Interpretacja indywidualna z dnia 22.08.2017, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.311.2017.2.ŻR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w działce nr 843/50.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2017 r. (data wpływu 07 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2017 r. (data wpływu 03 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w działce nr 843/50 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w działce nr 843/50.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 lipca 2017 r. (data wpływu 03 sierpnia 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W roku 2000 Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową o nr 843/17 do majątku wspólnego razem z żoną. W roku 2011 działka o nr 843/17 została podzielona i wyodrębniono działkę o nr 843/50, będącą przedmiotem niniejszej sprawy. Własność działki nie została zmieniona, nadal właścicielami jest Wnioskodawca wraz żoną. Działka 843/50 w roku 2016 została uzbrojona do celów budowalnych dla projektowanego i budowanego budynku wielorodzinnego przez Spółkę cywilną, w której Wnioskodawca wraz z bratem posiada po 50% udziałów. Wnioskodawca wyjaśnia jednocześnie, że brat Wnioskodawcy też jest współwłaścicielem działki nr 843/50, a Spółka cywilna została powołana do zrealizowania wspólnego celu gospodarczego jakim jest wybudowanie i sprzedaż lokali mieszkalnych i to ona dokonała inwestycji związanej z tzw: uzbrojeniem działki. Jako wspólnicy Spółki cywilnej oraz współwłaściciele działki nr 843/50 postanowili inwestycję Spółki cywilnej zlokalizować na wspólnej działce nr 843/50.

Działka nr 843/50 nie była przez Wnioskodawcę i jego żonę, wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie była też przedmiotem umów najmu oraz dzierżawy. Przedmiotowa działka zakupiona została do majątku prywatnego.

Obecnie Wnioskodawca wraz z żoną chce dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości na rzecz Spółki cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem i posiada udział w wysokości 50%. Spółka cywilna jest spółką celową powołaną do zrealizowania celu gospodarczego jakim jest wybudowanie i sprzedaż lokali mieszkalnych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 lipca 2017 r. na pytania zawarte w wezwaniu, Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Nie jestem czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Czy Wnioskodawca w przeszłości dokonywał sprzedaży lub zakupu nieruchomości? Raz sprzedałem ziemię 10 lat temu około 2400 m² w gminie . Kupiłem 5 nieruchomości (działek) w różnych terminach (pierwszą 25 lat temu, ostatnią 6 lat temu).
3. Na jakiej podstawie prawnej Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość? Zakup prawa własności aktem notarialnym.
4. W jaki sposób (na jakiej podstawie prawnej) brat Wnioskodawcy wszedł we współwłasność nieruchomości gruntowej o nr 843/17? - Brat wraz ze mną i żoną zakupił działkę 843/17 w 2000 roku.
5. Jaki był cel/zamiar nabycia nieruchomości gruntowej o nr 843/17, np. w celu wykorzystywania jej do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub do celów innych niż działalność gospodarcza? - Na działce od ul. został wybudowany budynek usługowy pod działalność gospodarczą.
6. W jakim celu Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości gruntowej o nr 843/17? - Podział nieruchomości dokonałem, aby oddzielić część działki użytkowej pod działalność gospodarczą od pozostałej nieużytkowanej.
7. Do jakich czynności/w jakim celu Wnioskodawca wykorzystuje pozostałą część nieruchomości gruntowej o nr 843/17? - Pozostała część działki 843/17, tj. po podziale 843/50 jest nieużytkowana (rośnie trawa).
8. Czy przedmiotem sprzedaży będzie udział w działce czy cała działka o nr 843/50?- Przedmiotem sprzedaży cała działka 843/50.
9. Czy z tytułu nabycia ww. działki przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?- Nie.
10. Jakie jest przeznaczenie działki będącej przedmiotem sprzedaży zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? - Nie ma planu zagospodarowania przestrzennego.
11. W przypadku, gdy brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, czy dla działki będącej przedmiotem sprzedaży nr 843/50 wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym? Jeśli tak, to kto wystąpił o wydanie tej decyzji? - Tak, o wydanie decyzji wystąpiłem wraz z bratem.
12. Czy działka nr 843/50 objęta zakresem pytania była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? - Nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku.
13. Na jakiej podstawie prawnej Spółka wykorzystuje/użytkuje działkę nr 843/50 będącą przedmiotem sprzedaży, tj. na jakiej podstawie podejmowała działania mające na celu uzbrojenie działki do celów budowlanych? - Na podstawie umowy pomiędzy , i jako właścicielami działki a i jako właścicielami firmy Spółka cywilna.
14. Czy na dzień sprzedaży działka 843/50 będzie zabudowana? - Nie.

W dalszej kolejności

1. Jakie budynku/budowle znajdują się na działce?- Budynek mieszkalny rozpoczęta budowa.
2. Kto ponosił wydatki na wybudowanie poszczególnych budynków/budowli?
3. Czy właścicielem/nabywcą działki zostanie właściciel poniesionych nakładów czy inny podmiot? - Nabywcą działki zostanie właściciel nakładów
4. Czy przed dokonaniem sprzedaży działki 843/50 nastąpi całkowite rozliczenie nakładów między stronami?- Nakłady cały czas są i będą .
5. Jeśli tak, to w jaki sposób nastąpi rozliczenie nakładów (jednorazowo, częściowo) oraz w jakim terminie (należy wskazać datę)? - Nie będą rozliczone.
6. Czy budynki/budowle znajdujące się na działce 843/50, stanowią budynki/budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r., poz. 1332)? - Budynek mieszkalny rozpoczęta budowa.
7. Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie poszczególnych budynków/budowli będących przedmiotem sprzedaży, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) - PKOB 1122.
8. Czy przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu/wytworzeniu budynków/budowli będących przedmiotem wniosku? - Nie.
9. Czy budynki/budowle są trwale związane z gruntem?- Tak.
10. Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie/używanie budynków/budowli objętych zakresem pytania (proszę wskazać dokładną datę do poszczególnych budowli)?

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

• wybudowaniu lub
• ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

1. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem poszczególnych budynków/budowli, a ich sprzedażą upłynie okres krótszy niż 2 lata? - Brak zasiedlenia
2. Do jakich czynności były/są wykorzystywane poszczególne budynki/budowle i ich części, tj. czy do:
   • czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
   • czynności zwolnionych od podatku VAT,
   • czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
Brak budynków do wykorzystywania na działce 843/50.
3. Czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie poszczególnych budynków/budowli? - Nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą działki nr 843/50 Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług ponieważ przedmiotowa nieruchomość gruntowa o nr 843/50 stanowiła majątek prywatny Wnioskodawcy, nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie była przedmiotem umów najmu i dzierżawy.

Nie wykorzystując działki do celów gospodarczych Wnioskodawca nie spełnia przesłanek wynikających z art. 15 ustawy o VAT Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności zorganizowanej z wykorzystaniem przedmiotowej nieruchomości, oraz przy zakupie nie miał takiego zamiaru. Działkę Wnioskodawca nabył do majątku prywatnego w roku 2000, i sprzedaje ją też z majątku prywatnego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W odniesieniu do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie podkreślić należy, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ma miejsce wówczas, kiedy spełniona zostanie przesłanka o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz przesłanka o charakterze podmiotowym, tj. czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie dokonana przez podmiot działający w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 2000 Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową o nr 843/17 do majątku wspólnego razem z żoną. W roku 2011 działka o nr 843/17 została podzielona i wyodrębniono działkę o nr 843/50. Działka 843/50 w roku 2016 została uzbrojona do celów budowalnych dla projektowanego i budowanego budynku wielorodzinnego przez Spółkę cywilną, w której Wnioskodawca wraz z bratem posiada po 50% udziałów. Spółka cywilna została powołana do zrealizowania wspólnego celu gospodarczego jakim jest wybudowanie i sprzedaż lokali mieszkalnych i to ona dokonała inwestycji związanej z tzw: uzbrojeniem działki. Działka nr 843/50 nie była przez Wnioskodawcę i jego żonę, wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie była też przedmiotem umów najmu oraz dzierżawy. Przedmiotowa działka zakupiona została do majątku prywatnego. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu Jaki był cel/zamiar nabycia nieruchomości gruntowej o nr 843/17, np. w celu wykorzystywania jej do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub do celów innych niż działalność gospodarcza? Wnioskodawca odpowiedział Na działce od ul. został wybudowany budynek usługowy pod działalność gospodarczą. Natomiast w odpowiedzi na pytanie Do jakich czynności/w jakim celu Wnioskodawca wykorzystuje pozostałą część nieruchomości gruntowej o nr 843/17? wskazał, iż Pozostała część działki 843/17, tj. po podziale 843/50 jest nieużytkowana (rośnie trawa). Nadto w odpowiedzi na pytanie W przypadku, gdy brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, czy dla działki będącej przedmiotem sprzedaży nr 843/50 wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym? Jeśli tak, to kto wystąpił o wydanie tej decyzji? Zainteresowany wskazał Tak, o wydanie decyzji wystąpiłem wraz z bratem. Natomiast na pytanie Na jakiej podstawie prawnej Spółka wykorzystuje/użytkuje działkę nr 843/50 będącą przedmiotem sprzedaży, tj. na jakiej podstawie podejmowała działania mające na celu uzbrojenie działki do celów budowlanych? Wnioskodawca odpowiedział Na podstawie umowy pomiędzy , i jako właścicielami działki a i jako właścicielami firmy Spółka cywilna.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalające uznać czynność sprzedaży nieruchomości za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż dłużnik w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanych nieruchomości do celów osobistych. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np.: wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego działki oraz jak wskazał Wnioskodawca niewykorzystywania jej do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a także fakt, iż nie była ona przedmiotem umów najmu i dzierżawy nie może przesądzać o tym, że automatycznie w przedmiotowej sprawie sprzedaż działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie będą miały bowiem okoliczności towarzyszące faktycznemu wykorzystaniu przedmiotowej działki, a także działania, które ewentualnie podejmował Wnioskodawca w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem tut. Organu, w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż udziału w działce 843/50, stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wynikająca z opisanych wyżej działań Wnioskodawcy koncepcja wykorzystania przedmiotowej działki dowodzi, że zostały podjęte czynności, które świadczą o tym, że przyszła sprzedaż działki nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Bowiem Wnioskodawca - jak wynika z treści opisu sprawy - przekazał działkę 843/50 na podstawie umowy do użytkowania Spółce cywilnej, w której jest wspólnikiem, powołanej do zrealizowania wspólnego celu gospodarczego jakim jest wybudowanie i sprzedaż lokali mieszkalnych. Spółka dokonała inwestycji związanej z uzbrojeniem działki. Nadto dla przedmiotowej działki Wnioskodawca wraz z bratem wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie występują obiektywne okoliczności potwierdzające przeznaczenia danej nieruchomości, tj. działki nr 843/50 wyłącznie do celów prywatnych.

Mając zatem na uwadze ww. okoliczność sprawy należy uznać, że czynność sprzedaży udziału w ww. działce nie będzie stanowiła zwykłego wykonywania prawa własności, a Wnioskodawca będzie działał w tym zakresie jak handlowiec. Wnioskodawca z tytułu tej transakcji, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa udziału w przedmiotowej działce nr 843/50 będzie zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki majątku osobistego Wnioskodawcy, a sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Zatem opisana we wniosku transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę udziału w działce nr 843/50 wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług a tym samym stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy przedmiotem dostawy będzie wyłącznie udział w gruncie. Bowiem, to Spółka poniosła/ponosi nakłady, które przed dokonaniem sprzedaży działki nie zostaną rozliczone.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

I tak stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zatem zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie stanowią one terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073), która zgodnie z art. 1 ust. 1 określa:

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że dla przedmiotowej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ponadto działka została uzbrojona do celów budowlanych dla projektowanego i budowanego budynku wielorodzinnego. Zatem przedmiotowa działka stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy, co wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Skoro nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (tj. teren ma charakter budowlany) to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów,

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że działka nr 843/50 objęta zakresem pytania nie była wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku. Tak więc nie zostanie spełniony jeden z warunków przedstawionych w powołanym wyżej przepisie. Tym samym, dostawa udziału w przedmiotowej działce, nie może korzystać również ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Skoro zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zarówno zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 jak i z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to sprzedaż udziału w przedmiotowej działce nr 843/50 podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży udziału w działce nr 843/50, będzie wypełniała definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. W szczególności więc, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii podstawy opodatkowania przedmiotowej dostawy udziału w działce przez Wnioskodawcę. Nadto, przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem żony i brata Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej