• opłaty rejestracyjnej kota hodowlanego w księgach rodowodowych,
• opłaty rejestracyjnej przydomka hodowlanego w World Cat Federation (światowa organizacja zrzeszająca stowarzyszenia hodowców kotów),
• opłaty za wystawienie Rodowodu będącego potwierdzeniem rasowości kota,
• opłaty za uznanie tytułu kota na podstawie certyfikatów z międzynarodowych wystaw,
• opłaty za transfer dokument potwierdzający wykreślenia kota z ksiąg rodowodowych P. i zmianę właściciela kota,
• opłaty zryczałtowanej za przesłanie zwrotne dokumentów,
• opłaty za wystawę pobieranej od hodowcy wystawiającego kota zryczałtowana opłata obejmująca możliwość oceny kota przez zewnętrznych ekspertów felinologicznych pod kątem jego przydatności do hodowli oraz zapewnienie mu miejsca (klatki), w którym przebywa kot podczas wystawy,
• opłaty dodatkowej za udostępnienie większej klatki - ponad standardowej,sprzedaży biletów wstępu dla zwiedzających podczas wystawy kotów organizowanej dwa razy w roku

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Osiągnięcie przez stowarzyszenie nieprowadzące działalności gospodarczej środków z tytułu działalności odpłatnej z tytułu pobieranych opłat i wstępu na wystawy wysokości przekraczającej kwotę wskazaną w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług nie rodzi skutku w postaci obowiązku naliczania podatku VAT od takich czynności.

Jak jednoznacznie wynika z treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej VAT), podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jak też osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Przywołana ustawa nie zawiera w swej treści przepisów, które wyłączałyby ustalenia dotyczące prowadzenia działalności zawarte w innych ustawach. W takim stanie prawnym uzasadnione jest uwzględnienie przy udzielaniu odpowiedzi na postawione pytanie norm prawnych wynikających z ustawy z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Już w art. 2 ust. 1 tej ustawy, zawierającym definicję stowarzyszenia wskazano, że jest ono dobrowolnym, trwałym, samorządnym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Jednocześnie ustawodawca przewidział, że majątek stowarzyszenia może powstać ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej (art. 33 ust. 1 Prawa o stowarzyszeniach). W dalszych przepisach przewidziano, że stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, ale osiągany w ten sposób dochód jest przeznaczany na realizację celów statutowych (art. 34 Prawa o stowarzyszeniach). W tym miejscu należy podkreślić, że prowadzenie działalności gospodarczej przez stowarzyszenia związane jest z koniecznością wskazania tego źródła przychodu w statucie stowarzyszenia. Obowiązek ten wynika z art. 10 ust. 1 pkt 7 Prawa o stowarzyszeniach. Z przywołanych postanowień ustawy Prawo o stowarzyszeniach wynika, że ustawodawca określając źródła powstawania majątku stowarzyszenia wskazał m. in. na dochody z własnej działalności (art. 33 ust. 1). Niezależnie od tych dochodów stowarzyszenia, po spełnieniu odpowiednich warunków, mogą także prowadzić działalność gospodarczą. Przyjmując, założenie o racjonalnym działaniu ustawodawcy należy dojść do przekonania, że rozróżnienie własnej działalności od działalności gospodarczej stowarzyszenia nie jest przypadkowe. Co więcej to rozróżnienie znajduje swój wyraz w ustawie z 24 stycznia 2004 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, gdzie rozróżnia się działalność odpłatną i nieodpłatną pożytku publicznego oraz działalność gospodarczą. Przywołanie tych przepisów w odniesieniu do organizacji nie należących do organizacji pożytku publicznego ma to znaczenie, że potwierdza możliwość pozyskiwania środków na działalność w drodze działalności odpłatnej. Dla organizacji posiadających status pożytku publicznego prowadzenie odpłatnej działalności statutowej wiąże się z koniecznością przestrzegania dodatkowych rygorów związanych np. z wysokością dopuszczalnych kosztów i przychodów z takiej działalności. Takich ograniczeń nie ma w stosunku do pozostałych organizacji pozarządowych.

Podsumowując tę część stanowiska należy dojść do wniosku, że stowarzyszenie jest organizacją pozarządową uprawnioną do prowadzenia odpłatnej działalności statutowej niebędącej działalnością gospodarczą.

Jak wcześniej wskazano, koniecznym warunkiem objęcia podatnika obowiązkiem podatkowym VAT, w świetle przepisów ustawy z 11 marca 2004 r., jest wykazanie, że prowadzi on działalność gospodarczą. Takie stanowisko prezentuje też sądownictwo administracyjne Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w tezie wyroku z 2 października 2007 r. sygn.: III SA/Wa 1217/07 wskazał: ,,W świetle art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli czynność ta, została wykonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne i instytucje, które nie prowadzą działalności gospodarczej, nawet jeśli wykonują one czynności dostawy towarów.

W kontekście przedmiotowej sprawy istotny jest także wyrok WSA Gdańsk z 26 marca 2009 r. sygn.: I SA/Cd 895/08: Jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że P. nie prowadzi działalności gospodarczej i co za tym idzie nie jest i nie będzie w przyszłości podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Darowizny, składki członkowskie i opłaty z tytułu wpisowego nie mają charakteru usługi, dlatego też jednoznacznie należy stwierdzić, że nie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5. 1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

1. Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
2. Opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Ad. 3

Obowiązek ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT. Dotyczy on wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży towarów i świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Przepis ten nie przewiduje żadnych wyłączeń z obowiązku stosowania kas ze względu na status podatnika.

Jedyną możliwością pozwalającą na uniknięcie instalowania kasy fiskalnej są zwolnienia określone w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. Usługi wykonywane przez P. jako usługi związane z chowem i hodowlą zwierząt oraz usługi świadczone przez organizacje członkowskie zostały zgodnie z tym rozporządzeniem objęte do 31 grudnia 2012r. zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.2) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej ewidencjonowaniem, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

§ 2 ust. 1. Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

1. do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
2. do dnia 30 kwietnia 2011r.
   1. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224 poz. 1797) niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia;
   2. podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 1- 33 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, jeżeli w 2010 r. udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą był wyższy niż 70 %

§ 3. 1. Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również:

1. podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 1-32 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności, określonej w art. 1 11 ust. 1 ustawy, był wyższy niż 80 %;
2. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6;

W pozycji numer 1 załącznika wymieniono usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt z wyłączeniem usług weterynaryjnych oraz w pozycji 31 załącznika do rozporządzenia wymieniono również usługi świadczone przez organizacje członkowskie. Usługi wymienione w pozycji 1 i 31 obejmują swoim zakresem czynności wykonywane przez P.

Należy ponadto stwierdzić, że sprzedaż biletów wstępu na wystawy kotów nie mieści się w treści art. 43 pkt 19. Zgodnie z tym artykułem zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu;
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym,
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

Bilety wstępu na wystawy kotów nie mają charakteru żadnej z czynności wymienionej w punkcie 19 art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym przychody z tytułu opłat za usługi wykonywane przez P. oraz sprzedaż biletów wstępu na wystawy kotów korzystają do dnia 31 grudnia 2012 ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

• nieuznania odpłatnej działalności statutowej za działalność gospodarczą (pyt. nr 1) za nieprawidłowe;
• nieuznania za obrót wpłacanych kwot tytułem darowizn, opłat jednorazowych dla nowych członków, składki członkowskiej (pyt. nr 2) za prawidłowe;
• zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej (pyt. nr 3) za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższych przepisów wynika, iż, żeby uznać dane świadczenie za czynność opodatkowaną na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług musi być to świadczenie odpłatne, musi istnieć konkretny podmiot, beneficjent, który ponosi z wyświadczenia usługi korzyść, nawet potencjalną.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o VAT).

W myśl art. 2 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.), zwanej dalej ustawą, stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.

W świetle art. 34 ustawy stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. Działalność statutowa i gospodarcza stowarzyszenia stanowią zatem odrębne rodzaje działalności na gruncie prawa o stowarzyszeniach. Działalność gospodarcza o celach zarobkowych nie może być celem statutowym stowarzyszenia, może być tylko działalnością uboczną, jako jedno ze źródeł dochodów służących realizacji celów statutowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, do którego celów statutowych należy organizacja hodowli kotów rasowych dla osiągnięcia jak najwyższego poziomu pod względem hodowlanym i estetycznym oraz popularyzacja kotów rasowych wśród społeczeństwa polskiego. Zainteresowany realizuje swoje cele poprzez: prowadzenie Polskich Ksiąg Rodowodowych; reprezentowanie interesów polskiej felinologii przed władzami, instytucjami w kraju oraz organizacjami felinologicznymi międzynarodowymi i zagranicznymi; organizowanie i uczestniczenie w imprezach felinologicznych (wystawy pokazy konkursy); rozwijanie i popieranie działalności propagandowej wydawniczej i naukowo badawczej w zakresie felinologii współpracę w dziedzinie felinologii z zakładami naukowymi i naukowo - badawczymi oraz klubami felinologicznymi w kraju i za granicą; organizowanie zebrań, kursów, wykładów; organizowanie szkoleń i doskonalenia sędziów, asystentów i służb pomocniczych. Majątek i fundusze Wnioskodawcy powstają z wpisowego, składek członkowskich, darowizn, działalności statutowej i wszelkich wpływów uzyskiwanych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Dochód z działalności nie podlega podziałowi pomiędzy członkami stowarzyszenia. Fundusze Zainteresowanego służą do prowadzenia jego działalności statutowej.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że odpłatna działalność statutowa polega na pobieraniu następujących opłat na rzecz członków: opłata rejestracyjna kota hodowlanego w księgach rodowodowych; opłata rejestracyjna przydomka hodowlanego w światowej organizacji zrzeszającej stowarzyszenia hodowców kotów; opłata za wystawienie rodowodu będącego potwierdzeniem rasowości kota; opłata za uznanie tytułu kota na podstawie certyfikatów z międzynarodowych wystaw; opłata za transfer dokument potwierdzający wykreślenie kota z ksiąg rodowodowych Wnioskodawcy i zmianę właściciela kota; opłata zryczałtowana za przesłanie zwrotne dokumentów; opłata za wystawę pobierana od hodowcy wystawiającego kota zryczałtowana opłata obejmująca możliwość oceny kota przez zewnętrznych ekspertów felinologicznych pod kątem jego przydatności do hodowli oraz zapewnienie mu miejsca (klatki), w którym przebywa kot podczas wystawy; opłata dodatkowa za udostępnienie większej klatki ponad standardowej; sprzedaż biletów wstępu dla zwiedzających podczas wystawy kotów organizowanej dwa razy w roku.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy jest zdania, że w omawianej sprawie spełnione zostały przesłanki świadczenia usług, bowiem jak wskazał Wnioskodawca hodowcy kotów wnoszą różnego rodzaju opłaty (m.in. opłata rejestracyjna kota hodowlanego w księgach rodowodowych, opłata rejestracyjna przydomka hodowlanego, opłata za wystawienie rodowodu itp.). W związku z tym należy stwierdzić, że opłaty te mają charakter płatności za wykonaną usługę w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ istnieje bezpośredni związek pomiędzy zapłatą, a otrzymanym świadczeniem. Zatem czynności te są opodatkowane podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się również sprzedażą biletów dla zwiedzających podczas wystawy kotów organizowanej dwa razy w roku. W tym przypadku również dochodzi do świadczenia usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które są opodatkowane podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę opłatna działalność statutowa polegająca na pobieraniu w/w opłat oraz sprzedaży biletów wstępu dla zwiedzających podczas wystawy kotów organizowanej dwa razy w roku jest działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co powoduje, że po uzyskaniu z tego tytułu środków w wysokości przekraczającej kwotę określoną w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca jest zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków polskich sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż zapadły one w odniesieniu do stanów faktycznych, które różnią się znacznie od sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku. I tak, powołany wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2007r. (sygn. III SA/Wa 1217/07) oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 marca 2009r. (sygn. I SA/Gd 895/08) dotyczyły odmiennego stanu faktycznego aniżeli przedstawiony we wniosku, a mianowicie sprzedaży przez osoby fizyczne nieruchomości gruntowych.

Odpowiadając na drugie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z treści zdarzenia przyszłego wynika, że obrót Wnioskodawcy pochodzi również z dokonanych na jego rzecz darowizn, wpisowego (opłata jednorazowa dla nowych członków Wnioskodawcy) oraz rocznych składek członkowskich.

Aby odpowiedzieć na zadane we wniosku pytanie należy ustalić, czy otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty na podstawie w/w tytułów można zakwalifikować jako wynagrodzenie za świadczenie usług tudzież dostawę towarów.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Mając powyższe na uwadze, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za opłatę, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Otrzymywanych przez Wnioskodawcę należności z tytułu darowizn, wpisowego czy rocznych składek członkowskich nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, gdyż nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczącym usługę, a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem. Wynagrodzenie powinno mieć charakter wzajemny i ekwiwalentny, tzn. powinna istnieć bezpośrednia i jasno zindywidualizowana relacja pomiędzy podmiotami tego stosunku zobowiązaniowego. Ponadto otrzymywane przez Wnioskodawcę darowizny, wpisowe oraz składki członkowskie nie mogą być uznane za dostawę towarów, bowiem w wyniku dokonania powyższych czynności nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzeniami jak właściciel. Należności powyższe przeznaczane są na bieżącą działalność oraz cele statutowe.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca uzyskując obrót z tytułu darowizn, składek członkowskich oraz wpisowego nie świadczy odpłatnych usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zatem nie wykonuje czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Dlatego też należało uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że uzyskany z w/w tytułów obrót nie będzie uwzględniany do ustalenia wysokości kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Odpowiadając na trzecie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy o VAT. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, do którego celów statutowych należy organizacja hodowli kotów rasowych dla osiągnięcia jak najwyższego poziomu pod względem hodowlanym i estetycznym oraz popularyzacja kotów rasowych wśród społeczeństwa polskiego. Przychody jakie osiąga Wnioskodawca to m.in.: opłata rejestracyjna kota hodowlanego w księgach rodowodowych; opłata rejestracyjna przydomka hodowlanego w światowej organizacji zrzeszającej stowarzyszenia hodowców kotów; opłata za wystawienie rodowodu będącego potwierdzeniem rasowości kota; opłata za uznanie tytułu kota na podstawie certyfikatów z międzynarodowych wystaw; opłata za transfer dokument potwierdzający wykreślenie kota z ksiąg rodowodowych Wnioskodawcy i zmianę właściciela kota; opłata zryczałtowana za przesłanie zwrotne dokumentów; opłata za wystawę pobierana od hodowcy wystawiającego kota zryczałtowana opłata obejmująca możliwość oceny kota przez zewnętrznych ekspertów felinologicznych pod kątem jego przydatności do hodowli oraz zapewnienie mu miejsca (klatki), w którym przebywa kot podczas wystawy; opłata dodatkowa za udostępnienie większej klatki ponad standardowej; sprzedaż biletów wstępu dla zwiedzających podczas wystawy kotów organizowanej dwa razy w roku.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że uzyskuje obrót z tytułu opłat, o których mowa wyżej poprzez sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi, o których mowa wyżej sklasyfikowane są w symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) 94.99.19 usługi świadczone przez pozostałe organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 31 ww. załącznika wymieniono usługi świadczone przez organizacje członkowskie, sklasyfikowane w grupowaniu 94 według PKWiU z 2008r.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca w związku ze świadczeniem usług opisanych powyżej (pobieraniem różnego rodzaju opłat oraz sprzedaż biletów wstępu) sklasyfikowanych (jak wskazał Wnioskodawca) pod symbolem 94.99.19. według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008r. będzie korzystał do dnia 31 grudnia 2012r. ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy pomocy kas rejestrujących, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku poz. 31 załącznika do tego rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 840 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie