Interpretacja indywidualna z dnia 05.02.2019, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.662.2018.2.EZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2019 r. (data wpływu 17 stycznia 2019 r.) oraz pismem sygnowanym datą 16 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej (). Wniosek uzupełniono w dniu 17 stycznia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres elektroniczny Wnioskodawcy w systemie teleinformatycznym ePUAP oraz w dniu 4 lutego 2019 r. o prawidłowo podpisane uzupełnienie do wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 13 kwietnia 2016 r. do 31 lipca 2018 r. Gmina realizowała projekt pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej (), który dofinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Oś priorytetowa 8 Obszary wymagające rewitalizacji, Działanie 8.1 Rewitalizacja obszarów miejskich.

Dofinansowanie projektu otrzymano na podstawie umowy zawartej w dniu 27 czerwca 2017 r. pomiędzy Województwem a Gminą. Powyższy projekt dotyczy sektora finansów publicznych, tj. Gminy.

Projekt został zrealizowany za kwotę X zł (wartość ogółem), z tego dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w kwocie X zł oraz wkład własny X zł.

Przedmiotem projektu było wykreowanie przestrzeni publicznej, tj. miejsca służącego rekreacji i wypoczynkowi mieszkańców miasta i turystów. Na terenie objętym dofinansowaniem znajdował się zaniedbany zielony skwer z okalającym chodnikiem, wzdłuż którego rosły wieloletnie drzewa. Projekt znajduje się w centralnej części miasta, która powinna być jego wizytówką. Plac szpecił to miejsce, był niefunkcjonalny i niewykorzystywany w sposób oczekiwany przez społeczeństwo i władze miasta. Projekt wpisuje się i realizuje cele RPO na lata 2014-2020. Przedsięwzięcie wpisuje się w działanie 8.1 Rewitalizacja obszarów miejskich RPO, realizuje 9 cel tematyczny: Promowanie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i wszelką dyskryminacją, priorytet inwestycyjny 9b: Wspieranie rewitalizacji fizycznej, gospodarczej i społecznej ubogich społeczności na obszarach miejskich i wiejskich, cel szczegółowy: Lepsza jakość życia społeczności zamieszkujących obszary problemowe. Kwalifikował się do projektów schematu A. Projekt uwzględnił działania w zakresie zagospodarowania (usunięcie wyeksploatowanych elementów placu: nawierzchnie, zieleń, mała architektura, wykonanie nowych elementów: nawierzchnie, zieleń, mała architektura, oświetlenie) i rozwoju przestrzeni w obszarze problemowym i zagrożonym ubóstwem. W ramach projektu zrealizowane zostały następujące etapy robót: W ramach prac przygotowawczych wykonano: Dokumentację projektową koszt wykonania koncepcji projektowej oraz projektu budowlanego branży architektonicznej, drogowej, zieleni i małej architektury oraz oświetlenia terenu. W ramach robót budowlanych wykonano następujące prace: instalacje elektryczne oświetlenie terenu, mała architektura, roboty drogowe, zieleń, przyłącza wodociągowe. W ramach przygotowania projektu do aplikowania o współfinansowanie poniesiono koszt opracowania studium wykonalności. W ramach projektu poniesiono koszt nadzoru inwestorskiego oraz koszty promocji. Płatnikiem wszystkich faktur jest Gmina.

Pismem z dnia 4 lutego 2019 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wykonana inwestycja pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej () i nabyte w jej ramach towary i usługi, będą służyć realizacji zadań własnych gminy i obejmować będą wykonywanie czynności niepodlegających podatkowi VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), w szczególności art. 15 i 86 tej ustawy, Gmina ma prawo do odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu realizacji projektu pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej ()?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odzyskania podatku od towarów i usług, ponieważ realizacja projektu nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Gmina realizując projekt pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej () w oparciu o zapis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W art. 6 ust. 1 tej ustawy wskazano, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. (...) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; (...) oraz, jak wskazuje ust. 1 pkt 6 tego artykułu, pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych; (...).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Gmina w związku z realizacją zadania nie jest podatnikiem podatku VAT, co wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie istnieje związek zrealizowanej inwestycji dot. zadania pn. Rewitalizacja przestrzeni publicznej () z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje w ramach projektu zadania własne gminy, a co za tym idzie nie jest w tym przypadku podatnikiem.

W związku z powyższym, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w okresie od 13 kwietnia 2016 r. do 31 lipca 2018 r. Gmina realizowała projekt pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej (), który dofinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Oś priorytetowa 8 Obszary wymagające rewitalizacji, Działanie 8.1 Rewitalizacja obszarów miejskich. Dofinansowanie projektu otrzymano na podstawie umowy zawartej w dniu 27 czerwca 2017 r. pomiędzy Województwem a Gminą. Powyższy projekt dotyczy sektora finansów publicznych, tj. Gminy. Przedmiotem projektu było wykreowanie przestrzeni publicznej, tj. miejsca służącego rekreacji i wypoczynkowi mieszkańców miasta i turystów. Na terenie objętym dofinansowaniem znajdował się zaniedbany zielony skwer z okalającym chodnikiem, wzdłuż którego rosły wieloletnie drzewa. Projekt znajduje się w centralnej części miasta, która powinna być jego wizytówką. Plac szpecił to miejsce, był niefunkcjonalny i niewykorzystywany w sposób oczekiwany przez społeczeństwo i władze miasta. Projekt uwzględnił działania w zakresie zagospodarowania (usunięcie wyeksploatowanych elementów placu: nawierzchnie, zieleń, mała architektura, wykonanie nowych elementów: nawierzchnie, zieleń, mała architektura, oświetlenie) i rozwoju przestrzeni w obszarze problemowym i zagrożonym ubóstwem. W ramach projektu zrealizowane zostały następujące etapy robót: W ramach prac przygotowawczych wykonano: Dokumentację projektową koszt wykonania koncepcji projektowej oraz projektu budowlanego branży architektonicznej, drogowej, zieleni i małej architektury oraz oświetlenia terenu. W ramach robót budowlanych wykonano następujące prace: instalacje elektryczne oświetlenie terenu, mała architektura, roboty drogowe, zieleń, przyłącza wodociągowe. W ramach przygotowania projektu do aplikowania o współfinansowanie poniesiono koszt opracowania studium wykonalności. W ramach projektu poniesiono koszt nadzoru inwestorskiego oraz koszty promocji. Płatnikiem wszystkich faktur jest Gmina. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wykonana inwestycja i nabyte w jej ramach towary i usługi będą służyć realizacji zadań własnych gminy i obejmować będą wykonywanie czynności niepodlegających podatkowi VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego od towarów i usług zakupionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi będą służyć realizacji zadań własnych gminy i obejmować będą wykonywanie czynności niepodlegających podatkowi VAT.

Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajduje zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: Rewitalizacja przestrzeni publicznej (), Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie ma również możliwości odzyskania podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej