Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 marca 2019 r. (data wpływu 12 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 20 stycznia 2014 roku Gmina podpisała z Województwem umowę o dofinansowanie projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, osi priorytetowej 7 Infrastruktura społeczeństwa informacyjnego, działania 7.2 Promocja i ułatwienie dostępu do usług teleinformatycznych, poddziałania 7.2.1 Usługi i aplikacje dla obywateli.

Podpisane aneksy do umowy o dofinansowanie:

1. aneks 1 w dniu 13 maja 2014 roku,
2. aneks 2 w dniu 1 sierpnia 2014 roku,
3. aneks 3 w dniu 18 listopada 2014 roku.

Projekt został ukierunkowany na dostosowanie Gminy do istniejącego zapotrzebowania na innowacyjne rozwiązania związane z rozpowszechnieniem usług i aplikacji dla obywateli. Wraz z wykorzystaniem internetu oraz technologii informacyjno-komunikacyjnych na terenie Gminy została zrealizowana idea budowy i rozwoju społeczeństwa informacyjnego i powszechnego dostępu do e-usług.

Celem głównym projektu było wdrożenie e-usług w Gminie wraz z implementacją elektronicznego obiegu dokumentów w Urzędzie Miasta i Gminy.

W ramach ww. projektu Gmina od maja 2013 roku do marca 2015 roku zrealizowała następujące zadania:

1. Przygotowano niezbędne dokumenty, w tym studium wykonalności projektu i dokumentację przetargową.
2. Przeprowadzono analizę przedwdrożeniową projektu.
3. Zakupiono sprzęt komputerowy, w tym serwery i komputery wraz z niezbędnym oprogramowaniem dla Urzędu Miasta i Gminy, komputery przenośne dla radnych i pracowników mobilnych, system operacyjny i oprogramowanie antywirusowe, oprogramowanie biurowe.
4. Zakupiono licencje na elektroniczny obieg dokumentów. Zaplanowano jego skonfigurowanie w taki sposób, aby umożliwić sprawne przesyłanie danych pomiędzy poszczególnymi komórkami UMiG. Do sprawnego funkcjonowania EOD niezbędny był także zakup skanera oraz scentralizowanego oprogramowania obsługującego programy niezbędne do prowadzenia urzędu (finanse, kadry, odpady itd.) współpracującego z elektronicznym obiegiem dokumentów.
5. Utworzono platformę serwerową. W celu zapewnienia efektywnego i bezpiecznego korzystania z e-usług oraz elektronicznego obiegu dokumentów konieczny był zakup serwerów wraz z zasilaczem ups i systemem operacyjnym dla serwerów i licencjami dostępowymi dla użytkowników.
6. Zakupiono licencje i moduły na 7 e-usług, które usprawnią funkcjonowanie administracji samorządowej, są to: e-biuro obsługi interesanta, e-deklaracje, e-decyzje, e-podatki, e-odpady, e-konsultacje społeczne, e-rada.
7. Przeprowadzono wszystkie niezbędne działania informacyjno-promocyjne.
8. Wdrożono elektroniczny obieg dokumentów i e-usług.

Wszystkie prace związane z realizacją projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie zakończono do końca marca 2015 roku.

Po zakończeniu zadania jednostką odpowiedzialną za administrowanie powstałą infrastrukturą nadal jest Gmina jako jednostka zobowiązana do finansowania i utrzymania tego typu infrastruktury. Bieżące koszty utrzymania ponosi Gmina, ponieważ w tym zakresie wykonuje zadania własne w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym.

Faktury VAT dotyczące realizacji projektu wystawiane były na Urząd Miasta i Gminy.

Podatek VAT był kosztem kwalifikowalnym w projekcie.

Wydatki związane z realizacją projektu nie miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Gmina z tytułu realizacji projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie nie uzyskała żadnych korzyści majątkowych.

Zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie projektu beneficjent zobowiązany jest do dostarczenia, w przypadku, gdy oświadczył, iż podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym w projekcie, pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu z właściwej izby skarbowej, składanej na zakończenie realizacji projektu oraz na koniec okresu trwałości projektu. W związku z tym, że w kwietniu 2019 roku kończy się trwałość projektu Gmina wystąpiła o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina realizując projekt pn. Rozwój e-usług w Gminie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, osi priorytetowej 7 Infrastruktura społeczeństwa informacyjnego, działania 7.2 Promocja i ułatwienie dostępu do usług teleinformatycznych, poddziałania 7.2.1 Usługi i aplikacje dla obywateli, ma możliwość odzyskania podatku VAT i czy przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstałego w ramach realizacji przedmiotowego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując projekt pn. Rozwój e-usług w Gminie Gmina nie mogła w żaden sposób odzyskać podatku VAT oraz nie mogła skorzystać z odliczenia kwoty podatku naliczonego od kwoty podatku należnego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane zakupy towarów i usług w ramach realizacji projektu nie miały związku pomiędzy ich nabyciem, a wykonywaniem czynności opodatkowanych. Końcowy efekt zrealizowanej inwestycji służy celom publicznym. W ocenie Wnioskodawcy, zakupy towarów i usług służące realizacji projektu nie dają możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Ponadto Gmina realizując inwestycję kieruje się zaspokajaniem potrzeb wspólnoty terytorialnej i wykonuje zadania własne o charakterze gminnym nałożone na nią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego szczebla podstawowego wykonuje zadania publiczne (własne) o charakterze gminnym, w szczególności:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymaniu czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
3. zieleni gminnej i zadrzewień,
4. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,
5. wspierania i upowszechniania idei samorządowej,
6. współpracy z organizacjami pozarządowymi.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika podatku VAT organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tym samym nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Według ar. 87 ust. 1 ustawy w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z poźn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy ().

Wątpliwości Gminy dotyczą kwestii, czy ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt wykonywany jest przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji projektu nie są wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie ma również możliwości zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. Rozwój e-usług w Gminie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, osi priorytetowej 7 Infrastruktura społeczeństwa informacyjnego, działania 7.2 Promocja i ułatwienie dostępu do usług teleinformatycznych, poddziałania 7.2.1 Usługi i aplikacje dla obywateli.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej