Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 02.02.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu 02.02.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 02.03.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu 03.03.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 18.01.2006 r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28.09.2005 r. Podatnik sprzedał swojemu Kontrahentowi kasę fiskalną. Faktura za w/w kasę wystawiona została z terminem płatności do 12.10.2005 r. Do ceny netto doliczony został podatek VAT w wysokości 22%. Ponieważ mimo upływu terminu płatności kontrahent nie uregulował należności, Podatnik po sprawdzeniu, że kasa nie była uszkodzona i nadawała się do odsprzedaży odebrał w/w kasę dnia 16.01.2006 r. Podatnik podkreśla, że kasa nie została zafiskalizowana, a jedynie uruchomiona w trybie treningowym, tj. umożliwiającym sprzedaż bez zapisu do pamięci fiskalnej. Jednocześnie Podatnik został zapewniony ustnie przez swojego Kontrahenta, że zakończył on działalność gospodarczą w listopadzie 2005 r. Podatnik nie miał więc możliwości wystawienia faktury korygującej na jego nazwisko, co pozwoliłoby mu na odliczenie zapłaconego podatku VAT.

Zdaniem Podatnika może on "złożyć korektę deklaracji VAT-7 od września 2005 r. do chwili obecnej z załączonym oświadczeniem o zaistniałej sytuacji będącej powodem korekty".

Mając na uwadze powyższe tut. organ podatkowy stwierdza: Według art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.
Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno - prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług, dojścia między stronami do rzeczywistej operacji gospodarczej w wartościach i ilościach wykazanych w fakturze VAT
W praktyce często zdarzają się przypadki, że po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okazuje się, iż wystawiona faktura VAT zawiera błędy. W takim przypadku podatnik podatku VAT wystawia fakturę korygującą, jej wystawienie spowodowane jest faktem, że pierwotna faktura, w stosunku do której wystawiono fakturę korygującą, nieprawidłowo odzwierciedlała zaistniały w rzeczywistości stan faktyczny. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych oraz zgodnych z rzeczywistością kwot oraz innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.
Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) wynika, iż faktury korygujące wystawiane są w niżej opisanych sytuacjach: - w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy (§ 16 ust. 1 w/w rozporządzenia Ministra Finansów), - w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy (§ 16 ust. 3 pkt 1 w/w rozporządzenia), - w przypadku zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (§ 16 ust. 3 pkt 2 w/w rozporządzenia), - gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury (§ 17 ust. 1 w/w rozporządzenia), - w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§17 ust. 1 w/w rozporządzenia).
Ponieważ wystawiona przez Podatnika faktura nie dokumentuje faktycznej sprzedaży, a kontrahent Podatnika - mimo zakończonej działalności - zachował tożsamość jako podmiot praw i obowiązków (ten sam numer NIP), Podatnik ma prawo do wystawienia faktury korygującej, a następnie do korekty deklaracji podatkowych.
W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.
W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.