
Temat interpretacji
Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie
postanawia
uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.
Uzasadnienie
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż latem 2005r Spółka otworzy wybudowane przez nią centrum handlowe. W celu usprawnienia dojazdu klientów do centrum handlowego oraz w celu bezkolizyjnego funkcjonowania ruchu Spółka wybudowała rondo, które zostanie przekazane Urzędowi Miasta.
Zdaniem Spółki ponoszenie wydatków na infrastrukturę drogową nie jest dokonywane w celach niezarobkowych, lecz w celu uzyskania zezwolenia administracyjnego na oddanie centrum handlowego do użytkowania oraz w celu usprawnienia dojazdu do centrum handlowego. Powyższe umożliwi podatnikowi wykonywanie działalności gospodarczej i osiąganie przychodu z tytułu wynajmu powierzchni użytkowej.
Ponadto, zdaniem Spółki, infrastruktura drogowa powinna zostać zakwalifikowana jako całość wraz z centrum handlowym, bowiem tylko w całościowym ujęciu można uznać, iż środek trwały - centrum handlowe wraz z infrastrukturą - jest kompletny i zdatny do użytku i tym samym spełnia przesłanki zdefiniowane w art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podatnik zauważa, iż ze względu na odrębne regulacje prawne podmioty gospodarcze prowadzące inwestycje muszą wybudować odpowiednie przyłączenia oraz pozostałą infrastrukturę techniczną na własny koszt. Ewentualny brak infrastruktury towarzyszącej pozbawiłby inwestycję podstawowej cechy - zupełności. Jeśli nie istniałyby wjazdy oraz wyjazdy z centrum handlowego inwestycja nie mogłaby zostać uznana za zakończoną, a tym samym nie mogłaby zostać oddana do użytkowania. Wybudowanie ronda stanowiło wyłącznie zrealizowanie warunku niezbędnego do wykonania inwestycji i uzyskiwania związanych z nią przychodów z najmu. Nadto istniejąca i sprawnie funkcjonująca infrastruktura drogowa stanowi jeden z czynników mających wpływ na cenę wynajmowanych przez Spółkę powierzchni handlowo-usługowych. Wybudowanie przedmiotowej infrastruktury jest zatem bezpośrednio związana z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, a jej własność nie zostaje przeniesiona na Urząd Miasta.
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż wybudowanie i nieodpłatne przekazanie ronda nie stanowi czynności opodatkowanej.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, będącego rozwinięciem art. 5, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny należy stwierdzić, iż przekazanie infrastruktury drogowej Gminie, będącej ex lege jej właścicielem zgodnie z zasadą "superficies solo cedit", nie podlega opodatkowaniu jako dostawa towarów.
Z drugiej strony art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy mówi także, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega także odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W myśl art. 8 ust. 2 cyt. ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.
W rozpatrywanym przypadku przekazywana na rzecz Gminy infrastruktura drogowa związana jest z przedsiębiorstwem Strony. Podatnik też będzie odnosić bezpośrednią korzyść ekonomiczną z jej powstania - infrastruktura ta umożliwi bowiem korzystanie z jej obiektu handlowego. Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu nie zmienia to jednak faktu, iż głównym beneficjentem jest w tym przypadku Gmina. Przede wszystkim bowiem wybudowana przez Stronę w związku z realizacją obiektu infrastruktura zwiększa jej majątek i przynajmniej pośrednio będzie ona czerpać korzyści ekonomiczne z jej powstania.
W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie infrastruktury drogowej w ocenie Naczelnika tut. Urzędu należy uznać za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
Powyższa czynność winna zostać udokumentowana fakturą wystawioną zgodnie z art. 106 ustawy o VAT oraz przepisami Rozdziału 4 rozprządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 95, poz. 798 ze zm.).
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
Pouczenie
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.
