Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku dla usług zarządzanie sobą w czasie oraz coaching i autocoaching w biznesie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku podatkowym 2012 wykonał Pan usługi z zakresu przeprowadzania szkoleń:

• zarządzanie sobą w czasie cel szkolenia: podniesienie umiejętności uczestników zarządzania sobą w czasie,
• coaching i autocoaching w biznesie cel szkolenia: zapoznanie uczestników z pojęciami oraz wybranymi technikami coachingu oraz auotocoachingu.

Szkolenia przeprowadzone zostały w ramach projektu finansowanego ze środków Unii Europejskiej: R., realizowanego przez Instytut w miejscowości K. Uczestnicy szkoleń byli pracownikami lub właścicielami mikro i małych przedsiębiorstw. Celem ich uczestnictwa w szkoleniach były podniesienie kompetencji osobistych, a co za tym idzie efektywności w pracy zawodowej. W każdej grupie szkoleniowej znajdowali się przedstawiciele różnych zawodów oraz branż. Tematyka obu szkoleń zakłada podniesienie kompetencji osobistych uczestników. Kompetencje te mają charakter ogólny nie dotyczą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Celem projektu, w ramach którego realizowane były szkolenia, jest Podniesienie (). Kontrahentem, dla którego zgodnie z umową przeprowadzone zostały ww. szkolenia jest ww. Instytut. Nie jest to instytucja publiczna. Firma, którą Pan prowadzi nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Ww. szkolenia nie były prowadzone na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Nie posiadał Pan dla nich akredytacji w rozumieniu ww. ustawy o systemie oświaty. Były one realizowane w ramach projektu prowadzonego przez ww. Instytut, współfinansowanego przez Unię Europejską z EFS, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki; Priorytet VIII Regionalne kadry gospodarki; Działanie 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie, Poddziałanie 8.1.1 Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw. Z informacji uzyskanych przez Pana od zleceniodawcy wynika, iż środki przeznaczone na realizację ww. szkoleń pochodziły w co najmniej 70% ze środków Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy ww. usługi powinny być objęte 23% stawką podatku, czy zwolnione z podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż ww. usługi w Jego ocenie nie stanowią usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, powinny zostać objęte podatkiem 23%.

Wyraził Pan wątpliwość, czy można uznać, że szkolenia są finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych, gdy zleceniodawca nie jest instytucją publiczną a jedynie instytucją dysponującą środkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo- rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77/1 ze zm.). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Analizując powołane wyżej regulacje ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem, jak również muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

Ponadto przepisy rozporządzenia przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:


1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.), przez beneficjenta rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, realizującą projekty finansowane z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie projektu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2012 r. wykonał Pan szkolenia z zakresu:

• zarządzania sobą w czasie celem szkolenia było podniesienie umiejętności uczestników w zakresie zarządzania sobą w czasie,
• coaching i autocoaching w biznesie celem szkolenia było zapoznanie uczestników z pojęciami oraz wybranymi technikami coachingu oraz auotocoachingu.

Szkolenia przeprowadzone zostały w ramach projektu finansowanego ze środków Unii Europejskiej, realizowanego przez Instytut w miejscowości K. Uczestnicy szkoleń byli pracownikami lub właścicielami mikro i małych przedsiębiorstw. Celem uczestnictwa w szkoleniach były podniesienie kompetencji osobistych, a co za tym idzie efektywności w pracy zawodowej. W każdej grupie szkoleniowej znajdowali się przedstawiciele różnych zawodów oraz branż. Tematyka obu szkoleń zakładała podniesienie kompetencji osobistych uczestników. Kontrahentem, dla którego zgodnie z umową przeprowadzone zostały te szkolenia jest ww. Instytut, który nie jest instytucją publiczną. Firma, którą Pan prowadzi nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy o systemie oświaty, a szkolenia nie były prowadzone na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Nie posiadał Pan dla nich akredytacji. Z informacji uzyskanych przez Pana od zleceniodawcy wynika, iż środki przeznaczone na realizację ww. szkoleń pochodziły w co najmniej 70% ze środków Unii Europejskiej.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż świadczenie ww. usług nie korzystało ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, gdyż firma, którą Pan prowadzi nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie podlegało również zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ani ust. 1 pkt 29 lit. b) tego artykułu, gdyż szkolenia te nie były prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz nie posiadał Pan dla nich akredytacji. Przedmiotowe szkolenia stanowiły usługi szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 44 powołanego wyżej rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011, skoro jak wynika z treści wniosku - udział pracowników oraz właścicieli mikro i małych przedsiębiorstw (przedstawicieli różnych zawodów oraz branż) w szkoleniach z zakresu zarządzania sobą w czasie oraz coachingu i autocoachingu w biznesie miał na celu podniesienie kompetencji osobistych uczestników, a w rezultacie prowadził do podniesienia ich efektywności w pracy zawodowej. Wobec powyższego przedmiotowe usługi (jako nauczanie mające na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych), były zwolnione od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów, gdyż jak wynika z treści wniosku były finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, iż ww. Instytut nie jest instytucją publiczną.

Wobec powyższego stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy