Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu unijnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego zrealizowała projekt pn. w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 5 Środowisko przyrodnicze i racjonalne wykorzystanie zasobów, Działanie 5.4 Zapobieganie i zarządzanie ryzykiem, Poddziałanie 5.4.1 Bezpieczeństwo .

Przedmiotem projektu był zakup 1 szt. specjalistycznego samochodu ratowniczo-gaśniczego z wyposażeniem oraz 6 kompletów sprzętu wykorzystywanego przy akcjach ratowniczych. Zakupiony przez Gminę pojazd został przekazany do użytkowania OSP L. a zakupiony sprzęt odpowiednio OSP: w L., N., F., B., S. i K. Przedmiotowy projekt miał na celu zabezpieczenie przed wystąpieniem i skutkami klęsk żywiołowych i katastrof ekologicznych, właśnie poprzez zakup samochodu i sprzętu, który wykorzystywany będzie na terenie województwa, w którym powyższe jednostki uczestniczą w zdarzeniach mających negatywny wpływ na środowisko regionu. Realizacja projektu zwiększy bezpieczeństwo mieszkańców województwa, podniesie zdolności operacyjne jednostek straży pożarnej i pozwoli na podjęcie szybkiej i skutecznej akcji ograniczającej skutki awarii, katastrof i klęsk żywiołowych.

Zakupione zostały również usługi obejmujące wykonanie materiałów promocyjnych oraz wykonanie studium wykonalności projektu.

Prawno-podatkowy status Gminy w zakresie podatku VAT wynika z wykładni przepisu art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710).

Gmina posiada osobowość prawną, wykonuje zadania publiczne i działa poprzez organy. Organem wykonawczym Gminy jest Burmistrz, wykonujący zadania za pomocą Urzędu Miejskiego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2, pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które obejmują m. in. zapewnienie bezpieczeństwa obywateli oraz ochronę przeciwpożarową.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) określa, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Inwestycja zrealizowana została przez Gminę.

Powstały w ramach ww. projektu majątek (średni samochód ratowniczo-gaśniczy 4x4) jest własnością Gminy i jest ujęty w księgach rachunkowych środków trwałych Urzędu Miejskiego. Samochód został przekazany protokołem przekazania nieodpłatnie do jednostki OSP w L. 6 kompletów sprzętu wykorzystywanego przy akcjach ratowniczych zostało przekazane nieodpłatnie umową użyczenia dla jednostek OSP. Majątek ten jest wykorzystywany do akcji gaśniczych oraz udzielania pomocy ofiarom wypadków drogowych.

Faktury za zakup ww. wozu i sprzętu w ramach projektu wystawione zostały na Gminę, jako podatnika podatku od towarów i usług.

Przedmiotowa inwestycja jest inwestycją użyteczności publicznej i nie należy do inwestycji komercyjnych. Głównym jej celem nie jest przynoszenie zysków a zaspokojenie ważnych potrzeb społecznych. Projekt nie generuje przychodów ani dochodów. Efekty projektu są wolne od zysków, korzystanie z projektu nie podlega opłatom. Projekt nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną i podatek VAT nie może być odzyskany.

Jednym z załączników do wniosku o dofinansowanie było oświadczenie Beneficjenta o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji, uznawanego za wydatek kwalifikowany projektu. Jednocześnie Beneficjent zobowiązany jest do posiadania interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania VAT, wydanej przez upoważniony do tego organ.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT od zakupionych towarów i usług w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie podatku VAT korzystającego z przysługującego mu prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od zakupu towarów i usług w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, ponieważ ww. usługi i wytworzony w ramach zadania majątek w postaci średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego oraz 6 kompletów sprzętu wykorzystywanego przy akcjach ratowniczych nie jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Rozdział 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656, z późn. zm.) normuje przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż na co wskazuje treść wniosku - wydatki w ramach projektu nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej