Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 03.06.2005, sygn. PP-1/443/29/OG-005/57/2005, Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach

Temat interpretacji

Wnioskiem z dnia 07.03.2005 r. Podatnik zwrócił się z pytaniem o interpretację opodatkowania przychodu z najmu podatkiem VAT.
Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku zakupiła Pani wraz z mężem (z którym jest we wspólnocie majątkowej) 17 stycznia 2005 r. lokal mieszkaniowy, który chce wynająć na cele użytkowe.

Za zgodą męża umowa najmu została spisana tylko przez Panią. Jednocześnie złożyła Pani oświadczenie, iż przychód z najmu rozliczany będzie w całości przez nią w formie zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 8,5%.
Małżonek Pani do 31 grudnia 2004 r. prowadził działalność gospodarczą i był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zwróciła się Pani z pytaniami:

1. Czy jeżeli ja za zgodą męża wybrałam możliwość opodatkowania całości przychodu z najmu ryczałtem 8,5% małżonek będzie zobligowany do płacenia podatku VAT od 50% przychodu z tego najmu a może od 100% przychodu z najmu?

2. Czy przychód ten z najmu powinien być objęty podatkiem VAT, skoro ja nigdy nie prowadziłam działalności gospodarczej nie byłam "VATowcem" a chcę skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT do określonych obrotów?

Pani stanowisko przedstawione we wniosku brzmi następująco: "Całość przychodu z najmu opodatkowuję ryczałtem i dopóki nie utracę zwolnienia z VAT ze względu na obroty to mój przychód nie podlega podatkowi VAT. Uważam, że skoro ja przychód z najmu przejęłam na siebie to mąż też nie powinien płacić podatku VAT i wystawiać faktur VAT."
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach odpowiada na powyższe:
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż umowa najmu na cele użytkowe lokalu stanowiącego współwłasność z mężem, za jego zgodą, została zawarta przez Panią. Również Pani będzie wystawiała faktury VAT z tytułu świadczonych usług najmu.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 w/cyt ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 113 ust. 9, podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w/w ustawy o podatku VAT w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w art. 113 ust. 1, tj. 10.000 euro (43.800 zł) - obliczonej zgodnie z art. 10 ust. 9 według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do 100 zł. Przepis art. 113 ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1 lub w ust. 8, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu poprzednim, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

W świetle powyższego Naczelnik tut. Urzędu podziela stanowisko, iż świadcząc usługi najmu lokalu na cele użytkowe korzysta Pani ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 9 z zastrzeżeniem art. 113 ust. 10 w/cyt ustawy o podatku VAT.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.