Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznaje stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2005 r., uzupełnionym dnia 7 września 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania remanentu likwidacyjnego, za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 6 lipca 2005 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek Spółki cywilnej o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Oświadczenie, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przez sądem administracyjnym zostało uzupełnione pismem z dnia 7 września 2005 r.Jak stanowi art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W lipcu 2002 r. Spółka zakupiła budynek produkcyjny nie nabywając prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu tego nabycia, bowiem sprzedawca korzystał ze zwolnienia przy sprzedaży, gdyż budynek był towarem używanym (od zakończenia budowy minęło ponad 20 lat). Po oddaniu budynku do używania Spółka ponosiła nakłady na jego modernizację, których wartość netto nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Zakupy inwestycyjne udokumentowane były fakturami VAT, z których Spółka odliczała podatek naliczony.
W związku z powyższym Spółka zwraca się z zapytaniem czy w przypadku gdyby doszło do jej rozwiązania na koniec lipca lub sierpnia 2005 r. sytuacja ta pociągnęłaby za sobą konieczność odprowadzenia jakiegoś podatku VAT. W jaki sposób należałoby ustalić jego wartość - od wartości budynki i nakładów inwestycyjnych, czy tylko od wartości nakładów inwestycyjnych, a może w ogóle nie należy go ustalać?
Zdaniem Spółki z regulacji art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że Spółka korzystałaby w opisanej wyżej sytuacji ze zwolnienia z VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy informuje co następuje:

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepis ten w myśl ust. 4 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie art. 14 ust. 5 wyżej cytowanej ustawy podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu - w terminie 14 dni, licząc od dnia tego zaprzestania. Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, tj. wg ceny nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów.
Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14 dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w stosunku do zakupionego budynku produkcyjnego Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (sprzedawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż budynek był towarem używanym). Bez znaczenia w przedmiotowej sytuacji pozostają późniejsze odliczenia z tytułu nakładów na modernizację tej nieruchomości. Zatem przedmiotowy budynek nie podlega opodatkowaniu przy likwidacji działalności Spółki.

W związku z powyższym prawidłowe jest stanowisko Spółki w tym zakresie przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2005 r., uzupełnionym dnia 7 września 2005 r. jednak należy zauważyć, że brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług przedmiotowego budynku wynika z innej podstawy prawnej niż przywołana przez Podatnika. Zatem należało orzec jak w sentencji.

P O U C Z E N I A

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia (art. 14a § 2 cyt. Ordynacji podatkowej).
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 cyt. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia wyłącznie w trybie art. 14b § 5 Ordynacji.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14 § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 cyt. Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.