Temat interpretacji
Do organu podatkowego wpłynęło zapytanie podatnika, z którego wynika, że zajmuje się projektowaniem sieci telekomunikacyjnych i teletechnicznych. Realizacja powyższego zamówienia powoduje, iż firma ponosi koszty znaków skarbowych, opłat za uzgodnienia warunków zabudowy, które później jest obowiązana refakturować zgodnie z umową. Zgodnie też z umową, podatnik wystawia faktury VAT za wykonane usługi (wg. kosztorysu) oraz znaki skarbowe i uzgodnienia, które nie są znane w chwili podpisywania kontraktu. Z tytułu wykonania usług projektowych sieci telekomunikacyjnych i teletechnicznych wystawiana jest faktura ze stawką 22 %. Natomiast koszty znaków skarbowych, opłat skarbowych oraz dodatkowe uzgodnienia usług projektowych fakturowane są odrębnie. Do rachunków i faktur związanych z opłatami i kosztami urzędowymi nie będą doliczane przez podatnika jakiekolwiek koszty lub narzuty. Refakturowanie ww. wydatków powoduje wystąpienie sprzedaży nie podlegającej ustawie o VAT lub zwolnionej.
Podatnik sformułował pytanie, czy powinien wystawiać notę księgową aby odliczyć poniesione koszty znaków skarbowych, opłat skarbowych oraz za dodatkowe uzgodnienia usług projektowych?
Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują prawem rozliczenia powyższych opłat za pomocą noty księgowej.
Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie ocenia stanowisko wnoszącego zapytanie w jego indywidualnej sprawie jako nieprawidłowe.
Wobec powyższego postanowiono jak w rozstrzygnięciu z następujących przyczyn:
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m. in. z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a).
Jednocześnie tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 106 ustawy o VAT, podatnicy podatku od towarów i usług są obowiązani wystawiać faktury VAT stwierdzające dokonanie sprzedaży towarów i usług. Oznacza to, że podatnik dokonując refaktury zobowiązany jest wystawić fakturę VAT zawierającą elementy wskazane w § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 97, poz. 971).
Ponadto zgodnie z przepisem § 13 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 29 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) nota księgowa stanowi jedynie dokument księgowy sporządzany w celu skorygowania zapisu operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego otrzymanego od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi.
Powyższe oznacza, że nota księgowa nie może stanowić samodzielnej podstawy do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego na gruncie podatku od towarów i usług. W tym zatem zakresie stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, gdyż dokonując rozliczeń z tytułu świadczonych przez siebie usług powinien posługiwać się fakturą VAT jako podatnik podatku od towarów i usług.