Stawka podatku dla dostawy nieruchomości. - Interpretacja - IPTPP4/443-465/13-4/BM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 08.10.2013, sygn. IPTPP4/443-465/13-4/BM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Stawka podatku dla dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu 4 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 2 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 2 października 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Nadleśnictwo zostało utworzone z podziału Nadleśnictwa P. w dniu 18 kwietnia 1994r. przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa na podstawie Zarządzenia nr 35.

Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nadleśnictwo zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości - działka Nr 1777/2 stanowiącej własność Skarbu Państwa w zarządzie Lasów Państwowych Nadleśnictwa na podstawie Księgi Wieczystej Nr, w skład której wchodzi grunt, droga wewnętrzna, bocznica kolejowa, utwardzenia z tłucznia tj. place, dojazdy.

Przedmiotowa nieruchomość oznaczona jako działka ewidencyjna Nr 1777/2 o powierzchni 2,4285 ha, położona jest w miejscowości, obrębie . jako pododdział 214a i stanowi skład przykolejowy, bez lasu.

Działka nie posiada decyzji o warunkach zabudowy, a według ewidencji gruntów jest to rodzaj użytków oznaczony symbolem Tk.

Od 1 stycznia 2004r. nie obowiązują ustalenia miejscowego ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego gminy. W przypadku braku planu miejscowego, przeznaczenie terenu ustala się na podstawie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku ich braku na podstawie faktycznego sposobu użytkowania.

W świetle ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy., zatwierdzonego uchwałą Nr ... Rady Gminy w .z dnia.., przedmiotowa działka położona jest w terenach przemysłowych z zaznaczonym obszarem zorganizowanej działalności inwestycyjnej.

Nieruchomość nie posiada żadnego uzbrojenia, nie jest ogrodzona. Na kierunku wschód-zachód, na długości około 235 m, znajduje się bocznica kolejowa, na podkładach drewnianych i tłuczniu Na działce znajdują się utwardzenia z tłucznia kamiennego zróżnicowanej frakcji - place, dojazdy na powierzchni około 700m2. Bocznica kolejowa, utwardzenia z tłucznia tj. place i dojazdy nie są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) Jeden tylko fragment dojazdu o długości około 125 m, utwardzony jest betonem i stanowi środek trwały nadleśnictwa jako Droga wewnętrzna, rok budowy 1991 .Droga nie jest na trwałe związana z gruntem, a według PKOB oznaczona symbolem 2112.

Nieruchomość nie podlegała modernizacji, której wartość przekraczała 30% wartości początkowej.

Nadleśnictwo było właścicielem i użytkowało ww. nieruchomość w działalności leśnej od 18 kwietnia 1994r., czyli od dnia utworzenia. Nie była ona przedmiotem najmu i dzierżawy. Nie miało tu miejsce pierwsze zasiedlenie.

W stosunku do tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT należy opodatkować dostawę przedmiotowej nieruchomości: grunt i droga wewnętrzna...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku w 2013r. przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części jest zwolniona.

Również grunt na którym posadowione są budowle trwale związane z gruntem są zwolnione od podatku VAT, powołując się na art. 29 ust. 5 ustawy - gdyż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, Mienie, Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2).

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, ze ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy kierować się, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.), zwanej dalej Prawem budowlanym, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

  1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
  2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
  3. obiekt małej architektury.

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

W myśl przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nadleśnictwo zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości - działka Nr 1777/2 stanowiącej własność Skarbu Państwa w zarządzie Lasów Państwowych Nadleśnictwa na podstawie Księgi Wieczystej Nr, w skład której wchodzi grunt, droga wewnętrzna, bocznica kolejowa, utwardzenia z tłucznia tj. place, dojazdy.

Przedmiotowa nieruchomość oznaczona jako działka ewidencyjna Nr 1777/2 o powierzchni 2,4285 ha, położona jest w miejscowości, obrębie leśnym .jako pododdział 214a i stanowi skład przykolejowy, bez lasu.

Działka nie posiada decyzji o warunkach zabudowy. Od 1 stycznia 2004r. nie obowiązują ustalenia miejscowego ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego gminy.

Nieruchomość nie posiada żadnego uzbrojenia, nie jest ogrodzona. Na kierunku wschód-zachód, na długości około 235m, znajduje się bocznica kolejowa, na podkładach drewnianych i tłuczniu. Na działce znajdują się utwardzenia z tłucznia kamiennego zróżnicowanej frakcji - place, dojazdy na powierzchni około 700m2. Bocznica kolejowa, utwardzenia z tłucznia tj. place i dojazdy nie są budowlami w rozumieniu art 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) Jeden tylko fragment dojazdu o długości około 125 m, utwardzony jest betonem i stanowi środek trwały nadleśnictwa jako droga wewnętrzna, rok budowy 1991. Droga nie jest na trwałe związana z gruntem.

Nadleśnictwo było właścicielem i użytkowało ww. nieruchomość w działalności leśnej od 18 kwietnia 1994r., czyli od dnia utworzenia. Nie była ona przedmiotem najmu i dzierżawy. W stosunku do tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Odnosząc się do dostawy drogi wewnętrznej, należy stwierdzić, iż droga ta nie jest budowlą i nie należy do obiektów budowlanych, gdyż zgodnie z ww. rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, natomiast Wnioskodawca wskazał, że droga nie jest trwale związana z gruntem.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż na działce, mającej być przedmiotem dostawy znajdują się place, dojazdy, bocznica kolejowa. Bocznica kolejowa jest na podkładach drewnianych i tłuczniu. Place, dojazdy są utwardzone tłuczniem kamiennym. Powyższe obiekty - jak wskazał Wnioskodawca - także nie stanowią budowli.

W konsekwencji z uwagi na fakt, iż przedmiotowa droga, dojazdy oraz bocznica kolejowa nie stanowią budowli, to do ich dostawy nie będzie można zastosować zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 czy pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z uregulowaniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB nie ma mowy o budynkach czy budowlach niezwiązanych trwale z gruntem, ponadto w objaśnieniach wstępnych do PKOB można znaleźć informację, że klasyfikacja ta nie wyróżnia obiektów budowlanych tymczasowych. W tym kontekście obiekty budowlane tymczasowe niezwiązane trwale z gruntem winny być uznawane jako rzeczy ruchome i klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zależności od materiału, z jakiego są wytworzone.

W związku z tym, że na mającej być przedmiotem dostawy działce Nr 1777/2 nie występują trwale związane z gruntem budynki, budowle, to jej sprzedaż należy traktować jako sprzedaż nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku wskazano, iż dla powyższej działki brak jest planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

Wobec powyższego, skoro dla przedmiotowej działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego gminy, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, to działka ta nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, iż był właścicielem i użytkował nieruchomość w działalności leśnej od 18 kwietnia 1994 r. W stosunku do tej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zatem dostawa obiektów znajdujących się na działce Nr 1777/2: drogi wewnętrznej, dojazdów, bocznicy kolejowej, będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jako sprzedaż towarów używanych.

Reasumując, przy dostawie działki Nr 1777/2 Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast do dostawy drogi wewnętrznej, bocznicy kolejowej, placów i dojazdów Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 291 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi