Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w odpowiedzi na zapytanie Podatnika z dnia 10.05.2005 r. uzupełnione pismem z dnia 15.07.2005 r.dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług, w części dotyczącej opodatkowania podatkiem prowizji udzielonej przez kontrahenta z tytułu sprzedaży biletów komunikacji miejskiej, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać stanowisko Podatnika zawarte w przedmiotowej sprawie za nieprawidłowe.

W dniu 16.05.2005 r. Spółka w tut. Urzędzie złożyła wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług. Z pisma Podatnika wynika, iż na podstawie umowy zawartej z zakładem świadczącym usługi komunikacji miejskiej Spółka przyjęła do sprzedaży bilety jednorazowe na przejazdy autobusowe. Zdarzenie to potwierdzone zostało fakturą VAT ze stawką 7 % właściwą dla usług pasażerskiego transportu lądowego rozkładowego. Sprzedaż biletów przez Spółkę odbywa się w kasie przedsiębiorstwa a jej ewidencjonowanie na odrębnym koncie analitycznym sprzedaży. Na koniec miesiąca Podatnik dowodem wewnętrznym dokonuje rozliczenia powyższej sprzedaży dowodem wewnętrznym na sprzedaż netto i podatek VAT należny w stawce 7 % jako sprzedaż usług transportu pasażerskiego. Wg pisma Podatnika z tytułu dokonanej sprzedaży otrzymuje On od kontrahenta prowizję uwzględnioną w fakturze za bilety. Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii czy kwota otrzymanej przez Podatnika prowizji stanowiącej jak twierdzi Spółka wynagrodzenie za wykonanie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Podkarpackiego Urzędu skarbowego w Rzeszowie uprzejmie wyjaśnia, iż:
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanego dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium R.P. Dostawa towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy oznacza wg ustawodawcy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy świadczenie usług jest to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Powyższe przepisy oznaczają iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje (realizowane przez "Podatników" w rozumieniu ustawy) wykonywane w ramach działalności gospodarczej chyba, że wyjątkowo ze względy na specyfikę danej czynności nie można jej określić jako dostawy towarów, "czynności zrównanych z dostawą towarów" lub też świadczenia usług. Wg twierdzenia Podatnika otrzymuje On od kontrahenta prowizję z tytułu sprzedaży biletów komunikacji miejskiej uwzględnioną w fakturze zakupowej, jednakże materiał dowodowy w postaci faktury VAT wystawionej przez kontrahenta jednoznacznie wskazuje na fakt, iż prowizja ta stanowi udzielany przez kontrahenta rabat (uwzględniony na fakturze), który stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy pomniejszył obrót z tytułu sprzedaży przez Niego na rzecz Podatnika biletów komunikacji miejskiej. W związku z tym przy uwzględnieniu powyższych przepisów ustawy określających przedmiot opodatkowania podatkiem, stwierdzić należy, iż kwoty rabatu jakiego udziela sprzedawca podatnikowi nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną przez Spółkę usługę, tym samym nie podlega on opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego stanowisko Podatnika traktujące kwotę otrzymanego rabatu jako wynagrodzenie za świadczenie usługi opodatkowanej podatkiem należy uznać za nieprawidłowe. W związku z tym, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu prawnego na dzień złożenia wniosku Podatnika tj. 16.05.2005 r. i traci swoją ważność z dniem zmiany przepisów. Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej- do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, ul. Geodetów 1. Zażalenie należy zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnieść w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia za pośrednictwem organu, który je wydał. Zażalenie winno zawierać zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.