Interpretacja indywidualna z dnia 02.05.2018, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.134.2018.2.AT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2018 r. (data wpływu 19 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z projektem pn. Przebudowa drogi na odcinku ul. w (od drogi powiatowej ) do skrzyżowania z drogą wojewódzką nr () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z projektem pn. Przebudowa drogi na odcinku ul. w (od drogi powiatowej ) do skrzyżowania z drogą wojewódzką nr ().

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie projektu w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, działanie Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, poddziałanie: Inwestycje związane z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycje w energię odnawialną i w oszczędzanie energii typ operacji Budowa lub modernizacja dróg lokalnych. W ramach naboru złożono wniosek na Przebudowę drogi na odcinku ul. w (od drogi powiatowej ) do skrzyżowania z drogą wojewódzką nr (). Złożony wniosek został rozpatrzony pozytywnie i maja 2016 r. została podpisana umowa przyznania pomocy. Gmina jest w trakcie realizacji zadania. Po realizacji nastąpi rozliczenie wnioskiem o płatność końcową do czego niezbędna jest interpretacja indywidualna.

Zadanie Przebudowa drogi na odcinku ul. w (od drogi powiatowej ) do skrzyżowania z drogą wojewódzką nr (), polegać będzie na wykonaniu przebudowy drogi o długości km, w tym: wykonanie przebudowy nawierzchni jezdni uwzględniając przy tym:

• korektę przebiegu przebudowywanego odcinka;
• przebudowę istniejących wjazdów i skrzyżowań;
• rozbiórkę istniejących nawierzchni;
• wykonanie korytowania pod warstwy konstrukcyjne jezdni;
• wykonanie warstwy odsączającej z piasku gr. 15 cm;
• wykonanie podbudowy gr. 20 cm (kruszywo łamane) - (jezdnia + zjazdy);
• wykonanie warstwy wiążącej i ścieralnej nawierzchni z masy bitumicznej (beton asfaltowy);
• 6 cm - warstwa wiążąca AC11W;
• 4 cm - warstwa ścieralna AC8S

oraz prace na etapie wykonawstwa:

• wykonanie projektu tymczasowej organizacji ruchu i jej zatwierdzenie przez zarządcę ruchu;
• wykonanie Planu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia;
• wprowadzenie tymczasowej organizacji ruchu;
• wprowadzenie stałej organizacji ruchu.

Całkowita wartość projektu, zgodnie z zawartą umową, wynosi zł. Termin zakończenia realizacji to maj 2018 r. Koszty kwalifikowalne projektu wynoszą zł, z których % stanowi kwota pomocy. W zestawieniu rzeczowo-finansowym, które jest załącznikiem do umowy, Wnioskodawca przyjął koszty inwestycyjne, tj. (roboty przygotowawcze, roboty ziemne, podbudowy, nawierzchnie, roboty wykończeniowe, organizacja ruchu, przebudowa przepustu) za koszt kwalifikowalny, podobnie jak % kosztów ogólnych przysługujących refundacji w postaci (wykonania PFU, dokumentacji projektowej, wykonanie projektu stałej organizacji ruchu, nadzór inwestorski), gdyż są niezbędne do przygotowania i realizacji opisanego zadania jako całości prowadzonej inwestycji. Koszty przedstawionego we wniosku zadania uznano za kwalifikowane i podlegające refundacji wraz z podatkiem VAT. Jedyną pozycją w zestawieniu rzeczowo-finansowym, którą wyłączono z kosztów kwalifikowanych przy robotach budowlanych, jest położenie rur osłonowych. Montaż rur osłonowych wpisano jako niekwalifikowalny koszt inwestycyjny bowiem nie jest związany z potrzebami zarządzania drogą lub ruchu drogowego i służyć będzie instalacji sieci światłowodowych, zgodnie z art. 39 ust. 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2007, Nr 19, poz. 115, z późn. zm.), zwana dalej ustawą o drogach, zmienionym przez ustawę z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675), zwana dalej ustawą szerokopasmową, która nakłada na zarządców drogi (w trakcie budowy lub przebudowy) obowiązek zlokalizowania kanału technologicznego w pasie drogowym.

Projekt nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, utrzymanie i budowę dróg Gmina realizuje w ramach zadań własnych i nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat od mieszkańców.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie.

Czy Gmina nie ma możliwości odliczenia kwot podatku od towarów i usług VAT w przypadku budowy infrastruktury drogowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami przyznania pomocy do kosztów kwalifikowanych zalicza się koszty: 1. budowy, przebudowy lub zmiany nawierzchni dróg wewnętrznych gminnych lub powiatowych; 2. budowy kanałów technologicznych w ciągu budowanej lub przebudowywanej drogi związanych z potrzebami zarządzania tą drogą lub potrzebami ruchu drogowego; 3. zakupu sprzętu, materiałów i usług służących realizacji operacji; 4. podatku od towarów i usług (VAT), jeżeli nie można go odzyskać na mocy prawodawstwa krajowego, które są uzasadnione zakresem operacji, niezbędne do osiągnięcia jej celu oraz racjonalne. Refundacji podlegają koszty związane z budową, przebudową lub zmianą nawierzchni drogi polegającą na wykonaniu robót, w których wyniku następuje podwyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych istniejącej drogi. Przez zmianę nawierzchni drogi należy rozumieć zmianę wpływającą na poprawę jakości drogi w szczególności, np. szutrowej na asfaltową albo z gruntowej na brukową lub asfaltową, a zatem przy użyciu wyrobów budowlanych innych niż użyte w stanie pierwotnym. Oznacza to, że zmiana zniszczonej nawierzchni na nową nawierzchnię, jak w przedstawianym zdarzeniu, wpisuje się w definicję remontu drogi w rozumieniu przepisów ustawy o drogach publicznych.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują między innymi sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust.1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym). Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu kosztów poniesionych na realizację inwestycji, ponieważ nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z realizacją zadania wystawiane będą na Gminę. Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z cytowanych powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego albo ma zastosowanie 0% stawka podatku. Wskazana norma prawna jest wyrazem zasady neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z aktualnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, o czym stanowi art. 15 ust. 6 ustawy.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż zakupy dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją tego projektu.

Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W konsekwencji, stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że tutejszy organ nie jest kompetentny do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania, bądź braku przesłanek do zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej