Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporząd... - Interpretacja - IP-PP2-443-137/07-2/BM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 03.10.2007, sygn. IP-PP2-443-137/07-2/BM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2007r. (data wpływu 20 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podatku należnego w przypadku wystawiania faktury korygującej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podatku należnego w przypadku wystawiania faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

R w ramach prowadzonej działalności wystawia faktury VAT dokumentujące sprzedaż towarów i świadczenie usług. W związku z udzieleniem rabatów, obniżeniem i korektami cen, zwrotami towarów, zwrotami wpłaconych zaliczek/przedpłat, brakami w dostawach lub innymi prawnie dopuszczalnymi działaniami Spółka jest zmuszona do wystawiania dużej ilości faktur korygujących jest to zwiazane ze specyfiką sprzedaży prasy. W związku z opisanymi powyżej sytuacjami Spółka wystawia faktury korygujące, które doręcza kontrahentom. Kontrahenci jednak często nie wywiązują się z obowiązku potwierdzania odbioru faktur korygujących lub robią to z opóźnieniem, dopiero po wielokrotnych interwencjach pracowników Spółki. Sytuacja taka jest bardzo uciążliwa dla Firmy i wymaga zaangażowania wielu pracowników Spółki w bieżące monitorowanie spływających potwierdzeń odbioru faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy R nie ma obowiązku uzyskania potwierdzenia odbioru faktur korygujących, aby móc zmniejszyć kwoty podatku należnego i tym samym może ujmować te faktury w rejestrach i deklaracjach za okresy rozliczeniowe, w których je wystawiła.

Zgodnie z przepisem § 16 ust. 4 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie.

Wysokość obrotu, jako podstawy opodatkowania, została określona w przepisie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanym przepisem, obrotem jest, co do zasady, kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Z kolei w myśl przepisu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT obrót zmniejsza się o kwotę udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Tym samym sam fakt wystawienia faktury korygującej, dokumentujący zmniejszenie kwoty należnej powoduje zmniejszenie obrotu i kwoty należnego VAT. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują na dalsze ograniczenia czy zastrzeżenia dotyczące momentu zmniejszenia kwoty obrotu i podatku należnego. Tym samym obrót i podatek należny zmniejsza się z chwilą wystawienia faktury korygującej.

Wątpliwości rodzą się na tle kolizji przepisów ustawy o VAT zgodnie z którymi obrót i kwota podatku ulega zmniejszeniu wraz ze zmniejszeniem kwoty należnej, tj. wystawieniem faktury korygującej) i przepisów w/cyt. rozporządzenia uzależniającym prawo do zmniejszenia obrotu i kwoty podatku należnego od posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez podatnika.

Rozstrzygnięcie tych wątpliwości wymaga ustalenia mocy obowiązującej poszczególnych przepisów, następnie ustalenia ich hierarchii i oceny pierwszeństwa jednego z tych przepisów. Punktem wyjścia do dalszych rozważań jest ustalenie mocy obowiązującej przepisów § 16 ust. 4 rozporządzenia w części wiążącej prawo do obniżenia obrotu i kwoty podatku należnego z posiadaniem potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zgodnie z przepisem art. 92 ust. 1 Konstytucji RP rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do upoważnienia zawartego w ustawie w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu.

Wobec powyższego w przypadku, gdy regulacja zawarta w rozporządzeniu wykracza poza zakres spraw przekazanych do uregulowania zgodnie z upoważnieniem zawartym w ustawie, czy tez jest niezgodna z zawartymi tam wytycznymi, regulacja ta zgodnie z Konstytucją RP nie będzie stanowić źródła prawa i tym samym jest pozbawiona mocy wiążącej. Przepis § 16 ust. 4 rozporządzenia wykracza poza zakres szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie o podatku od towarów i usług, tym samym regulacja nie ma mocy obowiązującej jako niezgodna z przepisem art. 92 ust. Konstytucji RP.

Reasumując, regulacja zawarta w przepisów § 16 ust. 4 rozporządzenia, uzależniająca możliwość zmniejszenia obrotu i kwoty podatku należnego od faktu posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie ma podstawy prawnej w ustawie o VAT i nie ma tym samym mocy wiążącej, a tym samym nie może wpływać na uprawnienia podatników.

Powyższe potwierdził WSA w Warszawie w wyroku o sygnaturze IIISA/Wa 804/07 w odniesieniu do aktualnego Rozporządzenia oraz w wyroku o sygn. IIISA/Wa 2297/06 w odniesieniu do uchylonego już rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004r. oraz wyroku dotyczącym stanu prawnego sprzed 01 maja 2004r. III SA/Wa471/05 z dnia 17 sierpnia 2005r. Podobne wnioski płyną z orzecznictwa ETS- m.in. w sprawie E (C-317/94).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. W ust. 4 powołanego art. 29 ustawodawca przewidział możliwość zmniejszenia obrotu o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Na podstawie art. 106 ust. 8 w/w ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) regulujące m. in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Stosownie do § 16 ust. 4 w/powołanego rozporządzenia Ministra Finansów sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Powołany powyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia .

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zatem potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał.

Potwierdzenie takie uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Przepis art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nakazuje organom podatkowym wydawanie interpretacji zgodnie z orzecznictwem sądów, Trybunału Konstytucyjnego, Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Niemniej jednak wyroki te muszą zapadać w sprawach o identycznym stanie faktycznym. Dopiero wtedy można uznać, czy interpretacja wydana przez organ podatkowy narusza, czy też nie narusza orzecznictwo. Powołane przez Stronę orzeczenie ETS C-317/94 odbiega od sytuacji zaistniałej w przedmiotowej sprawie. Wysnuwanie z tego orzeczenia zbyt ogólnych wniosków w odniesieniu do faktur korygujących prowadzi do błędu. Dlatego też nietrafne jest przywoływanie tego wyroku w odniesieniu do wymogu potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Identycznie przedstawia się sytuacja odnośnie wskazanych przez Wnioskodawcę wyroków WSA w Warszawie - są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym w art. 14 b § 5 w/w ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie