Zwolnienie z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT, prowizji uzyskanej od Totalizatora Sportowego - Interpretacja - IBPP2/443-330/09/LŻ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2009, sygn. IBPP2/443-330/09/LŻ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Zwolnienie z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT, prowizji uzyskanej od Totalizatora Sportowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2009r. (data wpływu 7 maja 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2009r. (data wpływu 10 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT, prowizji uzyskanej od Totalizatora Sportowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT, prowizji uzyskanej od Totalizatora Sportowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2009r. (data wpływu 10 czerwca 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 maja 2009r. znak: IBPP2/443-330/09/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 15 maja 2007r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa pieniężnego pozostałego, gdzie indziej niesklasyfikowanego. Z poszczególnymi bankami Wnioskodawca posiada umowy agencyjne. Za świadczone usługi na rzecz poszczególnych banków otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne. Powyższa działalność sklasyfikowana jest wg PKWiU pod symbolem 67.13.10-00.00 i jest zwolniona od podatku VAT. Wszystkie firmy z którymi Wnioskodawca zawarł umowy agencyjne nie wymagają bycia podatnikiem VAT na dzień dzisiejszy. Dla firm tych Wnioskodawca wystawia rachunki za pośrednictwo finansowe.

Oprócz wskazanych trzech umów agencyjnych, Wnioskodawca świadczy również usługi ksero, do którego prowadzi ewidencję sprzedaży. W związku z tym, że wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła kwoty 50 000 zł, obejmuje Wnioskodawcę zwolnienie z VAT.

W dniu 1 kwietnia 2009r. Wnioskodawca podpisał umowę z Totalizatorem Sportowym polegającą na stałym zawieraniu w imieniu Totalizatora umów sprzedaży zakładów na gry losowe, stanowiące usługi bezpośrednie, powiązane z urządzanymi przez spółkę grami losowymi za wynagrodzeniem prowizyjnym.

Totalizator Sportowy nie wymaga od Wnioskodawcy faktury VAT. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę sklasyfikowane są do grupy 92.72.10-00.00, które są zwolnione od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług (ustawa z dnia 11 marca 2004r.). Tak wiec dla Totalizatora również wystawione zostają rachunki na wartość wypracowanej prowizji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowizja uzyskana od Totalizatora Sportowego za świadczone usługi zawierania umów sprzedaży zakładów oraz losów loterii pieniężnych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

Wnioskodawca w części D.3 wniosku ORD-IN wskazał, iż oczekuje interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w piśmie z dnia 3 czerwca 2009r., prowizja uzyskana od Totalizatora sportowego za świadczone usługi zawierania umów sprzedaży zakładów oraz losów loterii pieniężnych jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa, pod względem klasyfikacji statystycznych, identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

W związku powyższym, konstrukcja większości przepisów w zakresie podatku od towarów i usług wprowadzając preferencyjną stawkę podatku, albo zwolnienie od podatku, przesądza, że co do zasady zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl przepisu § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może się zwrócić do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Zatem, tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych i weryfikacji prawidłowości zaklasyfikowania przez podatnika danego wyrobu lub usługi do właściwego grupowania.

Co do zasady, stawka podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, zwolnieniu od podatku podlegają usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Zastosowanie tego zwolnienia wymaga jednak uwzględnienia wszelkich przewidzianych w tej pozycji wyłączeń i objaśnień.

Pod poz. 11 załącznika nr 4 do ww. ustawy ustawodawca ujął usługi o symbolu ex 92 - usługi związane z kulturą (...), usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem:

  1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
  2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
  3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
  4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na inne imprezy sportowe,
  5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
    5a. usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
    5b. wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
  6. działalności agencji informacyjnych,
  7. usług wydawniczych,
  8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.

Z objaśnienia do załącznika nr 4 ustawy o VAT wynika, iż: zwolnienie dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT zwalnia się od podatku działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie.

A zatem z powyższego wynika, iż zwalnia się od podatku od towarów i usług jedynie działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych. Prowadzenie działalności w zakresie gier losowych to przede wszystkim ich organizowanie, urządzanie i prowadzenie. Natomiast sprzedaż kuponów z zakładami oraz sprzedaż losów loterii pieniężnych przez osoby prowadzące kolektury, czy inne punkty sprzedaży, które funkcjonują w oparciu o umowę typu pośrednictwa i otrzymują wynagrodzenie prowizyjne, nie jest działalnością w zakresie gier losowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podpisał umowę z Totalizatorem Sportowym polegającą na stałym zawieraniu w imieniu Totalizatora umów sprzedaży zakładów na gry losowe, stanowiące usługi bezpośrednie, powiązane z urządzanymi przez spółkę grami losowymi za wynagrodzeniem prowizyjnym.

Totalizator Sportowy nie wymaga od Wnioskodawcy faktury VAT. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę sklasyfikowane są do grupy 92.72.10-00.00, które są zwolnione od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług (ustawa z dnia 11 marca 2004r.). Tak wiec dla Totalizatora również wystawione zostają rachunki na wartość wypracowanej prowizji.

Odnosząc przedstawiony powyżej stan prawny do stanu faktycznego opisanego we wniosku stwierdzić należy, iż świadczone usługi zawierania umów sprzedaży zakładów oraz losów loterii pieniężnych na rzecz Totalizatora Sportowego sklasyfikowane do PKWiU 92.72.10-00.00 nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca nie wykonuje działalności w rozumieniu ustawy o grach i zakładach wzajemnych oraz nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, gdyż usługi te świadczone są przez podmiot, który ma jako cel systematyczne dążenie do osiągnięcia zysków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w wyniku realizacji umowy agencyjnej zawartej z Totalizatorem Sportowym otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT uznaje się za nieprawidłowe.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zawartej z Totalizatorem Sportowym mogą natomiast korzystać ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z procedurami dotyczącymi drobnych przedsiębiorców określonymi w art. 113 ustawy o podatku VAT.

Należy także nadmienić, iż wyjaśnienia Wnioskodawcy w stanie faktycznym, dotyczące usług świadczonych na rzecz banków i usług ksero przyjęto dla potrzeb niniejszej interpretacji tylko jako element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach