- podstawa opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 11.04.2016, sygn. IBPP2/4512-4/16/WN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

- podstawa opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym wraz z uslugami transportu,
- dokumentowanie na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym.

Na podstawie 14b ? 1 i ? 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz ? 2 i ? 6 pkt 2 rozporzadzenia Ministra Finansow z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upowaznienia do wydawania interpretacji przepisow prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, dzialajacy w imieniu Ministra Finansow, stwierdza, ze stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2015r. (data wplywu 4 stycznia 2016r.), uzupelnionym pismem z 18 marca 2016r. (data wplywu 24 marca 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisow prawa podatkowego dotyczacej podatku od towarow i uslug jest:

prawidlowe - w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym wraz z uslugami transportu,
nieprawidlowe - w zakresie dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. wplynal do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisow prawa podatkowego dotyczacej podatku od towarow i uslug w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym wraz z uslugami transportu oraz dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na te imprezy.

Ww. wniosek zostal uzupelniony pismem z 18 marca 2016r. (data wplywu 24 marca 2016r.), przeslanym w zwiazku z wezwaniem tut. organu z 11 marca 2016r. znak: IBPP2/4512-4/16/WN.

W przedmiotowym wniosku zostalo przedstawione nastepujace zdarzenie przyszle:

Wnioskodawca (dalej rowniez Spolka), prowadzi dzialalnosc polegajaca na dystrybucji uslug wstepu, w postaci biletow, na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi: motoryzacyjne, modowe, gornicze, hobbystyczne i podobne. Spolka kupuje od organizatora imprezy bilety po czym odsprzedaje je we wlasnym imieniu i na wlasny rachunek klientom koncowym (konsumentom) oraz punktom sprzedazy prowadzacym, rowniez we wlasnym imieniu, dalsza dystrybucje. Sprzedaz biletow prowadzona przez Spolke dla klientow indywidualnych nieprowadzacych dzialalnosci gospodarczej rejestrowana jest na kasach fiskalnych, pozostala sprzedaz dokumentowana jest fakturami.

Sprzedaz biletow odbywa sie przy wykorzystaniu specjalnego oprogramowania. Bilety mozna zakupic w formie tradycyjnej - drukowanej na blankiecie lub w formie elektronicznej o ile organizator dopuszcza taka mozliwosc. Bilety tradycyjne zakupione w sklepie internetowym Spolki przesylane sa klientowi za posrednictwem Poczty Polskiej lub firmy kurierskiej w zaleznosci od wyboru klienta. Bilety elektroniczne klient pobiera samodzielnie i drukuje we wlasnym zakresie. W trakcie obslugi konkretnej imprezy prowadzonej przez pracownikow Spolki, bilety tradycyjne sprzedawane sa w kasach na miejscu i wydawane bezposrednio klientom.

Uslugi pocztowe (z wyjatkiem doreczen kurierskich opodatkowanych stawka 23%) wykonywane przez Poczte Polska fakturowane sa Spolce ze stawka VAT ?zwolnione", natomiast uslugi swiadczone przez firmy kurierskie ze stawka VAT 23%.

Na paragonie oraz fakturze wyszczegolnione sa w osobnych pozycjach zakupione bilety (zawierajace nazwe imprezy) oraz koszty przesylki. Na dzien dzisiejszy koszty przesylki Spolka opodatkowuje stawka podstawowa 23% niezaleznie czy dotycza one uslug swiadczonych przez Poczte Polska czy firme kurierska.

Przy zakupie biletow tradycyjnych w sklepie internetowym Spolki, Spolka zobowiazuje sie dostarczyc zakupione bilety klientowi na jego koszt w sposob okreslony przez klienta (przesylka listowa lub kurierska). Biorac pod uwage brzmienie art. 133 Kodeksu wykroczen, oplata za przesylke jest wyraznie wyodrebniona tak aby wliczenie jej do ceny biletu nie nosilo znamion podnoszenia ceny samego biletu.

Dodatkowo Wnioskodawca w pismie, bedacym uzupelnieniem wniosku poinformowal, ze:

Sprzedaz biletow na rzecz klienta koncowego (konsumenta) odbywa sie w dwojaki sposob:

w biurze w siedzibie Wnioskodawcy lub w kasie organizowanej przez Wnioskodawce na miejscu wydarzenia (imprezy). W takiej sytuacji klient po dokonaniu transakcji oraz zaplacie otrzymuje w kasie bilet oraz paragon potwierdzajacy zakup jedynie biletu (biletow). Przy tego rodzaju transakcji nie ma potrzeby wysylki biletow i usluga transportu nie jest elementem niezbednym do wykonania sprzedazy.
On-line w sklepie internetowym Wnioskodawcy. Klient na specjalnie przygotowanej stronie internetowej dokonuje zakupu wybranego biletu (biletow). Na niektore wydarzenia, zgodnie z zyczeniem organizatora, oferowane sa zarowno bilety w formie tradycyjnej drukowane na blankietach biletowych oraz bilety elektroniczne tzw. e-tickety. Na niektore wydarzenia oferowane sa wylacznie bilety tradycyjne drukowane na blankietach biletowych.
1. przy zakupie biletu elektronicznego (tzw. e-ticketu) klient drukuje taki bilet samodzielnie w zwiazku z czym nie ma potrzeby jego wysylania za posrednictwem poczty badz kuriera. W tym przypadku usluga transportu nie jest czynnikiem niezbednym dla dokonania sprzedazy a klient nie ponosi oplaty za wysylke.
2. przy zakupie biletu tradycyjnego drukowanego na blankiecie biletowym istnieje koniecznosc wydruku takiego biletu w biurze Wnioskodawcy i co do zasady przeslania go na wskazany podczas procesu zakupu przez klienta adres pocztowy. Aby to umozliwic klient ma mozliwosc wyboru czy pragnie otrzymac przesylke za posrednictwem poczty czy za posrednictwem kuriera. Po dokonaniu wyboru, do zamowienia doliczana jest stosowna oplata za przesylke. W tym przypadku usluga transportu jest scisle zwiazana ze sprzedaza biletow i niezbedna do jej wykonania. W przeciwnym razie klient nie otrzymalby zakupionego biletu.
3. przy zakupie biletu tradycyjnego drukowanego na blankiecie biletowym w przypadku niektorych wydarzen, zgodnie z zyczeniem organizatora, mozliwy jest tzw. odbior w kasie na miejscu gdzie odbywa sie impreza. W takim przypadku klient dokonujac w sklepie internetowym zakupu biletu zaznacza opcje ?odbior w kasie" zamiast ?list polecony" lub ?przesylka kurierska". Zakupiony bilet drukowany jest w biurze Wnioskodawcy, przekazywany do kasy na miejscu imprezy i wydawany klientowi po przeprowadzeniu stosownej identyfikacji. W takiej sytuacji klient nie ponosi kosztow przesylki a usluga transportu nie jest niezbedna do dokonania sprzedazy.

W przypadku zakupu w sklepie internetowym biletu tradycyjnego drukowanego na blankiecie biletowym i wybraniu opcji wysylki za posrednictwem poczty lub kuriera, usluga transportu stanowi element nieodlaczny sprzedazy i swiadczona jest kompleksowo bez koniecznosci zawierania odrebnej umowy dotyczacej sprzedazy biletu i odrebnej umowy dotyczacej uslugi transportu (przesylki biletu).

Wnioskodawca nie zawiera umowy na wykonanie uslugi transportowej w imieniu klienta na podstawie udzielonego przez niego pelnomocnictwa.

W zwiazku z powyzszym opisem zadano nastepujace pytanie:

Czy koszt wysylki biletow moze byc ujety jako osobna pozycja na paragonie lub fakturze i jednoczesnie opodatkowany stawka wlasciwa dla swiadczenia glownego, to znaczy 8% dla biletow wstepu na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe lub 23% w przypadku biletow wstepu na te targi dla ktorych stosowana jest stawka podstawowa...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spolka stoi na stanowisku, ze istnieje mozliwosc opodatkowania uslug transportu (przesylki pocztowej lub kurierskiej) stawka wlasciwa dla stawki obowiazujacej w stosunku do swiadczenia glownego, to jest 8% lub 23% w zaleznosci od rodzaju sprzedawanego biletu. Jednoczesnie Spolka uwaza, ze koszt przesylki nie musi byc wkalkulowany (wlaczony) w cene biletu. Biorac pod uwage szczegolny charakter uslug wstepu w postaci biletow nie jest mozliwe wkalkulowanie w cene biletu oplat dodatkowych. Dzialanie takie mogloby bowiem narazic Spolke na zarzut dzialania polegajacy na odsprzedazy biletow wstepu z zyskiem, ktore to dzialanie zagrozone jest kara aresztu, ograniczenia wolnosci albo grzywny na podstawie art. 133 Kodeksu wykroczen. Zdaniem Spolki nie ma przeszkod aby na paragonie lub fakturze koszty przesylki widnialy jako osobna pozycja opodatkowana wedlug stawki wlasciwej dla swiadczenia zasadniczego (biletu). Stosownie do tresci art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarow i uslug podstawa opodatkowania, z zastrzezeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32 art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko co stanowi zaplate, ktora dokonujacy dostawy towarow lub uslugodawca otrzymal lub ma otrzymac z tytulu sprzedazy od nabywcy, uslugobiorcy lub osoby trzeciej wlacznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi doplatami o podobnym charakterze majacymi bezposredni wplyw na cene towarow dostarczanych lub uslug swiadczonych przez podatnika. Art. 29a ust. 6 pkt 2 doprecyzowuje, iz podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonujacego dostawy lub uslugodawce od nabywcy lub uslugobiorcy. Zdaniem Spolki koszt transportu czyli koszt przesylki biletu stanowi koszt bezposrednio zwiazany z zasadnicza dostawa i powinien byc wlaczony do podstawy opodatkowania a nie traktowany jako swiadczenie odrebne. W zakres dzialalnosci Spolki nie wchodzi swiadczenie samodzielnych uslug kurierskich ani pocztowych. Uslugi te stanowia element swiadczenia zasadniczego i zdaniem Spolki winne byc opodatkowane stawka wlasciwa dla tegoz swiadczenia.

W swietle obowiazujacego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszlego jest:

prawidlowe - w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym wraz z uslugami transportu,
nieprawidlowe - w zakresie dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarow i uslug (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarow i uslug podlega odplatna dostawa towarow i odplatne swiadczenie uslug na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, ze przez dostawe towarow, o ktorej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie sie przeniesienie prawa do rozporzadzania towarami jak wlasciciel (?).

Przy czym towarami sa rzeczy oraz ich czesci, a takze wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast w mysl art. 8 ust. 1 powolanej ustawy przez swiadczenie uslug, o ktorym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie sie kazde swiadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowosci prawnej, ktore nie stanowi dostawy towarow w rozumieniu art. 7 w tym rowniez:

przeniesienie praw do wartosci niematerialnych i prawnych, bez wzgledu na forme, w jakiej dokonano czynnosci prawnej,
zobowiazanie do powstrzymania sie od dokonania czynnosci lub do tolerowania czynnosci lub sytuacji,
swiadczenie uslug zgodnie z nakazem organu wladzy publicznej lub podmiotu dzialajacego w jego imieniu lub nakazem wynikajacym z mocy prawa.

Pojecie swiadczenia uslug ma bardzo szeroki zakres. Wedlug ustawy o podatku od towarow i uslug jest bowiem szersze od definicji uslugi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez swiadczenie nalezy zatem rozumiec kazde zachowanie, na ktore skladac sie moze zarowno dzialanie (uczynienie, wykonanie czegos na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie sie od dzialania (nieczynienie badz tez tolerowanie). Przy ocenie charakteru swiadczenia jako uslugi nalezy miec na wzgledzie, ze ustawa o podatku od towarow i uslug zalicza do grona uslug kazde swiadczenie, ktore nie jest dostawa w mysl art. 7 tej ustawy.

Nalezy jednak zaznaczyc, ze usluga bedzie tylko takie swiadczenie, w przypadku ktorego istnieje bezposredni konsument, odbiorca swiadczenia odnoszacy korzysc o charakterze majatkowym.

W zwiazku z powyzszym czynnosc podlega opodatkowaniu jedynie wowczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiazaniowej, a jedna ze stron transakcji moze zostac uznana za bezposredniego beneficjenta tej czynnosci, przy czym zwiazek pomiedzy otrzymywana platnoscia a swiadczeniem na rzecz dokonujacego platnosci musi miec charakter bezposredni i na tyle wyrazny, aby mozna powiedziec, ze platnosc nastepuje w zamian za to swiadczenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawa opodatkowania, z zastrzezeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zaplate, ktora dokonujacy dostawy towarow lub uslugodawca otrzymal lub ma otrzymac z tytulu sprzedazy od nabywcy, uslugobiorcy lub osoby trzeciej, wlacznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi doplatami o podobnym charakterze majacymi bezposredni wplyw na cene towarow dostarczanych lub uslug swiadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cla, oplaty i inne naleznosci o podobnym charakterze, z wyjatkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonujacego dostawy lub uslugodawce od nabywcy lub uslugobiorcy.

Wskazany wyzej artykul przykladowo wskazuje na koszty dodatkowe, ktore nawet jesli sa odrebnie pobierane (odrebnie rozliczane) miedzy stronami czynnosci podstawowej (dostawy towarow czy tez swiadczenia uslug), wchodza do podstawy opodatkowania dla czynnosci podstawowej (i powinny byc lacznie z nia opodatkowane). W mysl tych przepisow koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonujacego dostawy lub uslugodawce od nabywcy lub uslugobiorcy wchodza do podstawy opodatkowania dla danej czynnosci podstawowej. Przepis ten jako regule (a nie wyjatek) uznaje wiec doliczanie kosztow dodatkowych do podstawy opodatkowania czynnosci podstawowej. Tylko przykladowo wskazuje on na rodzaje kosztow, jakie sa wliczane do podstawy opodatkowania czynnosci podstawowej. Z jednej strony oznacza to, ze takze inne koszty dodatkowe moga byc wliczane do podstawy opodatkowania czynnosci podstawowej. Z drugiej natomiast strony trzeba przyjac, ze powyzsze swiadczenia - o kosztach ktorych przykladowo stanowi przepis - w niektorych sytuacjach moga byc potraktowane jako odrebne swiadczenia.

Z kolei za koszty dodatkowe nalezy uznac wszelkie oplaty i naleznosci, formalnie odrebne od ceny swiadczenia glownego (podstawowego), jednakze w istocie skladajace sie na zaplate za swiadczenie zapewniane w ramach wykonywania swiadczenia podstawowego. Koszty dodatkowe beda wartoscia tych wszystkich swiadczen dodatkowych, ktore nie stanowia samoistnego swiadczenia (przedmiotu opodatkowania), lecz sa elementami swiadczenia zlozonego (kompleksowego).

Z okolicznosci sprawy wynika, ze Wnioskodawca prowadzi dzialalnosc polegajaca na dystrybucji uslug wstepu, w postaci biletow, na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi: motoryzacyjne, modowe, gornicze, hobbystyczne i podobne. Spolka kupuje od organizatora imprezy bilety po czym odsprzedaje je we wlasnym imieniu i na wlasny rachunek klientom koncowym (konsumentom) oraz punktom sprzedazy prowadzacym, rowniez we wlasnym imieniu, dalsza dystrybucje. Sprzedaz biletow prowadzona przez Spolke dla klientow indywidualnych nieprowadzacych dzialalnosci gospodarczej rejestrowana jest na kasach fiskalnych, pozostala sprzedaz dokumentowana jest fakturami.

Na paragonie oraz fakturze wyszczegolnione sa w osobnych pozycjach zakupione bilety (zawierajace nazwe imprezy) oraz koszty przesylki. Przy zakupie biletu tradycyjnego drukowanego na blankiecie biletowym istnieje koniecznosc wydruku takiego biletu w biurze Wnioskodawcy i co do zasady przeslania go na wskazany podczas procesu zakupu przez klienta adres pocztowy. Aby to umozliwic klient ma mozliwosc wyboru czy pragnie otrzymac przesylke za posrednictwem poczty czy za posrednictwem kuriera. Po dokonaniu wyboru, do zamowienia doliczana jest stosowna oplata za przesylke. W tym przypadku usluga transportu jest scisle zwiazana ze sprzedaza biletow i niezbedna do jej wykonania. W przeciwnym razie klient nie otrzymalby zakupionego biletu.

Wnioskodawca nie zawiera umowy na wykonanie uslugi transportowej w imieniu klienta na podstawie udzielonego przez niego pelnomocnictwa.

Watpliwosci Wnioskodawcy dotycza dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym.

W zaistnialej sytuacji w pierwszej kolejnosci konieczne jest rozstrzygniecie czy podstawa opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym obejmuje rowniez uslugi transportu. Nastepnie, w konsekwencji dokonanego ustalenia, mozliwe bedzie rozstrzygniecie jak dokumentowac na fakturze uslugi transportu dokonane za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedaz biletow na ww. imprezy.

W tym miejscu nalezy odwolac sie do kwestii swiadczen zlozonych zdefiniowanych w orzecznictwie Trybunalu Sprawiedliwosci Unii Europejskiej (TSUE).

Zgodnie z utrwalona linia orzecznicza Trybunalu Sprawiedliwosci Unii Europejskiej (TSUE), cale swiadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania wlasciwej stawki VAT, jakie dotycza swiadczenia glownego. Oznacza to, ze opodatkowanie swiadczen pomocniczych, skladajacych sie na swiadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega swiadczenie glowne. Poglad taki zostal uksztaltowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w ktorym TSUE stwierdzil, ze w celu ustalenia dla potrzeb VAT, czy swiadczenie uslug obejmujace kilka czesci skladowych nalezy traktowac jako jedno swiadczenie, czy tez jako dwa lub wiecej swiadczen wycenianych odrebnie, nalezy przede wszystkim wziac pod uwage tresc przepisu art. 2(1) VI Dyrektywy, zgodnie z ktorym kazde swiadczenie uslug powinno byc traktowane jako odrebne i niezalezne oraz fakt, ze swiadczenie obejmujace z ekonomicznego punktu widzenia jedna usluge nie powinno byc sztucznie dzielone, co mogloby prowadzic do nieprawidlowosci w funkcjonowaniu systemu podatku VAT. Jednoczesnie TSUE stwierdzil, ze pojedyncze swiadczenie ma miejsce wtedy, gdy jedna lub wiecej czesci skladowych uznaje sie za usluge zasadnicza, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje sie jako uslugi pomocnicze, do ktorych stosuje sie te same zasady opodatkowania, co do uslugi zasadniczej.

Podobnie TSUE wypowiedzial sie w orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV. Z ww. wyroku wynika, ze jezeli czynnosci dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przecietnego, sa tak scisle zwiazane, ze obiektywnie tworza one w aspekcie gospodarczym jedna calosc, ktorej rozdzielenie mialoby sztuczny charakter, to wszystkie te swiadczenia lub czynnosci stanowia jedno swiadczenie do celow stosowania podatku od wartosci dodanej. Jest tak wlasnie w przypadku transakcji, w ramach ktorej podatnik dostarcza konsumentowi standardowe oprogramowanie wczesniej opracowane i oferowane do sprzedazy zarejestrowane na nosniku, jak rowniez zapewnia nastepnie przystosowanie tego oprogramowania do specyficznych potrzeb tego nabywcy, nawet jesli nastepuje to za zaplata dwoch odrebnych cen.

Na swiadczenie zlozone sklada sie wiec kombinacja roznych czynnosci, prowadzacych do realizacji okreslonego celu - do wykonania swiadczenia glownego, na ktore skladaja sie rozne czynnosci pomocnicze. Natomiast, czynnosc nalezy uznac za pomocnicza, jesli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest srodkiem do pelnego zrealizowania lub wykorzystania uslugi zasadniczej. Pojedyncza czynnosc traktowana jest zatem jak element czynnosci kompleksowej wowczas, jezeli cel swiadczenia czynnosci pomocniczej jest zdeterminowany przez czynnosc glowna oraz nie mozna wykonac lub wykorzystac bez czynnosci pomocniczej czynnosci glownej. Co do zasady kazde swiadczenie dla celow opodatkowania podatkiem od towarow i uslug powinno byc traktowane jako odrebne i niezalezne, jednak w sytuacji gdy jedna czynnosc obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka swiadczen, czynnosc ta nie powinna byc sztucznie dzielona dla celow podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia swiadczenia nie powinny byc dzielone dla celow podatkowych wowczas, gdy tworzyc beda jedna czynnosc kompleksowa, obejmujaca kilka swiadczen pomocniczych. Jezeli jednak w sklad swiadczenia wchodzic beda czynnosci, ktore nie sluza wylacznie wykonaniu czynnosci glownej, zasadniczej, lecz moga miec rowniez charakter samoistny, to wowczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu swiadczenia kompleksowego.

Podobnie orzekl w wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro vs. Financni reditelstvi v Usti nad Labem. Zdaniem TSUE ?chociaz uslugi sprzatania czesci wspolnych budynku towarzysza korzystaniu z najetego dobra, to nie musza byc objete zakresem pojecia najmu w rozumieniu art. 13 czesc B lit. b) VI dyrektywy. Ponadto, skoro najem mieszkan oraz sprzatanie czesci wspolnych budynku moga byc, w okolicznosciach takich jak w sprawie przed sadem krajowym, wzajemnie rozdzielone, to nie mozna uznac, ze stanowia jedno swiadczenie w rozumieniu orzecznictwa Trybunalu?.

Tak wiec orzecznictwo TSUE, ktore oparte jest na przepisach prawa UE, daje podstawe do skonstruowania zasadniczej tezy, ze kazde swiadczenie nalezy traktowac odrebnie. Dopiero w kolejnych punktach ww. wyroku TSUE podkreslil, ze w sytuacji, gdy kilka swiadczen wykonywanych przez podatnika jest ze soba scisle powiazanych w ten sposob, ze tworza obiektywnie, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, jedno swiadczenie, nie nalezy dokonywac sztucznego podzialu tego swiadczenia dla celow podatkowych. Zatem TSUE przedstawia jedynie wskazowki, jak nalezy interpretowac przepisy Dyrektywy, nie wypowiadajac sie co do tego, ktora z powyzszych wykluczajacych sie zasad powinna miec zastosowanie w sprawie.

Zgodnie z podejsciem zaprezentowanym przez Trybunal m.in. w wyroku z dnia 27 wrzesnia 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse, za pomocnicza nalezy uznac czynnosc, ktora nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, lecz jest srodkiem do pelnego zrealizowania lub wykorzystania uslugi zasadniczej, a jej cel jest zdeterminowany przez czynnosc glowna.

Na podstawie ww. tez wypracowanych przez TSUE, w okolicznosciach przedstawionych przez Spolke, za kompleksowe swiadczenie - ktorego rozdzielenie na poszczegolne elementy byloby nieuzasadnione i sztuczne - nalezy uznac usluge wstepu na impreze kulturalna, rozrywkowa, sportowa w postaci biletu wraz z usluga jego przeslania w formie przesylki pocztowej lub przesylki kurierskiej stanowiaca koszty obslugi wysylanego do klienta biletu.

Nalezy wskazac, ze koszty przesylki sa nierozerwalnie zwiazane ze swiadczeniem glownym jakim jest sprzedaz biletu na impreze kulturalna, rozrywkowa lub sportowa oraz roznego rodzaju targi. Celem klienta nie jest nabycie uslugi przesylki, lecz nabycie biletu wstepu na ww. impreze. Wobec tego dzielenie omawianej transakcji na poszczegolne elementy, tj. na sprzedaz biletu oraz usluge przeslania go, mialoby sztuczny charakter. Glownym przedmiotem transakcji, o ktorej mowa we wniosku, jest sprzedaz biletu wstepu na impreze kulturalna, rozrywkowa lub sportowa oraz targi, ktorej swiadczeniem pobocznym ? uzupelniajacym ? jest dostarczenie tych biletow ? wyswiadczenie uslugi przeslania biletow.

W rozpatrywanej sprawie koszty przesylki powinny byc doliczone do sprzedazy biletow, gdyz nie stanowia samodzielnej uslugi, lecz sa to koszty dodatkowe podstawowej czynnosci, jaka jest sprzedaz biletow. Koszty dodatkowe, w tym przypadku koszty przesylki, sa poniesionymi kosztami zwiazanymi ze swiadczeniem glownym, ktore w efekcie ksztaltuje kwote ostateczna zadana od nabywcy. Wynika z tego, ze koszty wysylki ponoszone w zwiazku ze sprzedaza biletow, jako element swiadczenia zasadniczego, powinny zwiekszac podstawe opodatkowania z tytulu sprzedazy biletow i byc opodatkowane wedlug stawki wlasciwej dla uslug wstepu na imprezy kulturalne, rozrywkowe i sportowe oraz roznego rodzaju targi.

W swietle powyzszych okolicznosci nalezy stwierdzic, ze w rozpatrywanej sprawie koszty przesylki ponoszone w zwiazku ze sprzedaza ww. biletow zwiekszaja podstawe opodatkowania z tytulu ich sprzedazy stosownie do art. 29a ust. 1 i ust. 6 ustawy, zatem powinny byc opodatkowane wedlug stawki podatku wlasciwej dla realizowanej sprzedazy uslug wstepu na imprezy kulturalne, rozrywkowe i sportowe oraz roznego rodzaju targi.

Rozpatrujac natomiast kwestie dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym nalezy przytoczyc nastepujace przepisy:

Zgodnie z art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdzialu stosuje sie do:

sprzedazy, z wyjatkiem przypadkow, o ktorych mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w ktorych uslugodawca lub dokonujacy dostawy towarow nie rozlicza podatku naleznego i faktura dokumentujaca te transakcje nie jest wystawiana przez uslugobiorce lub nabywce towarow w imieniu i na rzecz uslugodawcy lub dokonujacego dostawy towarow;
dostawy towarow i swiadczenia uslug dokonywanych przez podatnika posiadajacego na terytorium kraju siedzibe dzialalnosci gospodarczej lub stale miejsce prowadzenia dzialalnosci gospodarczej, z ktorego dokonywane sa te czynnosci, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby dzialalnosci gospodarczej oraz stalego miejsca prowadzenia dzialalnosci gospodarczej - posiadajacego na terytorium kraju stale miejsce zamieszkania albo zwykle miejsce pobytu, z ktorego dokonywane sa te czynnosci, w przypadku gdy miejscem swiadczenia jest terytorium:
1. panstwa czlonkowskiego inne niz terytorium kraju, a osoba zobowiazana do zaplaty podatku od wartosci dodanej jest nabywca towaru lub uslugobiorca i faktura dokumentujaca te czynnosci nie jest wystawiana przez tego nabywce lub uslugobiorce w imieniu i na rzecz podatnika,
2. panstwa trzeciego.

Stosownie do tresci art. 106b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, podatnik jest obowiazany wystawic fakture dokumentujaca:

sprzedaz, a takze dostawe towarow i swiadczenie uslug, o ktorych mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartosci dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebedacej podatnikiem;
sprzedaz wysylkowa z terytorium kraju i sprzedaz wysylkowa na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niz wskazany w pkt 1.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierac:

date wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub wiecej serii, ktory w sposob jednoznaczny identyfikuje fakture;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarow lub uslug oraz ich adresy;
numer, za pomoca ktorego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzezeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomoca ktorego nabywca towarow lub uslug jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartosci dodanej, pod ktorym otrzymal on towary lub uslugi, z zastrzezeniem pkt 24 lit. b;
date dokonania lub zakonczenia dostawy towarow lub wykonania uslugi lub date otrzymania zaplaty, o ktorej mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest okreslona i rozni sie od daty wystawienia faktury;
nazwe (rodzaj) towaru lub uslugi;
miare i ilosc (liczbe) dostarczonych towarow lub zakres wykonanych uslug;
cene jednostkowa towaru lub uslugi bez kwoty podatku (cene jednostkowa netto);
kwoty wszelkich opustow lub obnizek cen, w tym w formie rabatu z tytulu wczesniejszej zaplaty, o ile nie zostaly one uwzglednione w cenie jednostkowej netto;
wartosc dostarczonych towarow lub wykonanych uslug, objetych transakcja, bez kwoty podatku (wartosc sprzedazy netto);
stawke podatku;
sume wartosci sprzedazy netto, z podzialem na sprzedaz objeta poszczegolnymi stawkami podatku i sprzedaz zwolniona od podatku;
kwote podatku od sumy wartosci sprzedazy netto, z podzialem na kwoty dotyczace poszczegolnych stawek podatku;
kwote naleznosci ogolem.

Jak wynika z przytoczonych przepisow, fakture wystawia podatnik dokonujacy sprzedazy towarow i uslug, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzajacym zaistnienie okreslonego zdarzenia gospodarczego), ktory powinien spelniac szereg wymogow przewidzianych przepisami prawa. Prawidlowosc materialno-prawna faktury zachodzi wowczas, gdy odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy okreslonych towarow lub uslug. Wystawienie faktury nalezy rozumiec jako sporzadzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest wiec dokumentem stwierdzajacym wystapienie u podatnika okolicznosci powodujacych powstanie obowiazku podatkowego.

W swietle przepisow ustawy o podatku od towarow i uslug, faktury sa dokumentami potwierdzajacymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pelni szczegolna role dowodowa w prawidlowym wymiarze podatku VAT, dlatego tez niezwykle istotne jest prawidlowe oznaczenie wszystkich elementow faktury.

W omawianej sprawie, w swietle wczesniejszych rozwazan, naleznosc od klientow za dokonane swiadczenie (sprzedaz biletow) wraz z kosztami dodatkowymi ? tj. kosztami transportu za posrednictwem poczty lub kuriera ? stanowi dla Wnioskodawcy podstawe opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy, ktora podlega opodatkowaniu stawka podatku VAT wlasciwa dla sprzedawanego swiadczenia. Zatem powyzsza czynnosc nalezy traktowac jako swiadczenie kompleksowe, podlegajace w calosci opodatkowaniu stawka podatku wlasciwa dla swiadczenia glownego.

Reasumujac, koszty poczty lub kuriera ponoszone w zwiazku ze sprzedaza ww. biletow zwiekszaja kwote nalezna od nabywcy z tytulu sprzedazy biletu oraz sa opodatkowane wedlug stawki podatkowej wlasciwej dla realizacji sprzedazy tych biletow (nalezy dla kosztow tych stosowac tozsama stawke podatku VAT jak dla danego biletu.

Skoro wiec w przedmiotowej sprawie ww. koszty przesylki nie stanowia samodzielnej uslugi lecz sa elementem podstawowej czynnosci jaka jest sprzedaz biletow, zatem co do zasady nie powinny byc wykazywane w odrebnej pozycji faktury dokumentujacej sprzedaz biletow.

Trzeba jednakze zauwazyc, ze elementy faktury okreslone w przepisach prawa podatkowego nie sa jedynymi, ktore moga byc zamieszczone na dokumencie faktury. Ustawodawca w zaden sposob nie ograniczyl prawa podatnika do zamieszczania na fakturach dodatkowych informacji.

Zatem kalkulacje kosztow poczty lub kuriera Wnioskodawca moze przedstawic dodatkowo w czesci informacyjnej faktury lub na oddzielnym zalaczniku do faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest:

prawidlowe - w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym wraz z uslugami transportu,
nieprawidlowe - w zakresie dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszlego przedstawionego przez Wnioskodawce i stanu prawnego obowiazujacego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto nalezy zauwazyc, iz niniejsza interpretacja rozstrzyga wylacznie bedace przedmiotem zapytania kwestie ustalenia podstawy opodatkowania oraz dokumentowania na fakturze uslug transportu dokonanych za posrednictwem poczty lub kuriera w przypadku sprzedazy biletow na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi w sklepie internetowym. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii prawidlowosci zastosowania stawki podatku VAT na imprezy kulturalne, rozrywkowe, sportowe oraz roznego rodzaju targi. Zawarte w pytaniu oraz wlasnym stanowisku informacje dotyczace stawki podatku VAT na tego rodzaju imprezy, potraktowano jako element przedstawionego opisu sprawy bez dokonywania oceny jego prawidlowosci.

Zmiana ktoregokolwiek elementu przedstawionego opisu stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, ze interpretacja indywidualna traci swoja waznosc.

Stronie przysluguje prawo do wniesienia skargi na niniejsza interpretacje przepisow prawa podatkowego z powodu jej niezgodnosci z prawem. Skarge wnosi sie do Wojewodzkiego Sadu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszynskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na pismie organu, ktory wydal interpretacje w terminie 14 dni od dnia, w ktorym skarzacy dowiedzial sie lub mogl sie dowiedziec o jej wydaniu ? do usuniecia naruszenia prawa (art. 52 ? 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sadami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skarge do WSA wnosi sie (w dwoch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doreczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usuniecia naruszenia prawa, a jezeli organ nie udzielil odpowiedzi na wezwanie, w terminie szescdziesieciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 ? 2 ww. ustawy).

Skarge wnosi sie za posrednictwem organu, ktorego dzialanie lub bezczynnosc sa przedmiotem skargi (art. 54 ? 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Bialej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biala.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie