Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 03.06.2005, sygn. PP I 443/1/120/05, Dolnośląski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 04 marca 2005 r., który wpłynął do tut. organu w dniu 08 marca 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów dla kontrahenta z Unii Europejskiej wysyłanych bezpośrednio do ostatecznego odbiorcy spoza Wspólnoty jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 marca 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 21 marca 2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 29 kwietnia 2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka planuje poszerzenie współpracy z firmami zagranicznymi polegającej na wielostronnej (trzech kontrahentów z trzech różnych państw zarówno z terytorium Wspólnoty jak i z terytorium państw trzecich) wymianie w zakresie zakupu i sprzedaży towarów. Podatnik zamierza sprzedać kontrahentowi z terytorium Wspólnoty towar, który jest bezpośrednio wysyłany przez Spółkę do wskazanego przez kontrahenta nabywcy z terytorium państwa trzeciego.

W związku z tym, Podatnik składa zapytanie w jaki sposób należy opodatkować tę transakcję?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja ta stanowi eksport towarów, pod warunkiem posiadania przez Podatnika dokumentów celnych potwierdzających:

1. wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty,
2. tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu zaprezentowane przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz,

b) lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski, lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu dostawy towarów jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski, lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towary podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Jeżeli zatem towar zostaje wywieziony z Polski poza terytorium Wspólnoty przez Spółkę (dostawcę) lub na rzecz nabywcy i fakt ten potwierdzi urząd celny określony w przepisach celnych, Spółka posiadać będzie odpowiedni potwierdzający ten wywóz dokument odprawy celnej SAD, wówczas transakcja taka spełniać będzie ustawową definicję pojęcia eksportu towarów - zgodnie z zapisem art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie natomiast do regulacji zawartej w przepisie art. 41 ust. 11 ustawy stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów. Z dokumentu, o którym mowa wyżej, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub jej uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.