Interpretacja indywidualna z dnia 25.09.2017, sygn. 0112-KDIL2-1.4012.347.2017.1.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: Budowa ul. (...).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: Budowa ul. (...) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: Budowa ul. (...). W dniu 7 września 2017 r. uzupełniono wniosek o adres ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto w roku 2017-2018 będzie realizowało inwestycję pn.: Budowa ul. (...) dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Oś priorytetowa IV: Poprawa dostępności transportowej, Działanie 4.1 Mobilność regionalna, Poddziałanie 4.1.1 Mobilność regionalna.

Zgodnie z założeniami wniosku o dofinansowanie wydatki całkowite brutto wynoszą: 693.000,46 zł.

Wydatki kwalifikowalne: 620.282,52 zł tj. branża drogowa, kanalizacja deszczowa, oświetlenie, inspektor nadzoru, w tym: dofinansowanie 527.240,12 zł, wkład własny 93.042,40 zł.

Wydatki niekwalifikowalne 72.717,94 zł tj. kanalizacja sanitarna, wodociąg w kwocie 58.624,79 zł, kolizje branży elektrycznej, telekomunikacyjnej, promocja, inspektor nadzoru.

Przedmiotem projektu jest rozbudowa drogi w zakresie budowy nawierzchni jezdni, chodników, zjazdów, pasów pieszo-jezdnych, budowa sieci wodociągowej z przyłączami kanalizacji sanitarnej głównej i bocznej w granicach pasa drogowego, kanalizacji deszczowej z przykanalikami na odcinku od ul. A do dz. nr geod. 1286/13 oraz łącznika z ulicą C, a także przebudowa i budowa sieci elektrycznej komunalno-oświetleniowej napowietrznej i kablowej.

Realizowane zadanie inwestycyjne dotyczy zadań własnych nałożonych ustawą o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Ponadto, po realizacji inwestycji nie przewiduje się odpłatnego świadczenia usług, w tym pobierania opłat za korzystanie z infrastruktury drogowej, kanalizacji deszczowej i oświetlenia.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania organu władzy publicznej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla zrealizowania których została powołana (zadania statutowe), jest natomiast podatnikiem tego podatku w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Miasto jest podatnikiem podatku VAT z tytułu np. dzierżaw, sprzedaży gruntu, wieczystego użytkowania, sprzedaży lokali mieszkalnych itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu rozbudowy drogi w zakresie budowy nawierzchni jezdni, chodników, zjazdów, pasów pieszo-jezdnych, kanalizacji deszczowej z przykanalikami, a także przebudowa i budowa sieci elektrycznej komunalno-oświetleniowej napowietrznej i kablowej, pełnienie funkcji inspektora nadzoru?

Zdaniem Wnioskodawcy, Miastu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ze względu na brak czynności opodatkowanych.

Przedsięwzięcie polegające na przebudowie istniejącej i użytkowanej drogi o nawierzchni gruntowej, jest drogą publiczną ogólnodostępną, a korzystanie z niej będzie nieodpłatne.

Budowa kanalizacji deszczowej z przykanalikami, a także przebudowa i budowa sieci elektrycznej komunalno-oświetleniowej napowietrznej i kablowej, pełnienie funkcji inspektora nadzoru, należy do zadań własnych gminy nałożonych ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r, poz. 446, z późn. zm.), do realizacji celów, których gmina została powołana, tj. czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Wybudowana kanalizacja deszczowa oraz sieć elektryczna komunalno-oświetleniowa pozostanie na stanie Miasta. W związku z tym, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli gmina realizuje zadania własne nie powinna występować jako podatnik z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Realizacja inwestycji nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Miasto, a więc nie ma podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z realizacją wymienionej inwestycji Gmina nie odzyska zapłaconego podatku od towarów i usług w zakresie budowy nawierzchni, jezdni, chodników, zjazdów, pasów pieszo-jezdnych, kanalizacji deszczowej z przykanalikami, a także przebudowa i budowa sieci eklektycznej komunalno-oświetleniowej napowietrznej i kablowej, pełnienie funkcji inspektora nadzoru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy); wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto w roku 2017-2018 będzie realizowało inwestycję pn.: Budowa ul. (...) dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Oś priorytetowa IV: Poprawa dostępności transportowej, Działanie 4.1 Mobilność regionalna, Poddziałanie 4.1.1 Mobilność regionalna.

Zgodnie z założeniami wniosku o dofinansowanie wydatki całkowite brutto wynoszą: 693.000,46 zł.

Wydatki kwalifikowalne: 620.282,52 zł tj. branża drogowa, kanalizacja deszczowa, oświetlenie, inspektor nadzoru, w tym: dofinansowanie 527.240,12 zł, wkład własny 93.042,40 zł.

Wydatki niekwalifikowalne 72.717,94 zł tj. kanalizacja sanitarna, wodociąg w kwocie 58.624,79 zł, kolizje branży elektrycznej, telekomunikacyjnej, promocja, inspektor nadzoru.

Przedmiotem projektu jest rozbudowa drogi w zakresie budowy nawierzchni jezdni, chodników, zjazdów, pasów pieszo-jezdnych, budowa sieci wodociągowej z przyłączami kanalizacji sanitarnej głównej i bocznej w granicach pasa drogowego, kanalizacji deszczowej z przykanalikami na odcinku od ul. A do dz. nr geod. 1286/13 oraz łącznika z ulicą C, a także przebudowa i budowa sieci elektrycznej, komunalno-oświetleniowej, napowietrznej i kablowej.

Realizowane zadanie inwestycyjne dotyczy zadań własnych nałożonych ustawą o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Ponadto, po realizacji inwestycji nie przewiduje się odpłatnego świadczenia usług, w tym pobierania opłat za korzystanie z infrastruktury drogowej, kanalizacji deszczowej i oświetlenia.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania organu władzy publicznej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla zrealizowania których została powołana (zadania statutowe), jest natomiast podatnikiem tego podatku w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Miasto jest podatnikiem podatku VAT z tytułu np. dzierżaw, sprzedaży gruntu, wieczystego użytkowania, sprzedaży lokali mieszkalnych itp.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu rozbudowy drogi w zakresie budowy nawierzchni jezdni, chodników, zjazdów, pasów pieszo-jezdnych, kanalizacji deszczowej z przykanalikami, a także przebudowy i budowy sieci elektrycznej komunalno-oświetleniowej napowietrznej i kablowej, pełnienie funkcji inspektora nadzoru.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja ww. inwestycji odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego, Miasto wykonując to zadanie będzie działało jako organ administracji publicznej i będzie mogło korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Wnioskodawca bez wątpienia nie będzie mógł być uznany za podatnika, gdyż będzie realizować w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Wnioskodawca będzie realizował opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na niego ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działał w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie poniesie wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w efekcie nabywając towary i usługi nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Ponadto jak wskazano we wniosku po realizacji inwestycji nie przewiduje się odpłatnego świadczenia usług, w tym pobierania opłat za korzystanie z infrastruktury drogowej, kanalizacji deszczowej, oświetlenia i realizacja inwestycji nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Miasto.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: Budowa ul. (...). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków niekwalifikowalnych, tj. wydatków dotyczących kanalizacji sanitarnej, wodociągu, kolizji branży elektrycznej, telekomunikacyjnej, promocji oraz inspektora nadzoru.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo, tut. organ wyjaśnia, że wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy Ordynacja podatkowa, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej