Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 09.09.2004, sygn. PI/005-1416/04/CIP/01, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

Stan faktyczny:

Podatnik w miesiącu kwietniu 2004r. w związku z zamówieniem kontrahenta wydał przewoźnikowi, wskazanemu przez nabywcę - towar na warunkach "loco odbiorca - koszt odbiorcy". W ślad za wydanym towarem wystawiona została faktura oraz faktura korygująca, dotycząca zmiany rabatu.

Podczas transportu towar zaginął. W związku z brakiem możliwości terminowego dostarczenia towaru, nabywca zrezygnował z dostawy, anulował złożone zamówienie i odesłał do Podatnika otrzymane faktury.

Przewoźnik uznał reklamację Podatnika i przekazał na jego rachunek bankowy odszkodowanie pokrywające w niewielkim stopniu wartość zaginionej przesyłki.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z postanowieniami przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów zostało zdefiniowane w przepisie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, w myśl którego przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym, zobowiązanie sprzedawcy wynikające z zawartej umowy sprzedaży, co do wydania nabywcy przedmiotu sprzedaży nie zostało faktycznie wykonane. Kwestia wydania towaru, bądź wykonania usługi ma natomiast zasadnicze znaczenie dla momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Stosownie bowiem do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W przypadku, gdy podatnik wysyła towar nabywcy lub wskazanej przez niego osobie trzeciej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru jednej z tych osób (art. 19 ust. 2).

W niniejszej sprawie, obowiązek podatkowy nie powstał zatem - jak zdaje się sądzić Podatnik - w chwili wydania towaru przewoźnikowi, bowiem przepis art. 19 ust. 2 nie odnosi się do sytuacji wydania towaru osobie wskazanej przez nabywcę, za pośrednictwem której sprzedawca dokona wysyłki towaru.

"Wydanie towaru" miałoby miejsce z chwilą wydania towaru nabywcy przez przewoźnika. Z uwagi na fakt, iż podczas przewozu towar zaginął - do wydania towaru nie doszło.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Biorąc zatem pod uwagę, iż faktycznie nie dokonano czynności podlegającej opodatkowaniu - Podatnik nie miał podstaw do wystawienia faktury VAT, jak również korekty do tej faktury.

Podatnik ma prawo do wycofania takich faktur, zwłaszcza, iż jak wynika z przedstawionego opisu sytuacji nie zostały one ostatecznie wprowadzone do obrotu gospodarczego (Podatnik posiada zarówno oryginały, jak i kopie wystawionych dokumentów) z powodu odmowy ich przyjęcia przez kontrahenta Podatnika.

W niniejszym przypadku, wycofanie błędnej faktury może odbyć się poprzez jej anulowanie, mimo, iż zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz jej aktów wykonawczych nie przewidują takiej formy wycofania błędnej faktury. Działanie takie jest dopuszczalne jedynie w odniesieniu do dokumentów, które nie zostały de facto wprowadzone do obrotu prawnego. Natomiast w sytuacji wprowadzenia takich faktur do obrotu, pozostaje jedynie możliwość dokonania ich korekty na zasadach określonych przepisami prawa.