Interpretacja indywidualna z dnia 26.01.2018, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.13.2018.1.KO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na obojga małżonków dokumentującej nabycie działek

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na obojga małżonków dokumentującej nabycie działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 25 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na obojga małżonków dokumentującej nabycie działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie przedsiębiorstwa osoby fizycznej pod nazwą Salon Meblowy, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca pozostaje w ustroju małżeńskiej wspólnoty majątkowej z żoną, która nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej działek ewidencyjnych nr 15320 i 15323/2 położonych w N, dla których Sąd Rejonowy prowadzi KW oraz udziału &½ w działkach ewidencyjnych nr 15321/1, 15323/3, 15326/1, 15327/1 położonych w N, dla których Sąd Rejonowy prowadzi KW.

Gmina Miasta jest natomiast właścicielem działek ewidencyjnych nr 12740/2, 12739/2, 12736/2, 12735, 12732, 12731 położonych w N.

Wnioskodawca wraz z żoną planują zawrzeć z Gminą Miasta w formie aktu notarialnego

-umowę zamiany:

• działki ewidencyjnej nr 15320 i 15323/2 położonych w N, dla których Sąd Rejonowy w N prowadzi KW
• udziału &½ w działkach ewidencyjnych nr 15321/1, 15323/3, 15326/1, 15327/1 położonych w N, dla których Sąd Rejonowy prowadzi KW,

na działki:

12740/2, 12739/2, 12736/2, 12735, 12732, 12731 położone w N.

Przedmiotowa nieruchomość zostanie nabyta na potrzeby prowadzonej przez jednego z małżonków działalności gospodarczej (Wnioskodawcy) i będzie w całości wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Transakcja zamiany zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną na imiona i nazwiska obojga małżonków i ich adresy zamieszkania, w tym na jednego z nich będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wprawdzie w przepisach podatkowych nie nawiązuje się bezpośrednio do transakcji zamiany, ale mówi się o odpłatnym zbyciu nieruchomości. Za takie zaś uznaje się każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności do nieruchomości w zamian za korzyść majątkową. Jako że w przypadku zamiany korzyścią majątkową jest uzyskiwanie w ten sposób drugą nieruchomość, więc taka transakcja stanowi również odpłatne zbycie.

Gmina Miasta wobec tego, iż jest podatnikiem VAT po dokonania umowy zamiany zobowiązana jest wystawić fakturę VAT odpowiadającą wartości zamienianych nieruchomości jako kwotę NETTO powiększoną następnie o należny podatek VAT.

Wnioskodawca pismem z 18 stycznia 2018 r. uzupełnił opis następująco.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na potrzeby której zostaną nabyte opisane we wniosku działki, Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane generujące podatek należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w przypadku dokonania zamiany działek ewidencyjnych, których jest właścicielem wraz z żoną na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej, z Gminą Miasta będącej podatnikiem VAT a tym samym zobowiązanym do wystawienia faktury odpowiadającej wartości zamienianych nieruchomości jako kwoty NETTO powiększonej następnie o należny podatek VAT - może rozliczyć przedmiotowy VAT w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pod nazwą Salon Meblowy w przypadku gdy działki stanowiły wspólność ustawową majątkową małżeńską, ale przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystana w celach prowadzonej działalności gospodarczej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, zamiana w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej nieruchomości, z zamiarem wykorzystywania jej w całości na cele działalności gospodarczej jednego z małżonków, udokumentowana aktem notarialnym wystawionym na imię obojga małżonków oraz fakturą wystawioną na obojga małżonków, pozwala na odliczenie 100% podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT przez prowadzącego działalność gospodarczą małżonka będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest związek nabycia towaru ze sprzedażą opodatkowaną, a taka przesłanka występuje w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż nabytą nieruchomość przeznacza Wnioskodawca na cele prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę dokumentującą w szczególności dokonanie sprzedaży. Zgodnie z postanowieniami art. 106e pkt 1 ustawy faktura VAT stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać między innymi imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów i usług oraz ich adresy.

Przepisy prawa obowiązujące w zakresie wystawiania faktur i elementów, jakie winny one zawierać, nie regulują w sposób szczegółowy sytuacji, gdy towary i usługi nabywają małżonkowie, pozostający we wspólnocie majątkowej. Według wnioskodawcy, faktura VAT wystawiona na nazwisko obojga małżonków nie narusza obowiązujących przepisów prawa i nie można jej uznać za wystawioną w sposób wadliwy. Faktura taka nie powoduje również negatywnych skutków w zakresie odliczania podatku naliczonego z niej wynikającego.

W przypadku zatem, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają określoną nieruchomość, która będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, to współmałżonek ten, prowadzący działalność gospodarczą, korzysta z prawa do odliczenia całości naliczonego podatku.

Ponadto dodać trzeba, że sam fakt, iż dana nieruchomość stanowi współwłasność majątkową małżeńską (a więc każdy z małżonków jest współwłaścicielem tej nieruchomości na zasadach współwłasności łącznej, tj. bez udziałowej) nie wpływa na opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży tej nieruchomości, gdyż na gruncie ustawy o VAT istotne znaczenie ma to, kto faktycznie wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro przedmiotowa nieruchomość (pomimo, że stanowi majątek wspólny małżonków) została nabyta z wyłącznym przeznaczeniem dla celów prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, z tytułu której jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to przysługuje mu prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej jej nabycie, pomimo że jako nabywcę wskazano na niej Wnioskodawcę oraz żonę, o ile faktura ta wystawiona jest zgodnie z przepisami ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Należy wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem w przypadku gdy nabycie towaru zostało udokumentowane fakturą, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu bądź korzysta ze zwolnienia podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie odrębnym podatnikiem tego podatku. Co więcej, autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 cyt. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 36 § 3 Kodeksu, przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in. do czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy art. 43 § 1 Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Jak dowiedziono wyżej, szczególnego rodzaju podmiot jakim jest małżeństwo na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ma przymiotu podatnika. Jednakże w sytuacji, gdy jedno z małżonków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest czynnym podatnikiem VAT, pozbawienie go prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej na oboje małżonków w sytuacji, gdy nabycie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, naruszałoby zasadę neutralności fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

(...)

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwy podatnika/sprzedawcy i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wraz z żoną planują zawrzeć z Gminą w formie aktu notarialnego umowę zamiany:

• działki ewidencyjnej nr 15320 i 15323/2
• udziału &½ w działkach ewidencyjnych nr 15321/1, 15323/3, 15326/1, 15327/1

na działki: 12740/2, 12739/2, 12736/2, 12735, 12732, 12731.

Przedmiotowa nieruchomość zostanie nabyta na potrzeby prowadzonej przez jednego z małżonków działalności gospodarczej (Wnioskodawcy) i będzie w całości wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest związek nabycia towaru ze sprzedażą opodatkowaną, a taka przesłanka występuje w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż nabytą nieruchomość przeznacza Wnioskodawca na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Transakcja zamiany zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną na imiona i nazwiska obojga małżonków i ich adresy zamieszkania, w tym na jednego z nich będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest podatnikiem VAT i po dokonaniu umowy zamiany zobowiązana jest wystawić fakturę VAT odpowiadającą wartości zamienianych nieruchomości jako kwotę netto powiększoną następnie o należny podatek VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na potrzeby której zostaną nabyte opisane we wniosku działki, Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane generujące podatek należny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na obojga małżonków dokumentującej nabycie opisanych działek.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że skoro jak wskazano we wniosku Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a ww. działki zostaną nabyte na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i będą w całości wykorzystywane do celów tej działalności, to w sytuacji gdy działalność ta w całości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a ponadto nie zaistnieją przesłanki o których mowa w art. 88 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Gminę dokumentującej nabycie działek 12740/2, 12739/2, 12736/2, 12735, 12732, 12731.

Nadmienić też trzeba, że skoro jak wskazał Wnioskodawca we wniosku nabywcą działek będzie małżeństwo pozostające w ustawowej wspólności majątkowej (Wnioskodawca wraz z żoną), fakt, iż na fakturze dokumentującej ww. transakcję znajdą się zarówno dane Wnioskodawcy jak i jego żony, nie będzie przeszkodą w skorzystaniu przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania i stanowiska Wnioskodawcy, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku nie objęte pytaniem i stanowiskiem Wnioskodawcy, a w szczególności kwestia czy Gmina prawidłowo udokumentowała sprzedaż wystawiając fakturę VAT odpowiadającą wartości zamienianych nieruchomości jako kwotę netto powiększoną następnie o należny podatek VAT, nie były przedmiotem interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej