Temat interpretacji

Czy przy sprzedaży działki nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 65 m2, wybudowanym i zasiedlonym w 1961 r. budynkiem gospodarczym o powierzchni zabudowy 27 m2 wybudowanym w około 1963 r. studnią oraz ogrodzeniem (wszystkie te budynki i budowle posadowione są na działce) oznaczonej numerem geodezyjnym 547 o powierzchni 0,0836 ha położonej w S. przy ul. K. w formie przetargu nieograniczonego Gmina prawidłowo zastosowała zapisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stosując stawkę 23% VAT do wartości gruntu oraz stosując zwolnienie od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 do wartości budynków i budowli?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach przetargu nieograniczonego przeprowadzonego została przeprowadzona sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 65 m², wybudowanym i zasiedlonym w 1961 r., budynkiem gospodarczym o powierzchni zabudowy 27 m² wybudowanym w ok. 1963 r., studnią oraz ogrodzeniem. Wszystkie te budynki i budowle posadowione są na działce oznaczonej numerem geodezyjnym 547 o powierzchni 0,836 ha położonej w S. przy ul. K. Zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów działka oznaczona numerem geodezyjnym 547 miała i nadal ma zapis B. W obowiązującym do dnia Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego Gminy S. zatwierdzonym Uchwałą nr Rady Miasta w S. z dnia . (Dz. U. o z 1991 r., Nr 24, poz. 60) działka nr 547 przeznaczona była pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (symbol w planie B 22 MNj). Zgodnie z zapisami w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Gminy zatwierdzonym Uchwała Rady Miasta i Gminy Nr z dnia działka nr 547 położona jest w strefie III strefa m. S. uzdrowiska głównego ośrodka funkcjonalnego gminy, strefa B ochrony uzdrowiskowej. Obszar do realizacji funkcji towarzyszących uzdrowisku z dopuszczalna zabudową mieszkaniowa i pensjonatową. Wartość działki nr 547 została określona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 141.000 zł, w tym wartość gruntu na kwotę 103.000 zł oraz wartość budynków i budowli na łączną kwotę 38.000 zł. Z uwagi na powyższe dokumenty i zapisy Urząd Miejski w S. zastosował, zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwolnienie od podatku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W myśl art. 2 pkt 33 cytowanej wyżej ustawy pod pojęciem tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W przedmiotowej sprawie przeznaczenie terenu zostało określone w miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego Gminy zatwierdzonym Uchwałą nr Rady Miasta w S. z dnia . (Dz. U. Nr 24 poz. 160 z 1991 r.) działka nr 547 przeznaczona była pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (symbol w planie B 22 MNj). Ponadto zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z dokumentacją księgową posiadaną przez tut. Urząd do lipca 2014 r. (włącznie) były naliczane opłaty za bezumowne korzystanie z działki nr 547 przez część następców prawnych osób, które zasiedliły wybudowane w latach 1961-1963 budynki i budowle znajdujące się na tej nieruchomości.

Zgodnie z dokumentacją w postaci zapisów w ewidencji gruntów oraz zapisów w operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego dostawa budynku mieszkalnego o powierzchni zabudowy 65 m², wybudowanego i zasiedlonego w 1961 r., budynku gospodarczego o powierzchni zabudowy 27 m², wybudowanego w około 1963 r., studni oraz ogrodzenia nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i budowli posadowionych na działce nr 547 upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2016 r. Gmina wskazała, że nieruchomość oznaczona numerem geodezyjnym nr 547 położona w S. przy ul. K. zabudowana budynkiem mieszkalnym i gospodarczym do 19 stycznia 2011 r. była w użytkowaniu wieczystym. Z dniem wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego zabudowana nieruchomość była objęta bezumownym posiadaniem osób fizycznych, którzy byli obciążani opłatami za bezumowne korzystanie z nieruchomości do dnia 31 lipca 2014 r.

Gmina nie dokonywała ulepszeń budynków i budowli znajdujących się na powyższej nieruchomości, ponieważ nieruchomość była w posiadaniu osób fizycznych. Jednocześnie użytkownicy wieczyści do dnia 19 stycznia 2011 r., a w okresie późniejszym posiadacze wyżej opisanej nieruchomości niewątpliwie dokonywali ulepszeń w budynkach i budowlach posadowionych na działce nr 547. Jednakże Gmina nie posiada ani dokumentów technicznych ani dokumentów księgowych potwierdzających zakres i wielkość nakładów pieniężnych dokonanych na tą nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży działki nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 65 m², wybudowanym i zasiedlonym w 1961 r. budynkiem gospodarczym o powierzchni zabudowy 27 m² wybudowanym w około 1963 r. studnią oraz ogrodzeniem (wszystkie te budynki i budowle posadowione są na działce) oznaczonej numerem geodezyjnym 547 o powierzchni 0,0836 ha położonej w S. przy ul. K. w formie przetargu nieograniczonego Gmina prawidłowo zastosowała zapisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stosując stawkę 23% VAT do wartości gruntu oraz stosując zwolnienie od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 do wartości budynków i budowli?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Gminy w przedmiotowej sprawie nastąpiła dostawa gruntu, którego wartość została określona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 103.000,00 zł + podatek 23 % VAT. Ponadto zdaniem Gminy nie można było zastosować w tym przypadku zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), ponieważ grunt jest zabudowany, a więc nie stanowi terenu niezabudowanego, innego niż tereny budowlane. W konsekwencji jego dostawa (działka nr 547) została opodatkowana stawką 23% VAT.

W ocenie Gminy w przedmiotowej sprawie nastąpiła dostawa towarów, jakimi są: budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 65 m², budynek gospodarczy o powierzchni zabudowy 27 m², studnia oraz ogrodzenie wszystkie te budynki i budowle zostały wzniesione i zasiedlone w latach 60-tych ubiegłego stulecia. W konsekwencji tego w przedmiotowej sprawie zastosowano zwolnienie od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cytowanej wyżej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane &− na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy &− rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu &− zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z kolei, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

W tym miejscu stwierdzić należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. sygn. akt I FSK 382/14 stwierdził, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako używanie przez pierwszego nabywcę jako użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Gmina dokonała w ramach przetargu nieograniczonego sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni zabudowy 65 m² wybudowanym i zasiedlonym w 1961 r., budynkiem gospodarczym o powierzchni 27 m² wybudowanym około 1963 r., studnią oraz ogrodzeniem. Wszystkie te budynki i budowle posadowione są na działce oznaczonej numerem geodezyjnym nr 547 o powierzchni 0,0836 ha. Nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym i gospodarczym do 19 stycznia 2011 r. była w użytkowaniu wieczystym. Z dniem wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego zabudowana nieruchomość była objęta bezumownym posiadaniem osób fizycznych, którzy byli obciążani opłatami za bezumowne korzystanie z nieruchomości do dnia 31 lipca 2014 r. Gmina nie dokonywała ulepszeń budynków i budowli znajdujących się na powyższej nieruchomości, ponieważ nieruchomość była w posiadaniu osób fizycznych.

Gmina zastosowała opodatkowanie stawką 23% VAT dla sprzedaży działki oraz zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla dostawy budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego, studni oraz ogrodzenia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że dostawa budynku mieszkalnego i gospodarczego oraz budowli w postaci studni i ogrodzenia korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, że grunty zabudowane, jak wyżej wskazano, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Zatem do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu zastosowanie winny były znaleźć odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do budynków i budowli będących przedmiotem zbycia, w myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Końcowo podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy