Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
W związku z wnioskiem Spółki z dnia 14 września 2005 r. (data wpływu do Urzędu 16 września 2005 r.) - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego - Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)
postanawia
uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Z treści wniosku wynika, że Strona na podstawie umowy licencyjnej z właścicielem znaku towarowego jest uprawniona do jego używania na opakowaniach produktów wprowadzanych na polski rynek. Przedmiotem powyższej umowy jest również udzielenie dalszych licencji indywidualnych (sublicencji). Licencja dotyczy terytorium Polski. W toku prowadzonej działalności Strona stwierdziła korzystanie przez pewien podmiot gospodarczy ze znaku towarowego na terytorium kraju bez uzyskania jej zgody. W wyniku negocjacji pomiędzy Stroną a podmiotem gospodarczym doszło do porozumienia, w którym:
- podmiot gospodarczy potwierdził, że używał znaku towarowego bez licencji Strony,
- podmiot gospodarczy oświadczył, że zapłaci Stronie odszkodowanie za używanie znaku towarowego bez upoważnienia.
W treści porozumienia ustalono wynagrodzenie za korzystanie ze znaku w wysokości opłaty licencyjnej, która była należna za okres korzystania. Porozumienie przewidywało również, iż wartość "odszkodowania" zostanie powiększona o należny podatek VAT. Po zawarciu porozumienia i wypłaceniu odszkodowania podmiot gospodarczy zrezygnował z dalszego używania znaku towarowego. Zdaniem Strony w powyższej sytuacji doszło do świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przekonaniu Strony w przedmiotowym przypadku wypłacone odszkodowanie powinno być powiększono o podatek od towarów i usług, a dokumentem właściwym do opodatkowania transakcji jest faktura VAT.
Ustosunkowując się do stanowiska Spółki Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje jak niżej.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ponadto z art. 5 ust. 2 ww. ustawy wynika, że czynności, o których mowa wyżej, podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przypisami prawa. Z kolei art. 8 ust. 1 stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zakres pojęciowy świadczenia ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów zawartą w art. 7 ustawy o VAT i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi, beneficjenta danej czynności.
Aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy te czynności skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego. W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu przedmiotowym przypadku wypłata odszkodowania jest ściśle związana z uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego i związku z tym można uznać, iż mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług.
Należy zauważyć, iż czynnik odpłatności jest szeroko akcentowany w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości jako element, który często przesądza o istnieniu czynności opodatkowanej lub jej braku. Zdaniem ETS nie ulega wątpliwości, że o odpłatności można mówić wówczas, kiedy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje ścisły i wyraźny związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.
Ponadto ETS w swoich wyrokach podkreśla stanowczo, iż podstawową rolę w systemie VAT odgrywa nie prawny (na gruncie prawa cywilnego), lecz ekonomiczny aspekt danej transakcji. Czynności opodatkowane na gruncie VAT zostały bowiem oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie prawa cywilnego. Pamiętać należy również, iż zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i w doktrynie prawa podatkowego utrwaliła się reguła autonomii prawa podatkowego. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 03.04.2003 r. (sygn akt I SA/GD 1748/00): "Autonomia prawa podatkowego oznacza uznanie, że organom podatkowym przysługuje pewna swoboda w określeniu jakie skutki podatkowe wywierają stany faktyczne podlegające ocenie". Należy wskazać, iż prawo podatkowe jest w systemie prawa gałęzią w pełni samodzielną, a umowy cywilnoprawne nie mogą ograniczać stosowania prawa podatkowego.
Biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy oraz przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w wypłacona należność ("odszkodowanie") za bezumowne korzystanie ze znaku towarowego stanowi odpłatność za świadczenie usługi sublicencji. Spełniona została zatem przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty pieniędzy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji Strona jest zobligowana udokumentować powyższą czynność wystawioną fakturą VAT.