Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.11.2005r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 30.11.2005r.), uzupełnionym pismami z dnia 02.12.2005r. oraz 01.02.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30.11.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony pismami z dnia 02.12.2005r. oraz 01.02.2006r.

Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika.

W latach 1997-2004 Spółka, na podstawie umowy, dzierżawiła środki trwałe od innego podmiotu. W przedmiotowych środkach stanowiących tzw. specjalistyczny ciąg technologiczny, który jest niezbędny do prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej, Spółka dokonała ulepszeń, czyli poniosła nakłady inwestycyjne w obcych środkach trwałych. W dniu 31.12.2004r. wskutek zgodnej woli stron umowa dzierżawy, przedmiotem której były ww. środki trwałe została rozwiązana, a rzeczy będące jej przedmiotem zostały zwrócone właścicielowi. Wraz z przekazanymi środkami trwałymi wydane zostały również - w ramach wzajemnych rozliczeń - opisane ulepszenia w tych środkach.

Zapytanie i stanowisko Podatnika.

Spółka zwróciła się z zapytaniem: czy w opisanym przypadku w związku z wydaniem ulepszeń dokonanych w dzierżawionych środkach trwałych, zwiększających znacznie ich wartość a stanowiących ich nieodłączną część, zachodzi obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Spółki, w opisanym przypadku nie zachodzi obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ptu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 ust. 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stosownie do art. 7 ustawy o ptu, będącego rozwinięciem art. 5 ust. 1 pkt 1, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione (ust. 1) oraz inne czynności traktowane na równi z odpłatną dostawą towaru wymienione w art. 7 ust. 2 ustawy o ptu. Ocena i interpretacja przedstawionych w zapytaniu czynności mających swoją podstawę w treści zawartych umów cywilno-prawnych, a w tym właściwa ich kwalifikacja, wymaga uprzedniej analizy przepisów prawa cywilnego. Zarówno bowiem umowa najmu, jak i umowa dzierżawy należą do kategorii tzw. umów nazwanych regulowanych wprost przepisami ustawy z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) - Księga Trzecia Zobowiązania, Tytuł XVII. Zgodnie z treścią art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Po zakończeniu dzierżawy, dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy - art. 705 Kodeksu cywilnego. Jednocześnie w ramach przepisu art. 676, w związku z art. 694 Kodeksu cywilnego, jeżeli najemca/dzierżawca ulepszył rzecz najętą/wydzierżawioną, wynajmujący/wydzierżawiający, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Zatem w sensie cywilistycznym, właścicielem wydzierżawionej rzeczy w trakcie trwania umowy dzierżawy, czy najmu, pozostaje wydzierżawiający, z zastrzeżeniem jednakże, że w przypadku gdy wydzierżawiający zamierza powyższe ulepszenia zachować, obowiązany jest zapłacić dzierżawcy sumę odpowiadającą ich wartości. Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny należy stwierdzić, że rozliczenie poniesionych przez Spółkę nakładów inwestycyjnych na dzierżawionych środkach trwałych nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nakłady takie, stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym, to suma wydatków poniesionych przez Spółkę w stosunku do niestanowiącego jej własności środka trwałego, która zmierza do jego ulepszenia. W takim znaczeniu inwestycja ta nie jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o ptu. W związku z tym, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o ptu, przeniesienie kosztów tej inwestycji na wydzierżawiającego, będącego właścicielem środka trwałego nie podlega opodatkowaniu jako dostawa towarów.

Jednakże w myśl powołanych wyżej przepisów Spółka jako dzierżawca, zbywając opisane powyżej ulepszenia świadczy usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o ptu, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem powyższa czynność stanowi odpłatne świadczenie usług, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.