Temat interpretacji

Opodatkowanie usług szkoleniowych, niebędących usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla firm, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych na wykonywaną przez siebie działalność szkoleniową; oraz opodatkowanie usług szkoleniowych, będących usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia;

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 01.08.2011 r. (data wpływu 03.08.2011 r.), uzupełnionym w dniu 29.10.2011 r. (data wpływu 02.11.2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19.10.2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 03.11.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania usług szkoleniowych, niebędących usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla firm, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych na wykonywaną przez siebie działalność szkoleniową - jest prawidłowe,
• opodatkowania usług szkoleniowych, będących usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.08.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych. Wniosek uzupełniony został w dniu 29.10.2011 r. (data wpływu 02.11.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 19.10.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z zakresu usług szkoleniowych, nie posiada akredytacji Ministerstwa Edukacji do prowadzonych szkoleń jak również nie jest wpisany na listę rejestru szkół i placówek pokrewnych oraz nie otrzymał dofinansowania ze środków publicznych na wykonywaną działalność.

Wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje szkoleń, jedne z nich są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29, inne nie są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29. Wnioskodawca świadczy usługi dla firmy (zleceniodawca), jako trener szkoleń, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29c mogą stosować stawkę zwolnioną na wykonywane przez siebie usługi.

Za usługi wykonane dla swojego zleceniodawcy od początku roku 2011, zgodnie ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca wystawia faktury VAT opodatkowane według podstawowej stawki (23%), natomiast zleceniodawca twierdzi, że Wnioskodawca powinien zastosować stawkę zwolnioną w związku z jego zwolnieniem, gdyż usługa Wnioskodawcy jest, według jego oceny, usługą ściśle związaną z jego usługą szkoleniową.

W ocenie Wnioskodawcy, jako pośredni odbiorca środków za szkolenia, który nie mając możliwości zweryfikowania w pełni pochodzenia środków za szkolenia stosuje stawkę podatku 23%. Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o interpretację, czy postępuje zgodnie z przepisami ustawy o VAT i stosownych rozporządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT Wnioskodawca jest zobowiązany opodatkować swoje usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dla usług szkoleniowych nie będących usługami szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 i świadczonymi przez Wnioskodawcę dla firm, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych na wykonywaną przez siebie działalność szkoleniową Wnioskodawca jest zobowiązany zastosować stawkę 23%.

Natomiast dla usług będących usługami szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na podstawie ww. art. świadczonymi przez Wnioskodawcę dla innych podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia Wnioskodawca może stosować stawkę zwolnioną.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, jak również pytanie i stanowisko Wnioskodawcy do przedstawionego pytania sformułowane zostały ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 21.10.2011 r., złożonym w dniu 29.10.2011 r. (data wpływu 02.11.2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się

• za prawidłowe w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych, niebędących usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla firm, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych na wykonywaną przez siebie działalność szkoleniową,
• za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych, będących usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Podstawowa stawka podatku na mocy art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe PAN oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu UE oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Przepis art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Nadmienić należy, iż powyższe Rozporządzenie z dniem 1 lipca 2011 r. zostało zastąpione przez rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE. L. Nr 77 str. 1), przy czym przytoczona powyżej treść regulacji co do swej istoty nie uległa zmianie, a zmiana miała jedynie charakter techniczny. Powyższy przepis został przeniesiony do art. 44 rozporządzenia Rady UE.

Powołane wyżej uregulowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług szkoleniowych, nie posiada akredytacji Ministerstwa Edukacji do prowadzonych szkoleń jak również nie jest wpisany na listę rejestru szkół i placówek pokrewnych oraz nie otrzymał dofinansowania ze środków publicznych na wykonywaną działalność. Wnioskodawca nie wskazał odrębnych przepisów prawa, na podstawie których prowadzi ww. szkolenia z zachowaniem form i zasad zawartych w tychże przepisach.

Wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje szkoleń:

1. szkolenia, które nie są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 świadczone dla firm, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych na wykonywaną przez siebie działalność szkoleniową;
2. szkolenia, które są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 świadczone dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia. 5.przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, iż Wnioskodawca świadczy usługi dla firmy (zleceniodawca), jako trener szkoleń, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29c mogą stosować stawkę zwolnioną na wykonywane przez siebie usługi.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, jaką stawką podatku VAT jest zobowiązany opodatkować świadczone usługi.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż świadczone przez Stronę usługi szkoleniowe, które nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie korzystają ze zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 i podlegają opodatkowaniu podstawową stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy pozostaje fakt, iż przedmiotowe usługi świadczone są dla firm, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych na wykonywaną przez siebie działalność szkoleniową.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania ww. usług uznać należało za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych stanowiących usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) mogą stosować stawkę zwolnioną na wykonywane przez siebie usługi, bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia, stwierdzić należy, iż spełniona jest pierwsza z przesłanek, zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy warunkująca zwolnienie dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń.

Dokonując oceny zaistniałego stanu faktycznego należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. W związku z tym, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają pierwszą z przesłanek warunkujących zwolnienie od podatku, tj. uznane zostały za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zbadać należy kwestię ich finansowania.

Z powołanego powyżej art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych wynika, iż ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia są, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29, usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i świadczone są dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych, bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia. Tym samym, uznać należy, iż są w całości finansowane ze środków publicznych.

Podkreślić należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jak zostało wskazane powyżej, zwolnienie od podatku ma zastosowanie m.in. do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT i Wnioskodawca usługi o takim właśnie charakterze świadczy. Jednakże wskazać należy, iż w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, to na Podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie preferencji podatkowej, tj. w tym przypadku zwolnienia. Ustawodawca oczekuje, aby to Podatnik wykazał, że świadczone przez niego usługi są rzeczywiście usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, bowiem to podmiot prowadzący działalność gospodarczą ponosi konsekwencje będące wynikiem naruszenia obowiązujących przepisów. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego, jakim dysponuje Podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą charakter świadczonych usług. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia podatkowego powinien więc być w posiadaniu takich dokumentów, w tym dokumentów pozwalających ustalić źródło finansowania przedmiotowych szkoleń.

Przykładowo w odniesieniu do szkoleń, które są realizowane na rzecz podmiotów zaliczanych do sektora publicznego, a płatność za usługi szkoleniowe dokonywana jest ze środków tych podmiotów stwierdzić należy, iż źródłem finansowania takich szkoleń są środki publiczne. Wobec powyższego uznać należy, iż posiadanie dowodu przelewu bankowego, z którego będzie wynikało, iż płatność nastąpiła z rachunku jednostki prawa publicznego (jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki administracji rządowej) będzie wystarczającym dowodem poświadczającym publiczne pochodzenie środków pieniężnych. W zakresie natomiast udokumentowania charakteru świadczeń dla celów podatku VAT wskazać należy, iż potwierdzeniem zawodowego charakteru prowadzonych szkoleń może być posiadany przez Podatnika program konkretnego szkolenia.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe stanowiące usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone dla podmiotów prowadzących szkolenia zawodowe i szkolenia przekwalifikowania zawodowego, które otrzymały dofinansowanie ze środków publicznych i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) mogą stosować stawkę zwolnioną na wykonywane przez siebie usługi, bądź są instytucją przydzielającą dotacje na ww. szkolenia a Wnioskodawca legitymuje się dowodem poświadczającym publiczne pochodzenie środków pieniężnych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości zweryfikowania w pełni pochodzenia środków za szkolenia, tj. nie jest w posiadaniu dowodów dokumentujących źródło finansowania przedmiotowych szkoleń, nie mogą one korzystać ze zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) i podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie