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia od czynszu (rat) lub innych płatności z tytułu użytkowania wypożyczonych pojazdów i ustalenia uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego z zakupów paliwa do tych pojazdów.

Jeśli zatem dla danego typu samochodu wydane zostało świadectwo homologacji, na podstawie którego można ustalić, iż dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż obliczona wg przedstawionego wzoru, to podatnik nie stosuje ograniczenia kwoty podatku naliczonego do wysokości 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu lub innych płatności za usługę wypożyczenia samochodu. Ponadto w takim przypadku podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z zakupów paliwa do napędu tych samochodów.

Reasumując w sytuacji, gdy dopuszczalna ładowność pojazdów określona na podstawie świadectwa homologacji wydanego dla danego typu samochodu, a w przypadku samochodów wyprodukowanych przed 1984 r. na podstawie wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu jest równa lub wyższa niż dopuszczalna ładowność wynikająca z wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie mają zastosowania przepisy art. 86 ust. 7 i art. 88 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych zakupów (paliwa, czynszu i innych rat za użytkowanie pojazdu) na ogólnych zasadach określonych w cyt. ustawie z dnia 11 marca 2004 r.

Drugi Urząd Skarbowy w Częstochowie