Interpretacja indywidualna z dnia 15.05.2017, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.34.2017.3.JO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 14 marca 2017 r.), uzupełniony pismami z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r. i 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 27 kwietnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina i Miasto jako JST jest czynnym podatnikiem VAT, realizuje zadania własne Gminy określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 4 kwietnia 2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 446):

• pkt 17 wspieranie i upowszechnianie idei samorządowej w tym tworzenie warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrożenia programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
• pkt 18 promocji gminy.

Przedmiotem projektu jest:

Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne w ramach programu poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność PROW na lata 2014-2020.

Aktualnie park uległ znacznej degradacji. Zakres przebudowy: wykonanie nawierzchni alejek, małej infrastruktury w tym latarni parkowych, ławek, koszy na śmieci. Przebudowie ulegną też słupy przy bramach wejściowych oraz schody amfiteatru. Celem projektu jest stworzenie atrakcyjnego miejsca do wypoczynku dla mieszkańców Gminy. Przebudowa przyczyni się do wzrostu poziomu estetyki i ładu zdegradowanego parku, poprawi wizerunek Gminy i Miasta.

Realizacja projektu w znacznej mierze przyczyni się do poprawy stanu technicznego i funkcjonalności parku miejskiego, którego wartość podkreśla fakt, że jest on wpisany do gminnej ewidencji zabytków. Zaplanowana przebudowa pozwoli na zachowanie parku dla przyszłych pokoleń i będzie stanowiło dla niego aktywną ochronę przed dalszą degradacją.

W piśmie z dnia 27 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Zadanie zostanie zrealizowane w związku z działalnością statutową Gminy i należy do działań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).
   Art. 7 ust 1 zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: pkt 12 zieleni gminnej i zadrzewień.
2. Towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2001 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina i Miasto realizując przedmiotowe zadanie wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie zostanie spełniony, gdyż efekt realizacji zadania nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• pkt 17 wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
• pkt 18 promocji gminy.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jako JST jest czynnym podatnikiem VAT, realizuje zadania własne Gminy określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

• pkt 17 wspieranie i upowszechnianie idei samorządowej w tym tworzenie warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrożenia programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
• pkt 18 promocji gminy.

Przedmiotem projektu, który będzie realizowany przez Gminę to przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne w ramach programu poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność PROW na lata 2014-2020. Zakres przebudowy: wykonanie nawierzchni alejek, małej infrastruktury w tym latarni parkowych, ławek, koszy na śmieci. Przebudowie ulegną też słupy przy bramach wejściowych oraz schody amfiteatru. Celem projektu jest stworzenie atrakcyjnego miejsca do wypoczynku dla mieszkańców Gminy. Przebudowa przyczyni się do wzrostu poziomu estetyki i ładu zdegradowanego parku, poprawi wizerunek Gminy i Miasta. Realizacja projektu w znacznej mierze przyczyni się do poprawy stanu technicznego i funkcjonalności parku miejskiego, którego wartość podkreśla fakt, że jest on wpisany do gminnej ewidencji zabytków. Zaplanowana przebudowa pozwoli na zachowanie parku dla przyszłych pokoleń i będzie stanowiło dla niego aktywną ochronę przed dalszą degradacją. Przedmiotowe zadanie zrealizowane zostanie w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym. Nabyte towary i usługi w ramach realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy w kontekście rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizując zadanie polegające na przebudowie niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, pomimo że jest czynnym podatnikiem VAT. Powyższe wynika z faktu, że Zainteresowany ww. zadanie będzie realizował w ramach zadań własnych. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca nabyte towary i usługi w ramach realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia na podstawie tego przepisu nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane zadanie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania pn.: Przebudowa niekomercyjnej infrastruktury parku miejskiego na cele rekreacyjne.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej