Temat interpretacji

Dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2009r. (data wpływu 27 listopada 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2010r. (na piśmie błędnie wpisano datę 29 stycznia 2009r.), które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2010r. (na piśmie błędnie wpisano datę 29 stycznia 2009r.), które wpłynęło do tut. organu w dniu 1 lutego 2010r., będącym odpowiedzią na wezwania tut. organu z dnia 19 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 28 października 2008r. nabył wraz ze współmałżonką działkę gruntową położoną na obrzeżach D. działka 326/2 KM 5 obręb K. o powierzchni 2732m². Działka ta położona jest w odległości około 20 km od centrum D., działkę tę Wnioskodawca nabył wraz ze współmałżonką z przeznaczeniem za zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych czyli budowę domu jednorodzinnego wraz z garażem i szambem. Działka ta, w związku z brakiem na tym terenie planu zagospodarowania przestrzennego, została kupiona jako rolna + las (zgodnie z ewidencją gruntów), po czym w dniu 19 listopada 2008r. po wcześniejszym uzgodnieniu i zgromadzeniu potrzebnych dokumentów w Urzędzie Miasta został złożony wniosek o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki.

W międzyczasie Wnioskodawcy trafiła się inna działka położona w znacznie atrakcyjniejszym terenie w śródmieściu D., w bliskiej odległości od obecnego miejsca zamieszkania Wnioskodawcy (działka 58/1 Obręb Ś.). W związku z powyższym w dniu 10 grudnia 2008r., Wnioskodawca dokonał zakupu tej działki, działka ta obecnie w związku z uchwaleniem planu zagospodarowania terenu ma przeznaczenie pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

W związku z podjętymi działaniami dotyczącymi uzyskania warunków zabudowy dotyczącymi działki 326/2 obręb D. K. w dniu 31 sierpnia 2009r. Wnioskodawca uzyskał warunki zabudowy na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z szambem szczelnym.

W związku z tym, że obecnie Wnioskodawca posiada działkę 58/1 D. obręb Ś., która ze względu na swoje położenie o wiele bardziej odpowiada Wnioskodawcy pod kątem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych niż działka 326/2 obręb K. Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży działki 326/2 obręb K., która ma w chwili obecnej wydane warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wnioskodawca nadmienia ponadto, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT, uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę na czas nieokreślony gdzie Wnioskodawca jest zatrudniony od 12 lat, natomiast żona Wnioskodawcy jest w chwili obecnej osobą bezrobotną. Wnioskodawca nigdy w życiu nie sprzedał żadnej działki i czynność sprzedaży działki byłaby dla Wnioskodawcy i współmałżonka pierwszą taką czynnością w życiu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że od momentu zakupu działki, działka nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności, jak ją Wnioskodawca kupił tak stoi, nie była prowadzona żadna działalność rolnicza. Wnioskodawca nie jest rolnikiem, nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych.

Z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy wystąpił Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem.

Na działce 326/2 Wnioskodawca nie rozpoczął budowy, nie otrzymał pozwolenia na budowę, nie wystąpił o pozwolenie, bo warunki zabudowy były wydawane długo (Wnioskodawca wystąpił w listopadzie 2008r., dostał 31 sierpnia 2009r.). W międzyczasie Wnioskodawca nabył działkę 58/1. Działka 326/2 jest nieruchomością niezabudowaną. Działka 326/2 nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z niej żadnych pożytków. Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia działki.

Środki ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na budowę domu, czyli zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości gruntowe.

W przyszłości Wnioskodawca nie ma zamiaru sprzedawać żadnej nieruchomości, przy czym gdyby mu brakło pieniędzy na dokończenie budowy rozważa taką okoliczność, tj. Wnioskodawca posiada działkę w użytkowaniu wieczystym położoną w T. obręb W. działka 329, którą Wnioskodawca ewentualnie może sprzedać. Środki z tej sprzedaży byłyby przeznaczone na dokończenie budowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 stycznia 2010r.):
Czy, gdyby Wnioskodawca sprzedał działkę nr 326/2 D. obręb K., będzie musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży tej działki...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 stycznia 2010r.), podatek VAT od sprzedaży działki 326/2 D. obręb K., do której zostały wydane warunki zabudowy w konkretnym przypadku Wnioskodawcy jest nienależny ponieważ:

• nie prowadzi i nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej,
• nie jest płatnikiem podatku VAT,
• uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę na pełny etat,
• działka 326/2 D. obręb K. została zakupiona z myślą wybudowania domu czyli zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych,
• czynność sprzedaży działki byłaby dokonywana pierwszy raz w życiu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

• powszechność opodatkowania,
• faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
• stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowej działki nr 326/2 z majątku osobistego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż została wykonana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie było czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika bowiem z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabył wraz ze współmałżonką w dniu 28 października 2008r. działkę gruntową nr 326/2 położoną na obrzeżach D. o powierzchni 2732m². Działkę tę Wnioskodawca nabył z przeznaczeniem za zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych czyli budowę domu jednorodzinnego wraz z garażem i szambem. Działka ta, w związku z brakiem na tym terenie planu zagospodarowania przestrzennego, została kupiona jako rolna + las. W dniu 19 listopada 2008r. po wcześniejszym uzgodnieniu i zgromadzeniu potrzebnych dokumentów w Urzędzie Miasta został złożony wniosek o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki. W dniu 31 sierpnia 2009 roku Wnioskodawca uzyskał warunki zabudowy dotyczące działki 326/2 na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z szambem szczelnym.

W międzyczasie w dniu 10 grudnia 2008r., Wnioskodawca dokonał zakupu działki położonej w znacznie atrakcyjniejszym dla niego terenie, w bliskiej odległości od obecnego miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, w śródmieściu D. (działka 58/1 obręb Ś.). Działka ta obecnie w związku z uchwaleniem planu zagospodarowania terenu ma przeznaczenie pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

Od momentu zakupu działki nr 326/2, działka nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana do jakiejkolwiek działalności nawet rolniczej, jak ją Wnioskodawca kupił tak stoi. Wnioskodawca nie jest rolnikiem, nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia działki.

Działka 326/2 nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z niej żadnych pożytków. Działka 326/2 jest nieruchomością niezabudowaną.

Z uwagi na atrakcyjniejsze położenie działki 58/1, Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży działki 326/2, która ma w chwili obecnej wydane warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Środki ze sprzedaży działki zostaną przeznaczone na budowę domu, czyli zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT, uzyskuje dochody z tytułu umowy o pracę na czas nieokreślony gdzie Wnioskodawca jest zatrudniony od 12 lat, natomiast żona Wnioskodawcy jest w chwili obecnej osobą bezrobotną. Wnioskodawca nigdy w życiu nie sprzedał żadnej działki i czynność sprzedaży działki nr 326/2 byłaby dla Wnioskodawcy i współmałżonka pierwszą taką czynnością w życiu. Wnioskodawca posiada inne nieruchomości gruntowe.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowej nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy działki, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej sprzedaży ww. działki będzie działał w takim charakterze, zwłaszcza, że grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych. Działka nie była też przedmiotem umowy najmu i dzierżawy, a tym samym Wnioskodawca nie czerpał pożytku z tego tytułu.

Ponadto w chwili zakupu działki 326/2 nie było zamiarem Wnioskodawcy jej późniejsza sprzedaż ale zamiar budowy domu. Stanowiła jego majątek osobisty. Z powyższego wynika, że grunt nie został nabyty w celu odsprzedaży, a więc nie w celach handlowych, lecz prywatnych. Wnioskodawca sprzedając grunty korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca sprzedając przedmiotową działkę będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja została wydana na wniosek w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy tj. Pana i jest wiążąca wyłącznie w odniesieniu do jego osoby. Jeśli natomiast małżonka Wnioskodawcy jest zainteresowana uzyskaniem wiążącej dla siebie interpretacji indywidualnej zobowiązana jest do złożenia odrębnego wniosku, przedstawienia właściwego dla siebie stanu faktycznego, sformułowania zapytania i własnego stanowiska w sprawie, oraz wniesienia odrębnej opłaty zgodnie z przepisami art. 14b § 1 - § 4 oraz art. 14f § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zauważyć, iż tutejszy organ nie objął interpretacją kwestii zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług działek, które Wnioskodawca posiada i które ewentualnie mogą zostać sprzedane w przyszłości, gdyż nie sformułowano zapytania w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach