Temat interpretacji
Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.) uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 października 2009 roku został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Od 1 września 1995 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą, polegającą na wykonywaniu krajowego transportu drogowego nieregularnego osób na podstawie licencji wydanej przez Starostwo Powiatowe. Są to przewozy wykonywane w czasie i na warunkach wzajemnie uzgodnionych z klientami, w szczególności wycieczki zakładowe, turystyczne, przewozy pracownicze, szkolne, itp. Wzajemne uzgodnienia zawarte są w umowie, zleceniu bądź zamówieniu. Nawet jeżeli nie są to podmioty prowadzące działalności gospodarczej, podpisywana jest z nimi umowa, w której określone jest kogo, skąd i dokąd należy zawieźć. Po wykonanej usłudze lub przed wystawiana jest faktura bądź rachunek. W przypadku dowozów szkolnych z rodzicami zawierane są umowy, w których określone są zasady dowozu do szkoły i ich rozliczania. Każdy uczeń otrzymuje bilet miesięczny i rachunek, który zawiera VAT. Z licencji na przewozy nieregularne wynika, że Wnioskodawcy nie wolno zabierać przypadkowych i bezimiennych klientów. Kierowcy nie wolno nikogo przypadkowego zabrać z przystanku i pobrać od niego opłatę. Wszelkie formalności dokonywane są wyłącznie w siedzibie firmy. Każdy kierowca jest pisemnie poinformowany, na podstawie jakiej podstawy prawnej funkcjonuje przedsiębiorstwo, z której wynika, że nie wolno mu zabierać nikogo przypadkowego i pobierać opłaty. Każdy kierowca składa pisemne oświadczenie o zapoznaniu się i przestrzeganiu przepisów. Do powyższych spraw podchodzi się bardzo rygorystycznie, gdyż zlekceważenie ich wiąże się z cofnięciem licencji przez Starostwo Powiatowe. Ponadto w złożonym wniosku przedstawiono stanowisko Starostwa Powiatowego, z którego wynika, iż Wnioskodawcy nie wolno dokonywać sprzedaży usług bezimiennych przy pomocy kasy fiskalnej. Licencja na przewozy nieregularne obliguje Wnioskodawcę do podpisywania umów, uzgadniania warunków dowozu i wystawiania faktur bądź rachunków.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy prowadząc działalność gospodarczą w zakresie nieregularnego przewozu osób jest obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, skoro wcześniej każdemu klientowi wystawiana jest faktura, z uwagi na to, iż nie wolno prowadzić bezimiennej sprzedaży usług przewozowych...
Zdaniem Wnioskodawcy, licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób przewozy nieregularne, obliguje do tego, aby klienci byli znani z imienia i nazwiska, a po wykonanej usłudze otrzymali fakturę VAT. Stąd Wnioskodawca uważa, iż z klientami nie będącymi podmiotami prowadzącymi działalność nie może rozliczać się tylko i wyłącznie na podstawie wydruku z kasy. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinien prowadzić ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, skoro każdej osobie wystawia fakturę VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy ().
W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.
Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 powołanej ustawy.
W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.
W stanie prawnym do 31 grudnia 2009 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510).
Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4.
W myśl § 3 ust. 4, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w 2009 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.
Z powołanych norm prawnych wynika, iż obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tych podatników, którzy dokonują sprzedaży towarów i usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych a obrót osiągnięty z tej działalności przekroczył u podatnika 40.000 zł.
Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas obowiązani są m.in. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.
Szczegółowe regulacje dotyczące wystawiania faktur znajdują się w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).
Zgodnie z § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.
Z powyższych przepisów wynika, iż dokumentowanie świadczonych usług fakturą VAT nie wyklucza obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż na podstawie udzielonej przez Starostwo Powiatowe licencji, prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie nieregularnego przewozu osób. Warunki świadczonych usług określone są każdorazowo z klientami na podstawie zawartych umów. Wszelkie formalności związane z rozliczeniem z usługobiorcami, jak wystawianie faktur czy sprzedaż biletów miesięcznych, są załatwiane w siedzibie firmy, zaś kierowcy autobusów nie mają prawa zabierać na trasie przypadkowych osób i pobierać od nich opłat.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego w odniesieniu do powołanych norm prawnych należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy kwota obrotu osiągnięta z tytułu usług świadczonych na rzecz osób wymienionych w cytowanym art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przekroczyła w trakcie roku podatkowego 40.000 zł., to Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję obrotu kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej pomimo dokumentowania świadczonych usług fakturą VAT. Przy czym, do kopii faktury VAT podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy