Temat interpretacji

Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego jest:

• prawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych,
• nieprawidłowe w części dotyczącej konsekwencji zmiany przeznaczenia budowanej nieruchomości.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową medyczną oraz x apteki. Wykonywane są zatem czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Kilka lat wcześniej, na okoliczność prowadzenia takiej działalności, został wybudowany budynek. Poniesione wówczas nakłady inwestycyjne służyły sprzedaży zwolnionej, jak i opodatkowanej, a odliczony wówczas podatek VAT jest obecnie co roku korygowany, zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, co roku ustala się proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 1 ustawy, celem określenia właściwej wielkości podatku VAT podlegającego odliczeniu od zakupów bieżących. w sytuacji bowiem, gdy nie można określić dokładnie kwot, o które można pomniejszyć podatek należny, stosuje się odliczenie proporcjonalne w oparciu o wskaźnik proporcji obliczony zgodnie z art. 90 ust. 3 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Muszą być jednak jednocześnie spełnione dwa warunki:

1. zaistnienie u podatnika zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, jak i nieopodatkowaną oraz
2. niemożność wyodrębnienia kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów sprzedaży.

Na rok 2010 ww. wskaźnik został ustalony w wysokości 68%, co oznacza, że Spółce przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony o 68%.

W grudniu 2008 r. rozpoczęto nowe zadanie inwestycyjne budowę budynku hotelowego. Poniesiono wówczas wydatki na: pozyskanie map dla celów projektowych, badanie ksiąg wieczystych, opracowanie programu funkcjonalnego budynku, analizę wód opadowych, projekt zagospodarowania terenu oraz ogólny projekt budynku. Po przedłożeniu wszystkich dokumentów, wraz z projektem do Starostwa Powiatowego w X, wydana została decyzja nr (), zatwierdzająca ww. projekt, a także pozwolenie na budowę pod nazwą: ().

Rozliczając podatek VAT naliczony od wszystkich związanych z tym zadaniem wydatków, kierowano się ogólnym charakterem firmy, tj. świadczonymi usługami medycznymi zwolnionymi od podatku, jak również sprzedażą leków w aptekach jako sprzedażą opodatkowaną. Wysokość odliczonego podatku była zgodna ze wskaźnikiem proporcji ustalanym na każdy rok. w związku z tym, że nowo powstały obiekt budowlany będzie zupełnie odrębnym, wolnostojącym budynkiem, dla którego wydane zostało ww. pozwolenie na budowę, uznano, że podatek VAT naliczony od wszystkich wydatków inwestycyjnych powinien być odliczany w całości. Podatnik ma generalnie obowiązek wyodrębnienia podatku, który związany jest z czynnościami opodatkowanymi. Na tę okoliczność sporządzono korekty deklaracji VAT i w chwili obecnej, w stosunku do tych nakładów, nie stosuje się już żadnego wskaźnika proporcji.

Ww. obiekt hotelowy zawierać będzie:

• kondygnację 2 tzw. podbasenie w skład, którego wchodzi maszynownia basenu,
• kondygnację 1 tzw. część rekreacyjna z elementami rehabilitacji, w skład której wchodzić będzie basen, pomieszczenia kąpieli, do zabiegów wodnych oraz szatnie z saunami i wc, pralnie z zapleczem socjalnym oraz pomieszczenie techniczne,
• kondygnację 0 parter, gdzie będzie hol wejściowy z recepcją, restauracja, lokal gastronomiczny, zaplecze kuchenne, część socjalna, toalety ogólnodostępne oraz pomieszczenia techniczne,
• kondygnację +1 która zawierać będzie część rehabilitacyjną i rekreacyjną dla gości hotelowych; będą tam takie pomieszczenia jak gabinety fizykoterapii, salki ćwiczeń, gabinety masażu oraz toalety ogólnodostępne,
• kondygnację +2 która będzie miała funkcję hotelową z 10 jednostkami mieszkalnymi pokojami, oraz salę konferencyjną na wynajem,
• kondygnacje +3 i +4 które będą miały identyczny układ, tzn. będzie tam razem 16 jednostek hotelowych.

Cała infrastruktura ma służyć gościom hotelowym w ramach usług hotelowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż w przypadku zaistnienia różnych przyczyn np. braku w przyszłości dostatecznej ilości gości hotelowych przeznaczenie obiektu może ulec zmianie.

Jak wspomniano na początku, Zainteresowany prowadzi działalność usługową medyczną. Może świadczyć np. na zewnątrz usługi fizykoterapii, które są zwolnione od podatku VAT. Może też np. wynająć podmiotowi z zewnątrz całą kondygnację +1 i uzyskiwać przychody z najmu opodatkowane VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy działanie Spółki w kwestii korygowania wcześniejszych deklaracji i odliczania VAT od całości nakładów inwestycyjnych, było zasadne...

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczanie podatku VAT w całości od nakładów inwestycyjnych wynika z faktu zastosowania się do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W związku z tym, że nazwa zadania inwestycyjnego, planowane przeznaczenie obiektu hotelowego oraz treść pozwolenia na budowę wskazują na generowanie w przyszłości przychodów opodatkowanych, fakt budowy kondygnacji z częścią rehabilitacyjno-rekreacyjną dla gości hotelowych, nie powinien dzisiaj przesądzać o możliwości zmiany przeznaczenia obiektu i jako taki nie powinien mieć wpływu na odliczanie podatku VAT od nakładów inwestycyjnych wg struktury sprzedaży. Podatek ten powinien być odliczany w całości. Przepisy ustawy o VAT określają działanie podatnika w sytuacji ponoszonych nakładów służących sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej oraz związanej z tym dalszej jego korekty, co w przypadku nieruchomości trwa 10 lat. Nie określają natomiast postępowania w sytuacji ponoszenia nakładów na obiekt mający służyć sprzedaży opodatkowanej i następnie ewentualnej korekty podatku VAT w przypadku zmiany przeznaczenia obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych,
• nieprawidłowe w części dotyczącej konsekwencji zmiany przeznaczenia budowanej nieruchomości.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy).

W oparciu o art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność usługową medyczną oraz 2 apteki. Wykonywane są zatem czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Zainteresowany co roku ustala proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 1 ustawy, celem określenia właściwej wielkości podatku VAT podlegającego odliczeniu od zakupów bieżących. w grudniu 2008 r. rozpoczęto zadanie inwestycyjne budowę budynku hotelowego. Poniesiono wówczas wydatki na: pozyskanie map dla celów projektowych, badanie ksiąg wieczystych, opracowanie programu funkcjonalnego budynku, analizę wód opadowych, projekt zagospodarowania terenu oraz ogólny projekt budynku. Po przedłożeniu wszystkich dokumentów, wraz z projektem do Starostwa Powiatowego w X, wydana została decyzja zatwierdzająca ww. projekt, a także pozwolenie na budowę pod nazwą: (). Rozliczając podatek VAT naliczony od wszystkich związanych z tym zadaniem wydatków, kierowano się ogólnym charakterem firmy, tj. świadczonymi usługami medycznymi zwolnionymi od podatku, jak również sprzedażą leków w aptekach jako sprzedażą opodatkowaną. Wysokość odliczonego podatku była zgodna ze wskaźnikiem proporcji ustalanym na każdy rok. w związku z tym, że nowo powstały obiekt budowlany będzie zupełnie odrębnym, wolnostojącym budynkiem, dla którego wydane zostało ww. pozwolenie na budowę, uznano, że podatek VAT naliczony od wszystkich wydatków inwestycyjnych powinien być odliczany w całości, bowiem podatnik ma generalnie obowiązek wyodrębnienia podatku, który związany jest z czynnościami opodatkowanymi. Na tę okoliczność sporządzono korekty deklaracji VAT i w chwili obecnej, w stosunku do tych nakładów, nie stosuje się już żadnego wskaźnika proporcji. Cała infrastruktura ma służyć gościom hotelowym w ramach usług hotelowych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nadmienić należy, że według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Podstawowa stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. w pozycji 139 tego załącznika, wymieniono usługi mieszczące się w grupowaniu o symbolu PKWiU 55.1, tj. usługi hoteli.

Zatem w omawianej sprawie warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy będzie spełniony, gdyż nowo powstały budynek jak wskazał Zainteresowany będzie służyć usługom hotelowym, a więc czynnościom opodatkowanym.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy) oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, w poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

W oparciu o art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego ().

Stosownie do treści art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty art. 91 ust. 7a ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku, gdy w okresie 10 lat licząc od roku, w którym została oddana do użytkowania wskazana nieruchomość, zmieni się jej przeznaczenie z wykorzystywanej do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych na wykorzystywaną do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, Zainteresowany będzie zobowiązany dokonywać rocznych korekt podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wytworzenie ww. nieruchomości. Roczna korekta odnosić się będzie do jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy jej wytworzeniu.

Reasumując:

Ad. 1

Jeżeli będąca przedmiotem wniosku inwestycja jest realizowana wyłącznie w celu wykonywania opodatkowanych podatkiem VAT usług hoteli, to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług zakupionych w ramach realizacji przedmiotowego zadania zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy. Zatem, skorygowanie wcześniejszych deklaracji i odliczenie podatku VAT od całości poniesionych nakładów inwestycyjnych, było zasadne.

Ad. 2

W przypadku, gdy z różnych przyczyn np. braku dostatecznej ilości gości hotelowych do prawidłowego funkcjonowania budynku, zmianie ulegnie jego przeznaczenie, tj. będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, Wnioskodawca, na podstawie przepisów art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy, będzie musiał dokonywać rocznych korekt podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wytworzenie ww. nieruchomości.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej odliczenia podatku naliczonego w zdarzeniu przyszłym. Natomiast kwestia dotycząca odliczenia podatku naliczonego w stanie faktycznym została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2010 r. nr ILPP1/443-1084/10-2/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-1084/10-2/NS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu