Brak możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizacją operacji Przebudowa... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 12.06.2018, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.282.2018.1.KB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizacją operacji Przebudowa świetlicy wiejskiej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizacją operacji Przebudowa świetlicy wiejskiej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizacją operacji Przebudowa świetlicy wiejskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako Jednostka Samorządu Terytorialnego złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, który dotyczy projektu pn. Przebudowa świetlicy wiejskiej.

Załącznikiem wymaganym do dokumentacji dotyczącej pozyskania środków finansowych jest interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług VAT. W związku z tym, iż Gmina jako wnioskodawca ubiega się o zaliczenie kosztów podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu, i tym samym będzie ubiegała się o dofinansowanie w kwotach brutto, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Gminę odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizacji inwestycji jak i po jej zakończeniu.

Przedmiotem projektu jest działanie inwestycyjne zakładające przebudowę obecnie mieszkalnego budynku wraz ze zmianą sposobu użytkowania na świetlicę wiejską (). Zakres robót będzie obejmował: roboty rozbiórkowe i wyburzeniowe, ocieplenie stropu w przestrzeni stropodachu, wymianę okien i drzwi, wykonanie ścianek działowych, tynków i oblicowań wewnętrznych wraz z malowaniem, różne elementy wewnętrzne polegające na wymianie m.in. płyty kuchennej oraz wykonanie elewacji i elementów zewnętrznych, instalacje elektryczne. Budynek podlegający przebudowie jest zlokalizowany na działce ewidencyjnej nr 323 () i jest własnością Gminy.

Przebudowa na potrzeby świetlicy wiejskiej obecnie niewykorzystywanego budynku mieszkalnego, pozwoli na wzrost integracji społeczności lokalnych, poprawę jakości ich życia oraz zwiększenie bardziej dostępnej oferty kulturalnej w gminie. Obecnie mieszkańcy wsi B i przyległej wsi S nie posiadają miejsca spotkań i żadnej innej infrastruktury kulturalnej, a realizacja operacji służyć będzie zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnej. W wyniku realizacji operacji mieszkańcom sołectwa B, jak i pozostałym mieszkańcom Gminy udostępniona zostanie bezpłatnie świetlica wiejska, która stanowić będzie miejsce spotkań mieszkańców oraz centrum organizacji nieodpłatnych wydarzeń kulturalnych i integracyjnych, organizowanych zarówno przez samych mieszkańców, Radę Sołecką oraz Gminne Centrum Kultury. Rada Sołecka wsi B sprawować będzie bieżący nadzór i opiekę nad świetlicą, a Gmina ponosić będzie bieżące koszty utrzymania obiektu w zakresie remontów i modernizacji, ogrzewania, dostaw energii elektrycznej i wody, odbioru ścieków i odpadów, ubezpieczenia. Świetlica wiejska będzie wykorzystywana do działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Gmina nie planuje przekazania prawa własności elementu przebudowanej infrastruktury podmiotom trzecim, ani jego wynajmowania, wydzierżawiania bądź przekazania w celu osiągania korzyści. Gmina po wykonaniu inwestycji nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem świetlicy, dlatego wykonywane przez Gminę zadanie nie będzie ukierunkowane na osiągnięcie dochodu dla Gminy. Operacja będzie przedsięwzięciem niedochodowym i będzie dostępna wszystkim zainteresowanym bezpłatnie, zgodnie z regulaminem świetlicy wiejskiej. Będzie miała charakter niekomercyjny i ogólnodostępny, co wpisuje się w realizację operacji poddziałania 19.2, czyli Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawione na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów usług VAT.

Gmina realizując projekt będzie wykonywała zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), czyli m.in. zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty poprzez realizację prowadzenia spraw z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Tym samym, nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT, gdyż zmodernizowany obiekt będzie dostępny bezpłatnie i na cele nieprzynoszące dla korzystających ani Gminie, przychodów. W związku z powyższym, Gmina nie będzie mogła odzyskać w całości, ani w części podatku VAT poniesionego na inwestycję jak i na późniejsze wydatki związane z utrzymaniem przebudowanej świetlicy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w powyżej opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym operacji Przebudowa świetlicy wiejskiej Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizowaną inwestycją w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji zadania, jak i po zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w związku z ww. inwestycją nie będzie miał on możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT, ani w całości, ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia wydatków na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja mieści się w zakresie zadań własnych Gminy nałożonych przepisami krajowymi oraz nie będzie służyła wykonywaniu przychodowej działalności, w tym opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem przebudowanej infrastruktury.

Inwestycja w zakresie przebudowy świetlicy wiejskiej będzie wykonywana i wykorzystywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany, czyli ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875). Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 tejże ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek uprawniający do takiego odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż inwestycja opisana w treści wniosku realizowana będzie w ramach zadań własnych Gminy. Wyremontowana infrastruktura będzie służyła zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie ze świetlicy, ani biletowała organizowanych wydarzeń kulturalnych.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, nabywając towary i usługi celem realizowania przedmiotowej inwestycji, nie będzie nabywał ich jako podatnik podatku VAT w ramach swojej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji zarówno podczas jej trwania, jak i po zakończeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, który dotyczy projektu pn. Przebudowa świetlicy wiejskiej.

Przedmiotem projektu jest działanie inwestycyjne zakładające przebudowę obecnie mieszkalnego budynku wraz ze zmianą sposobu użytkowania na świetlicę wiejską w miejscowości B, gmina G. Zakres robót będzie obejmował: roboty rozbiórkowe i wyburzeniowe, ocieplenie stropu w przestrzeni stropodachu, wymianę okien i drzwi, wykonanie ścianek działowych, tynków i oblicowań wewnętrznych wraz z malowaniem, różne elementy wewnętrzne polegające na wymianie m.in. płyty kuchennej oraz wykonanie elewacji i elementów zewnętrznych, instalacje elektryczne. Świetlica wiejska będzie wykorzystywana do działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Gmina nie planuje przekazania prawa własności elementu przebudowanej infrastruktury podmiotom trzecim, ani jego wynajmowania, wydzierżawiania bądź przekazania w celu osiągania korzyści. Gmina po wykonaniu inwestycji nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem świetlicy, dlatego wykonywane przez Gminę zadanie nie będzie ukierunkowane na osiągnięcie dochodu dla Gminy. Operacja będzie przedsięwzięciem niedochodowym i będzie dostępna wszystkim zainteresowanym bezpłatnie, zgodnie z regulaminem świetlicy wiejskiej.

Gmina realizując projekt będzie wykonywała zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, czyli m.in. zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty poprzez realizację prowadzenia spraw z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Tym samym, nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług VAT, gdyż zmodernizowany obiekt będzie dostępny bezpłatnie i na cele nieprzynoszące dla korzystających ani Gminie, przychodów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przebudowa świetlicy wiejskiej odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działać będzie jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizować będzie ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina dokonywać będzie przebudowy świetlicy wiejskiej w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione i Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego poniesionego w związku z realizacją przedmiotowej operacji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego zadania nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina w opisanym zdarzeniu przyszłym dotyczącym operacji Przebudowa świetlicy wiejskiej nie będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizowaną inwestycją w całości lub w części, zarówno w trakcie realizacji zadania, jak i po zakończeniu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy zaznaczyć również, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie