Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 04.04.2005, sygn. PP/443-19/05, Drugi Urząd Skarbowy w Toruniu
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 z 2005r poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 08.02.2005r. (wpływ do tutejszego organu w dniu 09.02.2005r) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług
p o s t a n a w i a
uznać jako nieprawidłowe stanowisko Spółki przedstawione w powyższym wniosku.
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 09.02.2005r. Spółka złożyła wniosek w sprawie udzielenia przez tutejszy organ interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku w stosunku do sprzedaży nieruchomości wraz z gruntem.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w dniu 12.06.1989r. dokonała zakupu gruntu z zamiarem budowy budynku biurowego wraz z halą produkcyjną. Zamierzoną inwestycję rozpoczęto w 1991r., po uzyskaniu stosownych pozwoleń. Jak wynika ze złożonego pisma budowa przedmiotowych obiektów zakończyła się w 1996r. , a przyjęcie ich do ewidencji środków trwałych nastąpiło w miesiącu lutym 1997r.
W związku z powyższymi okolicznościami Spółka, po wejściu w życie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, będąc podatnikiem tego podatku dokonywała odliczeń kwot podatku naliczonego, zawartego w cenach materiałów użytych do wzniesienia budynków i związania ich z gruntem.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka wyraża pogląd, iż pomimo, że nieruchomość będąca przedmiotem transakcji sprzedaży spełnia definicję towaru używanego, do jej sprzedaży należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 22%.
Stanowisko swoje Spółka uzasadnia faktem skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w trakcie ponoszenia nakładów inwestycyjnych, co miało miejsce do dnia zakończenia budowy.
W świetle przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego tutejszy organ nie podziela stanowiska Spółki i wyjaśnia, iż :
zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz.535 ze zmianami), przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które wymienione są w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej , a także grunty.
Natomiast art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budowli i budynków, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
W myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się :
1.budynki i budowle lub ich części-jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.
2.pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
W art.43 ust.6 zawarto zastrzeżenie, że zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:
- miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
- użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
Analiza złożonego przez Spółkę wniosku wykazała , że budynki opisane w tym wniosku zostały wybudowane we własnym zakresie i przyjęte do użytkowania w miesiącu lutym 1997r.- zatem spełniają warunki określone w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy dla towarów używanych, gdyż od ich wybudowania upłynęło 5 lat.
Jak wynika z treści pisma, po zaliczeniu wybudowanych obiektów do środków trwałych , Spółka nie poniosła żadnych wydatków, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 6 cytowanej ustawy, na ulepszenie tych środków trwałych.
Powyższe okoliczności wskazują, że do sprzedaży nieruchomości opisanej w przedmiotowym wniosku Spółka ma prawo zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług.
Ponadto tut. organ wyjaśnia, iż zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT , w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że w przypadku dostawy budynku wraz z gruntem - z którym budynek jest trwale związany - zasady i stawka podatku VAT bądź zwolnienie od podatku są analogiczne dla budynku i gruntu.
Zatem w sytuacji, gdy sprzedaż budynku korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, sprzedaż gruntu na którym budynek się znajduje, również korzysta z tego zwolnienia.
W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w rozpatrywanym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Przedsiębiorstwa "ALWO 2" sp. z o.o., jest wiążąca - do czasu jej zmiany lub uchylenia - dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki.
Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu.
Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).
Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określając istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.