Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z siedzibą w Warszawie z dnia 23.06.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 1998r. nabyła Ona prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynków i budowli związanych z tym gruntem. Następnie przeprowadziła prace polegające na wyburzeniu większości z istniejących na tym gruncie budynków i budowli. Obecnie zamierza Ona sprzedać prawo użytkowania wieczystego w/w gruntu wraz z pozostawionym na tym gruncie budynkiem administracyjno-biurowym. Dla w/w nieruchomości, w skład której wchodzi szereg geodezyjnie wyodrębnionych działek niezabudowanych stanowiących tereny budowlane i przeznaczonych pod zabudowę oraz jedna zabudowana w/w budynkiem administracyjno-biurowym, urządzona jest jedna księga wieczysta.

Jak wynika z opisu, w/w budynek stanowi towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w związku tym jego dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) również sprzedaż w/w prawa użytkowania wieczystego objęta jest w całości zwolnieniem od podatku.

Zdaniem Strony skoro ustawodawca nie zdefiniował w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług pojęcia "gruntu", który stanowi towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 w/w ustawy, to należy je definiować wg prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Przede wszystkim należy podkreślić, iż stawka podatku w podatku od towarów i usług wynosi co do zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, 22%. Jest to tzw. stawka podstawowa, wg której winna być opodatkowana każda sprzedaż podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem, poza przypadkami expressis verbis określonymi w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Jeden z nich określony został w powołanym przez Stronę § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Przepis ten wprowadza wyjątek od reguły ustanowionej w w/w art. 41 ust. 1 ustawy. Jako taki powinien więc być interpretowany ściśle, zgodnie z zasadą exceptiones non sunt extendendae.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż zakres zwolnienia określonego w § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów ograniczony został do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym trwale są związane budynki lub budowle, ale również ich części będące przedmiotem dostawy, która na podstawie odrębnych przepisów korzysta ze zwolnienia od podatku lub jest opodatkowana stawką podatku w wysokości 0%. Zwolnienie to ma zatem charakter akcesoryjny w stosunku do zwolnienia (stawki 0%) odnoszącego się do dostawy budynku lub budowli albo ich części i nie powinno być rozszerzone na całą nieruchomość objętą jedną księgą wieczystą, która stanowi przedmiot transakcji.

Należy wskazać na wielokrotnie podnoszoną w orzecznictwie i literaturze autonomię prawa podatkowego względem innych gałęzi prawa. W rezultacie przepisy innych gałęzi prawa, w tym wypadku prawa cywilnego, oraz wypracowana na ich podstawie doktryna nie mogą prowadzić do wykładni prawa podatkowego oczywiście sprzecznej z jego zasadami czy celami. Do takiej sytuacji prowadziłoby zaś przyjęcie proponowanej przez Stronę wykładni § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w której o opodatkowaniu bądź zwolnieniu z opodatkowania decydowałoby de facto, czy dla działek stanowiących przedmiot sprzedaży prowadzone są na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2001r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.), czy też nie, odrębne księgi wieczyste.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.