Interpretacja indywidualna z dnia 06.04.2018, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.88.2018.2.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Dotyczy podatku od towarów i usług w stosowania do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania przez Wnioskodawcę do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania przez Wnioskodawcę do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce polegającą na produkcji przemysłowego opłotowania do zabezpieczenia maszyn, jak również linii transportowych. Towary sprzedawane są głównie samodzielnie. Przeważająca część sprzedaży dotyczy kontrahentów zagranicznych, głównie niemieckich, co skutkuje sprzedażą WDT.

Wnioskodawca w celu zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wysokości 0% dla WDT podejmuje działania mające na celu możliwie jak najszybsze skompletowanie dokumentacji wymaganej na podstawie art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka gromadzi kopie faktur sprzedaży VAT, dokumenty specyfikacji załadunkowej (LS), dokumenty przewozowe (CMR) potwierdzone oryginalnym podpisem odbiorcy oraz pieczątką. Ponadto w przypadku braku kompletu dokumentów Zainteresowany dysponuje potwierdzeniami przelewów bądź korespondencją handlową z odbiorcą.

Wnioskodawca zamierza w znaczny sposób przyśpieszyć i uprościć dość czasochłonny sposób obiegu ww. dokumentacji. W tym celu zamierza wprowadzić elektroniczny sposób otrzymywania potwierdzonego przez kontrahenta dokumentu przewozowego CMR (pdf bądź zdjęcie).

Na dokumencie CMR będą znajdowały się numery dokumentów specyfikacji towarów tak aby w prosty i szybki sposób móc zidentyfikować jakie towary pojechały w danej wysyłce do klienta zagranicznego i odbiór ich został przez niego potwierdzony. Potwierdzone dokumenty CMR w formie pliku pdf bądź zdjęcia będą przesyłane na specjalny adres elektroniczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym Spółka będzie miała prawo stosować do wewnątrzwspólnotowych dostaw stawkę 0%, jeśli jako potwierdzenie dostawy będzie posiadała w formacie pdf potwierdzony podpisem i pieczątką kontrahenta zagranicznego dokument przewozowy CMR z wyszczególnionymi na nim numerami dokumentów specyfikacji towaru (LS)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie formy elektronicznej dla potwierdzeń wywozu jest prawidłowe z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3, ust. 4 i ust. 11 zdaniem Spółki każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna, pod warunkiem że autentyczność ich będzie można uprawdopodobnić. Stanowisko reprezentowane w tej kwestii przez Zainteresowanego potwierdzone zostało również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP4/443 -465/13-5/ISN z dnia 8 stycznia 2014 r. Niniejsza opinia znajduje również potwierdzenie w innych interpretacjach, na przykład Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2010 r. IPPP3/443-l54/10-4/KC. W świetle powyższych interpretacji podatkowych i stanowisk organów podatkowych należy wskazać, że Wnioskodawca może zastosować stawkę VAT 0% dla dostaw WDT również w przypadku posiadania potwierdzenia wywozu towaru w formie elektronicznej pdf bądź zdjęcia fotograficznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. l i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 art. 41 ust. 3 ustawy.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. (uchylony),
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. (uchylony)

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza przedstawionych regulacji pozwala na ustalenie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest uznanie danej dostawy za dostawę o charakterze wewnątrzwspólnotowym. Uprawnia to w konsekwencji do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i jako taka zostanie tam faktycznie opodatkowana.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że rzeczywiście nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Drugi z warunków dotyczy zatem faktycznych, a nie prawnych aspektów transakcji i został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Tym samym prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium Polski i dostarczenie ich do nabywcy w innym kraju UE.

Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od sposobu przesyłania/otrzymywania dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, zatem każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona.

Zatem w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentom przesłanym, np.: w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce polegającą na produkcji przemysłowego opłotowania do zabezpieczenia maszyn, jak również linii transportowych. Przeważająca część sprzedaży towarów Wnioskodawcy, dotyczy kontrahentów zagranicznych, głównie niemieckich, co skutkuje wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Wnioskodawca w celu zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podejmuje działania mające na celu możliwie jak najszybsze skompletowanie dokumentacji wymaganej na podstawie art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy. Spółka gromadzi kopie faktur sprzedaży VAT, dokumenty specyfikacji załadunkowej (LS), dokumenty przewozowe (CMR) potwierdzone oryginalnym podpisem odbiorcy oraz pieczątką. Wnioskodawca także dysponuje potwierdzeniami przelewów bądź korespondencją handlową z odbiorcą.

Wnioskodawca zamierza w znaczny sposób przyśpieszyć i uprościć dość czasochłonny sposób obiegu ww. dokumentacji. W tym celu zamierza wprowadzić elektroniczny sposób otrzymywania potwierdzonego przez kontrahenta dokumentu przewozowego CMR (pdf bądź zdjęcie).

Na dokumencie CMR będą znajdowały się numery dokumentów specyfikacji towarów, tak aby w prosty i szybki sposób móc zidentyfikować jakie towary pojechały w danej wysyłce do klienta zagranicznego i odbiór ich został przez niego potwierdzony. Potwierdzone dokumenty CMR w formie pliku pdf bądź zdjęcia będą przesyłane na specjalny adres elektroniczny.

Zaznaczyć należy, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% Wnioskodawca musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że gromadzone przez Wnioskodawcę dokumenty będą upoważniać go do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% do dokonywanych przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, także gdy jako potwierdzenie dostawy będzie on posiadał w formacie pdf bądź zdjęcia potwierdzony podpisem i pieczątką kontrahenta zagranicznego (nabywcy) dokument przewozowy CMR z wyszczególnionymi na nim numerami dokumentów specyfikacji towaru (LS).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników dotyczących konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej