Temat interpretacji

Stan faktyczny

Podatnik prowadzi działalność w zakresie gastronomii oraz inwestycję w zakresie budowy pensjonatu na potrzeby działalności hotelarskiej.

W celu sfinansowania swojej działalności inwestycyjnej Podatnik zawarł z podmiotami zagranicznymi umowy pożyczek pieniężnych, z tytułu których zobowiązany jest do zapłaty odsetek.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Ad. 1

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przez "import usług" rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy (tj. osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju).

Z art. 17 ust. 2 ustawy wynika, że przepisu 17 ust. 1 pkt.4 i 5 nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytoriom kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca.

W myśl art. 17 ust. 3 ustawy, w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju. Podatnikiem według art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponieważ udzielanie pożyczek zalicza się do usług finansowych, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy, w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie będzie miał art. 27 ust. 3 ustawy, z którego wynika, że w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Z przedstawionego stanu faktycznego i przywołanych przepisów wynika, że Spółka jako podatnik VAT, o którym stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, będzie zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu usługi polegającej na udzieleniu pożyczki za wynagrodzeniem.

W odniesieniu do wątpliwości związanych z dokumentowaniem przedmiotowej czynności podkreślić należy, iż w myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne. Za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy na podstawie odrębnych przepisów wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Należy jednakże zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W związku z powyższym, o ile udzielanie pożyczek poza systemem bankowym zostało zakwalifikowane do usług pośrednictwa finansowego pod symbolem PKWiU sekcja J ex 65-67, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1w zw. poz. 3 zał. nr 4 do ustawy).

W przypadku zwolnienia powyższej czynności z podatku od towarów i usług, Podatnik winien wystawić fakturę wewnętrzną określając w niej wartość usługi netto z zaznaczeniem zwolnienia od podatku od towarów i usług, a kwotę netto z tytułu importu usług wykazać w poz. 32 deklaracjiVAT-7. Wykazana kwota powinna uwzględniać odsetki od udzielonej pożyczki, gdyż stanowią one wynagrodzenie za udostępnienie kapitału.

Ad. 2

W myśl generalnej zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeśli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w przytoczonym wyżej przepisie, podatnik może, zgodnie z treścią art. 90 ust. 2 ustawy, pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są wykonywane sporadycznie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednakże, że Podatnik nie występuje w charakterze świadczącego usługę, u którego w konsekwencji świadczenia powstaje obrót jako podstawa opodatkowania, lecz w charakterze podmiotu zobowiązanego do zapłaty podatku należnego z tytułu usługi świadczonej przez podmiot zagraniczny. Ze względu na powyższe, kwoty odsetek przekazywanych podmiotowi zagranicznemu na podstawie zawartej z nim umowy pożyczki nie podlegają uwzględnieniu przy obliczaniu współczynnika proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego.

Ad. 3

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-7, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli kwota korekty nie przekroczy 0,01% kwoty podatku naliczonego podlegającego korekcie. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 ustawy).

Ponieważ w obowiązującej od 1 maja 2004r. ustawie o podatku od towarów i usług ustawodawca posiłkuje się instytucją roku podatkowego nie definiując go, zastosowanie będzie miał art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60), zgodnie z którym rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.

Z przywołanych przepisów wynika, że Podatnik w przypadku miesięcznego okresu rozliczeniowego będzie zobowiązany do złożenia przedmiotowej korekty do dnia do którego, na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, jest obowiązany do złożenia deklaracji za miesiąc styczeń, tj. do dnia 25 lutego.