Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.) uzupełnionym dnia 1 marca 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów zakresie usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1991 na mocy darowizny Wnioskodawca nabył nieruchomość rolną (działka nr ....) o powierzchni 1,7810 ha we wsi X. W roku 2004 podzielił ten grunt we własnym zakresie na działki rolne (.....) oraz wytyczył drogi dojazdowe pomiędzy nimi o nr (.....). W roku 2006 Wnioskodawca darował działkę nr ..... córce i zięciowi małżeństwu. W roku 2007 Podatnik sprzedał 4 działki rolne o nr (.....).

Na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej poza faktem, iż w latach 90-tych uprawiał część pola na własne potrzeby. Nigdy jednak nie uzyskiwał korzyści materialnych z uprawy ww. gruntu. Podatnik nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, gdyż nigdy nie dokonał sprzedaży jakiegokolwiek płodu rolnego; nie prowadził nigdy działalności, w tym rolniczej.

Wnioskodawca dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług w lipcu 2007 roku po otrzymaniu interpretacji Urzędu Skarbowego w T.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, wyzbywająca się majątku prywatnego nie podlega zgodnie z przepisami unijnymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zamiar częstotliwości ma zastosowanie jedynie do osób prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca uważa, że nie działał w charakterze podatnika VAT, gdyż nie kupił gruntu z zamiarem sprzedaży.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca powołuje wyroki: Naczelnego Sądu Administracyjnego sygnatura akt I FSK 603/06, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygnatura akt I SA/Wr 123/07 oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości sygnatura akt C-415/98.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 1991 Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości rolnej w drodze darowizny. W roku 2004 podzielił ten grunt we własnym zakresie na 14 działek rolnych oraz wytyczył drogi dojazdowe pomiędzy nimi. Natomiast w roku 2007 Podatnik sprzedał 4 działki i odprowadził 22% podatku VAT od sprzedaży każdej z nich.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 aktualnie obowiązującej ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż dokonał w lipcu 2007 rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, tym samym potwierdzając, że będzie prowadził działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym sprzedaż niezabudowanych działek, przez zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%. Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie do przepisu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł ( w roku 2007 kwota stanowiąca równowartość 10.000 euro 39.700 zł). Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Zgodnie ust. 9 tego przepisu podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

Na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d cyt. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i ust. 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Reasumując, sprzedaż gruntu będącego składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, po uwzględnieniu zwolnienia wynikającego z art. 43 oraz art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki: WSA we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. akt. I SA/Wr 123/07, NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/2006 są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Natomiast wyrok ETS z dnia 8 marca 2001 r. sygnatura akt C-415/1998 dotyczy sytuacji, w której podatnik nabywa składnik kapitału w celu wykorzystania go zarówno dla celów gospodarczych jak i prywatnych, a następnie decyduje się wyłączyć go z majątku firmy. W przedmiotowej sprawie sprzedawane przez Wnioskodawcę działki są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w związku z tym powołany wyrok nie ma zastosowania w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.