Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.12.2005, sygn. RP/443-25/05, Urząd Skarbowy w Bochni

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni, działając na podstawie art. 14a § 1, § 3 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, zawartego w piśmie z dnia 18.10.2005 r. (data otrzymania przez tutejszy organ: 20.10.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 06.12.2005 r. (data otrzymania przez tutejszy organ: 06.12.2005 r.), ocenia jako prawidłowe stanowisko pytającego.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Jak wynika z art. 14a § 3 i 4 tejże ustawy, następująca w formie postanowienia interpretacja naczelnika urzędu skarbowego zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Z treści złożonego wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawartego w piśmie z dnia 18.10.2005 r. (data otrzymania przez tutejszy organ: 20.10.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 06.12.2005 r. (data otrzymania przez tutejszy organ: 06.12.2005 r.), wynika następujący stan faktyczny:
Małżonkowie Pani (...) i Pan (...) jako osoby fizyczne, których nie wiąże umowa spółki, prowadzą przedsiębiorstwo. W związku z działalnością tego przedsiębiorstwa, czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wykonuje Pani (...), której przysługuje status podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. W sierpniu 2000 r. małżonkowie nabyli na własność niezabudowane grunty rolne, które weszły w skład ich wspólności ustawowej. Grunty te, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, zostały przez Nich ujawnione w ewidencji środków trwałych, w związku z zaliczeniem ich do środków trwałych. W wartości początkowej tych środków trwałych zostały uwzględnione poniesione koszty sporządzenia umowy sprzedaży tych gruntów w formie aktu notarialnego. Pani (...) nie przysługiwało prawo do odliczenia od kwoty podatku należnego podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych gruntów, gdyż czynność sprzedaży gruntu nie byłą objęta zakresem opodatkowania wynikającym z obowiązującej w chwili dokonywania tej czynności ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Grunty te stanowią nadal tereny niezabudowane, przy czym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że są one przeznaczone pod zabudowę. Obecnie małżonkowie podjęli decyzję o wycofaniu ich z ewidencji środków trwałych i przekazaniu na ich potrzeby osobiste.
Zdaniem Pani (...), będącej podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonana w powyższych okolicznościach czynność przekazania gruntów na jej potrzeby osobiste, nie powoduje wystąpienia należnego podatku od towarów i usług.
W złożonym wniosku Podatnik zapytuje, czy jego stanowisko w sprawie jest prawidłowe.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni ocenił jako prawidłowe przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie, zważając co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 6 in fine tejże ustawy, towarem jest także grunt.
Przez dostawę towarów zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednakże w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca postanowił uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, wymienione tym przepisem czynności, które nie mieszczą się w definicji dostawy towaru zawartej w art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, bądź też wprawdzie mieszczą się w tej definicji, niemniej stanowią świadczenie pod tytułem nieodpłatnym.
W myśl przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w tym przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W całym okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), tj. w okresie do dnia 30.04.2004 r., sprzedaż gruntu nie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle bowiem art. 4 pkt 1 tejże ustawy, grunt nie był uznawany za towar.
Z tego też powodu Pani (...) nie mogło przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przez Nią w 2000 r. gruntu. Czynność przekazania przez Panią (...) tego gruntu na jej cele osobiste nie mieści się zatem w hipotezie wyżej podniesionego art. 7 ust. 2 obecnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym nie stanowi dostawy towaru w rozumieniu art. 5 ust. 1 tejże ustawy.

Dokonana w powyższych okolicznościach czynność przekazania gruntów na potrzeby osobiste podatnika, ponieważ nie jest objęta zakresem opodatkowania wynikającym z ustawy o podatku od towarów i usług, nie powoduje wystąpienia należnego podatku od towarów i usług.

Zważywszy na tożsame stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni ocenił je jako prawidłowe.

Na marginesie informuje się, że w świetle art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonaną w powyższych okolicznościach czynność przekazania gruntów na potrzeby osobiste podatnika nie dokumentuje się fakturą wewnętrzną.

Nadmienia się, że interpretacji dokonano w oparciu o przedstawiony stan faktyczny - załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem analizy i oceny.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dacie postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

POUCZENIE
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bochni, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.