Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku - Białej uznaje stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2005 r. (uzupełnionym dnia 21 grudnia 2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości wraz z wyposażeniem prowadzonego tam hotelu i restauracji, za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 7 listopada 2005 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek Sp. z o.o. ... o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrolne ani postępowanie przez sądem administracyjnym. Pismem z dnia 21 grudnia 2005 r. (data wpływu do urzędu) zostało wniesione dodatkowe uzupełnienie do przedstawionego stanu faktycznego.

Jak stanowi art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. oraz osoba fizyczna, będący współwłaścicielami nieruchomości w 29/30 cz. i 1/30 cz. zamierzają sprzedać wszystkie udziały w w/w zabudowanej nieruchomości, na rzecz Spółki z o.o., będącej cudzoziemcem w rozumieniu ustawy z dnia 20 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. W obrębie nieruchomości usytuowany jest budynek, w którym zbywająca Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie usług hotelarskich i restauracji. Oprócz tego Spółka ta prowadzi działalność gospodarczą w innym zakresie, z tym, że działalność hotelarska i restauracja stanowią podstawowe źródło dochodu Spółki. Nie jest prowadzony osobny bilans dla hotelu, restauracji i dla pozostałej działalności lecz jeden wspólny dla całej Spółki. Budynek usytuowany w przedmiotowej nieruchomości został wybudowany od podstaw. Do budowy budynku zostały zużyte materiały oraz usługi od których przysługiwało spółce odliczenie podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu. W związku z powyższym budynek usytuowany w obrębie przedmiotowej nieruchomości nie spełnia wymogów art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czy wobec tego w razie sprzedaży opisanej nieruchomości, wyposażenia hotelu i restauracji, a także związanego z transakcją "przejęcia" części pracowników może mieć zastosowanie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czy też zasady ogólne cyt. ustawy - cena sprzedaży powiększona o 22% podatek VAT, dająca podstawę nie pobierania przez notariusza podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Spółki sprzedaż nieruchomości zarówno przez Spółkę z o.o. jak i osobę fizyczną będzie opodatkowana 22% podatkiem VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy informuje co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "przedsiębiorstwa" należy tutaj odnieść się do Kodeksu cywilnego, który w art. 551 przedsiębiorstwo definiuje jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,5) koncesje, licencje i zezwolenia,6) patenty i inne prawa własności przemysłowej,7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,8) tajemnice przedsiębiorstwa,9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Swoboda, jaką ustawodawca dał stronom w zakresie kształtowania treści umowy zbycia przedsiębiorstwa nie jest jednak nieograniczona. Swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników przedsiębiorstwa nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje, spełniane przez przedsiębiorstwo. Strony czynności prawnej mogą dowolnie określać, jakie elementy, tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej - jednak ocena, że doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest możliwa jedynie w sytuacji ustalenia, że nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. O tym, że doszło do wniesienia przedsiębiorstwa jako aportu do spółki decyduje zakres przekazanego majątku i praw. Wniesienie musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jego składników, nawet o znacznej wartości (por. wyrok SN z dnia 17.10.2000 r. I CKN 850/98).

Tak rozumiane przedsiębiorstwo nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast przez pojęcie "zbycie" należy zdaniem naczelnika tut. urzędu rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, jak również przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy o VAT również nie definiują pojęcia "zakładu (oddziału)". W celu jego określenia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.). Art. 5 pkt 4 tej ustawy stanowi, że oddziałem (zakładem) jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności. Zbycie tak rozumianego zakładu nie podlega ustawie o VAT, jeśli samodzielnie sporządza on bilans (czyli podlega przepisom o rachunkowości).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zamierza sprzedać wszystkie udziały (tj. 29/30) w zabudowanej nieruchomości. W obrębie nieruchomości usytuowany jest budynek, w którym zbywająca Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie usług hotelarskich i restauracji. Oprócz tego Spółka ta prowadzi działalność gospodarczą w innym zakresie, z tym, że działalność hotelarska i restauracja stanowią podstawowe źródło dochodu Spółki. Nie jest prowadzony osobny bilans dla hotelu, restauracji i dla pozostałej działalności lecz jeden wspólny dla całej Spółki. W rezultacie nabywający nabędzie nieruchomość wraz z posadowionym na niej budynkiem, wyposażenie hotelu i restauracji a także zgodnie z umową "przejmie" jedynie część pracowników. Reasumując przedmiotem zbycia jest tylko pewien segment (część) działalności gospodarczej zbywcy, tj. hotel wraz z restauracją. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, że działalność hotelarska i restauracja stanowią główne źródło dochodu Spółki. Przedmiotowa transakcja nie dotyczy pozostałej działalności Spółki, jak również istotnych, z funkcjonalnego punktu widzenia, elementów firmy.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, tut. organ podatkowy stoi na stanowisku, że w analizowanym stanie faktycznym przedmiotem sprzedaży nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, czy zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans, lecz jedynie część składników majątku tego przedsiębiorstwa. W konsekwencji do czynności zbycia tych składników nie ma zastosowania art. 6 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem przedstawiona transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle powyższej definicji towaru Spółka dokonując sprzedaży wszystkich udziałów w zabudowanej nieruchomości, której jest właścicielem w 29/30 cz., realizuje dostawę towaru, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kwestię dostawy gruntu, na którym położony jest budynek rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli natomiast dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady stawka podatku VAT wynosi 22%, chyba że w danej sytuacji ma zastosowanie obniżona stawka VAT - 0%, 3%, 7% lub zwolnienie przedmiotowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Natomiast obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 zwalnia z podatku VAT dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Ponieważ przedmiotem sprzedaży będzie budynek użytkowy (udział w tym budynku wraz z gruntem), o przeznaczeniu na cele inne niż mieszkaniowe, powoływane zwolnienie w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania.

Części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jednak pod pewnymi warunkami. Mianowicie przepis ten zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem powołanego powyżej pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie to dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane ustawodawca rozumie budynki, budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat oraz pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku (art. 43 ust. 2 ustawy). Jednak w przypadku Spółki zwolnienie to również nie będzie miało zastosowania, zgodnie bowiem z jej oświadczeniem, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu materiałów oraz usług zużytych do wybudowania od podstaw przedmiotowego budynku - zatem budynek usytuowany w obrębie przedmiotowej nieruchomości nie spełnia wymogów art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka również nie może skorzystać w tym przypadku z obniżonej 7% stawki podatku VAT na podstawie przepisu art. 146 ustawy. Art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy stanowi bowiem, że w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. Przedmiotowy budynek natomiast nie jest obiektem budownictwa mieszkaniowego - jest budynkiem użytkowym.

Reasumując w świetle powyższych przepisów w przedmiotowej sprawie Spółka nie może skorzystać zarówno ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2, jak i z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz z obniżonej 7% stawki VAT na mocy art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy. Zatem do przedmiotowej sprzedaży przez Spółkę - w odniesieniu zarówno do części budynku, jak i do gruntu, pod warunkiem, że budynek ten jest z gruntem trwale związany - będzie miała zastosowanie podstawowa 22% stawka podatku VAT. Podstawa opodatkowania winna zostać ustalona zgodnie z cyt. wcześniej art. 29 ust. 1 ustawy. Natomiast sprzedaż poszczególnych elementów wyposażenia hotelu i restauracji podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT właściwą dla sprzedawanych towarów. W tym zakresie jednak tut. organ nie może zająć jednoznacznego stanowiska z uwagi na fakt, że do tego niezbędne by było przedstawienie szczegółowej listy poszczególnych elementów wraz z ich symbolami PKWiU, a w niektórych przypadkach podanie nawet bardziej dokładnych informacji. Jak już wcześniej wspomniano co do zasady stawka podatku VAT wynosi 22%, chyba że w danym przypadku będzie miała zastosowanie obniżona stawka VAT - 0%, 3%, 7% lub zwolnienie przedmiotowe.

W związku z powyższym prawidłowe jest w tym zakresie stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2005 r. (uzupełnionym dnia 21 grudnia 2005 r.). Zatem należało orzec jak w sentencji.

Tut. organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprzedaży przedmiotowej zabudowanej nieruchomości (29/30 cz.) przez wnioskującą Spółkę. Natomiast w związku z faktem, że tut. organ podatkowy stosownie do swojej właściwości udziela odpowiedzi tylko na zapytania podatników w ich indywidualnych sprawach, z pytaniem dotyczącym opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży 1/30 przedmiotowej nieruchomości winna zwrócić się osoba fizyczna, będąca jej właścicielem w tej części i dokonująca tej sprzedaży, do organu podatkowego właściwego jej miejscowo, przedstawiając wyczerpująco stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie. Powyższe zostało również stwierdzone postanowieniem nr PP-443/ 211 /2005 z dnia 28 grudnia 2005 r.

P O U C Z E N I A

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia (art. 14a §2 cyt. Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 14b §1 i §2 cyt. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia wyłącznie w trybie art. 14b §5 Ordynacji. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku - Białej, 43 - 300 Bielsko - Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14 §4 i art. 236 §2 pkt 1 cyt. Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.