
Temat interpretacji
DECYZJA
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po zapoznaniu się z postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 27.07.2005 r., nr PTU/443-30/05 w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) zmienia z urzędu przedmiotowe postanowienie.
UZASADNIENIE
Działając na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wnioskiem z dnia 03.06.2005 r., (wpływ do Urzędu Skarbowego - w dniu 06.06.2005 r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie:
- wysokości stawki podatku VAT dla wywozu materiałów budowlanych z kraju do Norwegii, gdzie Spółka świadczy usługi konserwatorsko - renowacyjne oraz
- prawa do zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu w/w materiałów budowlanych, na zasadach wynikających z art. 87 ust. 5 ustawy o VAT.
Stan faktyczny opisany we wniosku przedstawia sie następująco: w związku ze świadczonymi w Norwegii usługami konserwatorsko - renowacyjnymi Spółka nabywa w kraju potrzebne do wykonania usług materiały budowlane. Wywożąc je do Norwegii zostaje wymieniona w dokumencie SAD zarówno po stronie nadawcy jak i odbiorcy towarów. Z tytułu przywozu materiałów na terytorium Norwegii na potrzeby świadczonej tam usługi Spółka zostaje obciążona
podatkiem VAT według 25% stawki. Obecnie Spółka świadczy usługi wyłącznie na terytorium Norwegii i nie dokonuje żadnej sprzedaży opodatkowanej w kraju.
Zdaniem Spółki do wywozu materiałów budowlanych z kraju do Norwegii powinna mieć zastosowanie stawka podatku 0%. Natomiast na podstawie art. 87 ust. 5 ustawy o VAT Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu materiałów wykorzystywanych do świadczenia usług poza krajem, w przypadku nie dokonywania sprzedaży opodatkowanej w kraju.
Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 27.07.2005 r. udzielił interpretacji, zgodnie z którą wywóz przez Spółkę materiałów budowlanych poza terytorium Wspólnoty traktowany jest jako eksport, dla którego ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 0%. Natomiast do zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu materiałów budowlanych wywożonych przez Spółkę do Norwegii na potrzeby świadczonych tam usług - zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego - nie ma zastosowania art. 87 ust. 5. Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z postanowień art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.
Po zapoznaniu się z aktami sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:
Według postanowień art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.
Z powyższej definicji wynika, iż aby mieć do czynienia z eksportem, wywóz towarów musi nastąpić w wykonaniu odpłatnej dostawy towarów.
Jeżeli zatem towary zostaną wywiezione poza terytorium UE nie w wykonaniu w/w wymienionych czynności, to nie można
mówić o eksporcie w rozumieniu w/w ustawy o VAT.
Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w analizowanym stanie faktycznym. Spółka dokonała wywozu własnych towarów poza terytorium Wspólnoty nie przenosząc prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na inny podmiot. W otrzymanym dokumencie celnym została wymieniona zarówno po stronie dostawcy jak i nabywcy. Skoro zatem wywóz towarów nie nastąpił w wykonaniu odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 -4 w/w ustawy o VAT, to Spółka nie może uznać go za eksport towarów.
W przypadku gdy materiały budowlane przywiezione przez Spółkę na terytorium Norwegii zostają przez nią wykorzystane do świadczonych w tym kraju usług renowacyjno - konserwatorskich, to powinny zostać wliczone do podstawy opodatkowania tych usług. Tym bardziej, że wartości poniesionych kosztów związanych z nabyciem materiałów budowlanych Spółka nie przerzuciła na nabywcę usługi w postaci odrębnej czynności jaką jest dostawa towarów. Zatem
zasadne jest potraktowanie poniesionych wydatków na zakup materiałów potrzebnych do wykonania usługi jako elementu tego świadczenia.
W przypadku gdy miejscem świadczenia przez Spółkę usług renowacyjno - konserwatorskich jest terytorium Norwegii t. j. gdy dotyczą one nieruchomości lub rzeczy ruchomych oraz Spółka nie dokonuje sprzedaży opodatkowanej na terytorium kraju, to na podstawie art. 87 ust. 5 w/w ustawy o VAT przysługuje Jej prawo do zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu materiałów budowlanych przeznaczonych do wykonania usługi poza krajem, w terminie o którym mowa w ust. 4 art. 87, pod warunkiem, że:
- kwoty podatku naliczonego przy zakupie materiałów budowlanych mogłyby być odliczone, gdyby usługi były wykonywane na terytorium kraju oraz
- Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywanymi usługami.
Stosownie do postanowień art. 86 ust. 19 w/w ustawy o VAT zwrot podatku naliczonego przysługuje Spółce za okres, w którym powstał
u Niej obrót z tytułu usług świadczonych poza terytorium kraju.
W świetle powyższego ocena prawna Naczelnika Urzędu Skarbowego, w myśl której wywóz przez Spółkę materiałów budowlanych poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu innej czynności niż określone w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 w/w ustawy o VAT winien być traktowany jako eksport - rażąco narusza postanowienia art. 2 pkt 8 w/w ustawy o VAT.
Natomiast ocena, według której przysługuje Panu prawo odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu materiałów budowlanych na podstawie art. 86 ust. 1 oraz prawo zwrotu tego podatku na podstawie art. 87 ust. 1 i 2 w/w ustawy o VAT rażąco narusza postanowienia art. 87 ust. 5 tej ustawy.
Z w/wymienionych względów, kierując się postanowieniami art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej orzekł jak w sentencji.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę; traci swoją moc z chwilą zmiany
przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika, następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Od niniejszej decyzji służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie. Odwołanie wnosi się w terminie 14 od dnia doręczenia decyzji.
